پژوهشنامه علوم سیاسی، جلد ۱۳، شماره ۴، صفحات ۱۰۵-۱۳۳

عنوان فارسی استدلال قیاسی و سیاست گذاری خارجی؛ مطالعه موردی: قیاس های تاریخی مورد استفاده قیاسگران خارجی درباره مسئله هسته ای ایران
چکیده فارسی مقاله استدلال قیاسی و سیاستگذاری خارجی
(مورد مطالعه: قیاس های تاریخی مورد استفاده قیاس گران خارجی درباره مسئله هسته ای ایران)
چکیده
مسئله هسته‌ای به عنوان یکی از مسائل مهم سیاست خارجی ایران توسط پژوهشگران این حوزه و بر اساس رویکردهای نظری مختلفی مورد بررسی قرار گرفته است. استدلال قیاسی یکی از رویکردهای شناختی در تحلیل سیاست خارجی است که در تحلیل سیاست خارجی ایران کمتر مورد توجه قرار گرفته است. هدف پژوهش حاضر این است که با استفاده از رویکرد استدلال قیاسی، قیاسهای تاریخی به کار گرفته شده درباره مسئله هسته‌ای ایران بین سال‌های 2016-2003 را بررسی کرده و تلاش کرده نشان دهد چگونه مقامات دولتی و تحلیلگران خارج از ایران، در مواجهه‌ با رویداد جاری مسئله هسته‌ای ایران از گذر قیاس این رویداد با رویدادهای تاریخی، نبردی قیاسی را شکل داده‌اند. یافته‌های پژوهش بیانگر آن است که «قیاس مونیخ»، «قیاس یالتا»، «قیاس نیکسون-چین کمونیست»، «قیاس اتحاد شوروی»، «قیاس ریکیاویک» و «قیاس کره شمالی»، قیاس‌هایی هستند که قیاسگران با بهره‌گیری از آنها، استدلال‌های خود را در مواجهه با موقعیت جاری «مسئله هسته‌ای ایران» مبنی بر موافقت یا مخالفت با مذاکرات هسته ای، بیان و از این طریق کوشیده‌اند به تبیین یا توجیه سیاست های خود و اقناع افکار عمومی بپردازند.
واژه های کلیدی: رهیافت شناختی، استدلال قیاسی، قیاس تاریخی، سیاستگذاری خارجی، مسئله هسته‌ای ایران.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله رهیافت شناختی، استدلال قیاسی، قیاس تاریخی، سیاستگذاری خارجی، مسئله هسته‌ای ایران،

عنوان انگلیسی استدلال قیاسی و سیاست گذاری خارجی؛ مطالعه موردی: قیاس های تاریخی مورد استفاده قیاسگران خارجی درباره مسئله هسته ای ایران
چکیده انگلیسی مقاله استدلال قیاسی و سیاستگذاری خارجی
(مورد مطالعه: قیاس های تاریخی مورد استفاده قیاس گران خارجی درباره مسئله هسته ای ایران)
چکیده
مسئله هسته‌ای به عنوان یکی از مسائل مهم سیاست خارجی ایران توسط پژوهشگران این حوزه و بر اساس رویکردهای نظری مختلفی مورد بررسی قرار گرفته است. استدلال قیاسی یکی از رویکردهای شناختی در تحلیل سیاست خارجی است که در تحلیل سیاست خارجی ایران کمتر مورد توجه قرار گرفته است. هدف پژوهش حاضر این است که با استفاده از رویکرد استدلال قیاسی، قیاسهای تاریخی به کار گرفته شده درباره مسئله هسته‌ای ایران بین سال‌های 2016-2003 را بررسی کرده و تلاش کرده نشان دهد چگونه مقامات دولتی و تحلیلگران خارج از ایران، در مواجهه‌ با رویداد جاری مسئله هسته‌ای ایران از گذر قیاس این رویداد با رویدادهای تاریخی، نبردی قیاسی را شکل داده‌اند. یافته‌های پژوهش بیانگر آن است که «قیاس مونیخ»، «قیاس یالتا»، «قیاس نیکسون-چین کمونیست»، «قیاس اتحاد شوروی»، «قیاس ریکیاویک» و «قیاس کره شمالی»، قیاس‌هایی هستند که قیاسگران با بهره‌گیری از آنها، استدلال‌های خود را در مواجهه با موقعیت جاری «مسئله هسته‌ای ایران» مبنی بر موافقت یا مخالفت با مذاکرات هسته ای، بیان و از این طریق کوشیده‌اند به تبیین یا توجیه سیاست های خود و اقناع افکار عمومی بپردازند.
واژه های کلیدی: رهیافت شناختی، استدلال قیاسی، قیاس تاریخی، سیاستگذاری خارجی، مسئله هسته‌ای ایران.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله رهیافت شناختی, استدلال قیاسی, قیاس تاریخی, سیاستگذاری خارجی, مسئله هسته‌ای ایران

نویسندگان مقاله یحیی کمالی |
استادیار سیاستگذاری عمومی دانشگاه شهید باهنر کرمان

صدیقه شیخ زاده جوشانی |
استادیار علوم سیاسی دانشگاه شهید باهنر کرمان


نشانی اینترنتی http://www.ipsajournal.ir/article_360_6ff1f0347ccefcbe03e61c131f041b67.pdf
فایل مقاله فایلی برای مقاله ذخیره نشده است
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات