این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
حقوقی دادگستری، جلد ۸۴، شماره ۱۱۰، صفحات ۲۷-۴۲
عنوان فارسی الگوهای عقد امانی؛ حصر یا عدم حصر (تحلیل و تفسیری نوین از مادۀ ۶۳۱ قانون مدنی)
چکیده فارسی مقاله یکی از اقسام امانت‌های مالکی، امانت‌هایی است که محصول عقد و مولود توافق طرفین (مالک و امین) است. از مجموع مواد قانون مدنی می‌توان دوازده نمونه از این نوع امانات را در قالب عقود معین یافت که صریحاً یا تلویحاً مصداق «عقود امانی» شمرده شده‌اند. این مقاله درصدد پاسخ به این پرسش مهم و کاربردی است که آیا این مصداق‌های دوازده‌گانه جنبۀ حصری دارند و در نتیجه نمی‌توان در قالب عقود نامعین بر تعداد آن‌ها افزود یا تنها مثال‌هایی از عقود معین امانی هستند و این تمثیل مانع از تشکیل عقد امانی بر اساس مادۀ 10 قانون مدنی نمی‌گردد؟ این سؤال ناشی از اختلاف‌نظر قدیمی بر سر حصر ابواب معاملات یا آزادی اراده در خلق الگوهای معاملاتی جدید نیست؛ بلکه سرچشمۀ پیدایش این پرسش، برداشت‌های متفاوتی است که از مادۀ 631 قانون مذکور صورت گرفته است. برخی طرفدار نظریۀ حصر عقود امانی شده‌اند و برخی نیز این ماده را دالّ بر حصر ندانسته‌اند. نظریۀ سومی که در این مقاله طرح و اثبات می‌گردد، این است که مادۀ 631 «دلالت بر عدم حصر» می‌کند؛ چیزی بالاتر از «عدم دلالت بر حصر». یگانه مستند نظریۀ حصر، مفهوم مخالف مادۀ مذکور است. اما این مفهوم شرایط لازم برای حجیت را ندارد؛ ضمن آنکه کفایت اذن برای تحقق امانت، الغای خصوصیت از عقود منصوص امانی، پیامدهای نامقبول حصر الگوهای عقد امانی، تکمیلی‌بودن غالب احکام قراردادها، عموم ادلۀ شرعی و قانونی و خصوصاً جایگاه این ماده، قرینه و دلیلی گویا بر نفی این مفهوم و دلالت مادۀ 631 بر عدم حصر است. نتیجۀ کاربردی این پاسخ، صحیح و نافذدانستن گونه‌های جدیدی از قراردادهای نامعین است که در زمان ما تنوع و رواج فراوان یافته‌اند و طرفین مایل به ترتب آثار امانت بر آن‌ها هستند.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله عقود امانی،استیمان،مأخوذ بالسوم،امانت مالکی،مادۀ 631،
عنوان انگلیسی The Patterns of Trust Contracts, Limitative or None-Limitative? A New Interpretation and Analysis of Article 631 of Iran’s Civil Code
چکیده انگلیسی مقاله One of the types of Ownerships’ Trusts is loan that is the result of a contract and agreement between the parties (owner and trustee). According to Iranian Civil Code Articles there are twelve examples of this type of Trusts in the form of nominated contracts that explicitly or implicitly have been measured as trust contract. This article is intended to answer this critical question that: “Do these twelve examples have a Limitative aspect and as a result, It cannot be added to the number of Nameless Contracts or they are merely examples of Nominated Trust Contracts and don’t prevent the formation of Trust Contract based on article 10 of the Civil Code? This disagreement over the scope of transactions or the freedom of will in creating new form of transactions, is not a new discussion. But the origin of this question, is the different interpretation of Article 631 made by lawyers. Some of them support the theory of the limitative contract of trust and others disagree with it. The third theory, which is presented in this article, is “Implies non-limitative”, an idea stronger than “Not implying to limitative”. The practical result of this answer, is the validity of new types of Nameless Contracts Which have become so common nowadays and the parties wish to arrange the effects of the trust on them.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله عقود امانی,استیمان,مأخوذ بالسوم,امانت مالکی,مادۀ 631
نویسندگان مقاله محسن اسماعیلی |
دانشیار گروه حقوق خصوصی و اسلامی دانشکدۀ حقوق و علوم سیاسی دانشگاه تهران، تهران، ایران

نشانی اینترنتی https://www.jlj.ir/article_37249_b371433db1185ccc931a4bc4ace83178.pdf
فایل مقاله فایلی برای مقاله ذخیره نشده است
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات