حقوق اسلامی، جلد ۱۹، شماره ۷۲، صفحات ۱۱۹-۱۵۲

عنوان فارسی مبانی تفکیک ایده از بیان
چکیده فارسی مقاله کاربرد کلمات «بیان»، «ظهور» و «ایجاد» ذیل تعریف «اثر» در ماده 1 قانون حمایت حقوق مؤلفان و مصنفان و هنرمندان (1348) بر عدم حمایت از ایده‌ی آثار دلالت دارد. در نتیجه نخستین شرط حمایت آن است که ایده نمود خارجی یافته باشد. اصطلاح حقوقی معرف این تفکیک میان ایده و بیان آثار اصل دوگانگی ایده و بیان است. دوگانگی ایده و بیان نخستین و مبنایی‌ترین اصل حقوق مالکیت ادبی و هنری است که در همه‌ی نظام‌های حمایت از آثار ادبی و هنری به عنوان اصلی ثابت پذیرفته شده است. به موجب این اصل ایده‌ی صرف موضوع انحصار واقع نمی‌شود و حمایت تنها به بیان اصیل و خلاقانه‌ی آن ایده تعلق می‌یابد. ایده‌ها اجزای سازنده‌ی خلاقیت هستند و دسترسی آزاد عموم به آن‌ها نباید با اعطای انحصار محدود شود. با این وجود، تفکیک ایده از بیان در عمل، همواره از بزرگ‌ترین چالش‌های قضات و کارشناسان در تشخیص موضوع حمایت بوده است . مقاله‌ی حاضر با به‌کار‌گیری روش توصیفی-تحلیلی در بررسی آرای قضایی صادره و مطالعه‌ی تطبیقی نظریات ناظر بر تشخیص ایده و بیان، در صدد ارائه‌ی دستورالعمل تشخیصی برای دادگاه‌ها و تسهیل فرایند رسیدگی به پرونده‌های نقض آثار ادبی و هنری برمی‌آید.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله مالکیت ادبی و هنری،دوگانگی ایده و بیان،نظریه ادغام،نظریه توابع لازم،

عنوان انگلیسی Basics of separating idea from expression
چکیده انگلیسی مقاله The use of the words "Expression", "Display" and "Creation" under the definition of "Work" in Article 1 of the Law on Protection of the Rights of Authors, Writers and Artists (1348) indicates a lack of protection for the ideas of works. As a result, the first condition of protection is that the idea must be externalized. The legal term representing this distinction between idea and expression of works is Idea-Expression Dichotomy. The Idea-Expression Dichotomy is the first and the most fundamental axiom of literary and artistic property law, which has been accepted as a fixed principle in all systems of protection of literary and artistic works. According to this principle the mere idea is not a subject of monopoly, and that protection is given only to the original and creative expression of that idea. Ideas are the building blocks of creativity and free public access to them should not be restricted by monopolizing them. However, separating idea from expression in practice has always been one of the biggest challenges for judges and experts in recognizing what is protected. The present article seeks to provide diagnostic guidelines for the courts and facilitate the judicial process of literary and artistic works infringement cases by using a descriptive-analytical method in examining judicial decisions and a comparative study of doctrines governing the recognition of ideas and expressions.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله مالکیت ادبی و هنری,دوگانگی ایده و بیان,نظریه ادغام,نظریه توابع لازم

نویسندگان مقاله محمود حکمت نیا |
استاد، گروه فقه و حقوق پژوهشکده نظام‌های اسلامی، پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی، تهران، ایران- عضو وابسته دانشکده حقوق، پردیس

زینب شعبانی |
کارشناس ارشد حقوق مالکیت فکری، گروه حقوق خصوصی، دانشکده حقوق، پردیس فارابی دانشگاه تهران، قم، ایران.


نشانی اینترنتی https://hoquq.iict.ac.ir/article_253493_ea99247495205298c7c970a4fdc1b32e.pdf
فایل مقاله فایلی برای مقاله ذخیره نشده است
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات