این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
علوم حدیث، جلد ۲۷، شماره ۲، صفحات ۶۷-۹۱
عنوان فارسی فروق شناسی ساختارهای مصدری با تکیه بر نهج البلاغه (مطالعه موردیِ مصدر اصلی و میمی)
چکیده فارسی مقاله چکیدهدر زبان عربی به فراوانی مشاهده می‌کنیم که برای یک فعل، بیش از یک مصدر ذکر شده است. بر خلاف تلقی رایج، در بسیاری از حالات، این مصادر مترادف نیستند و در واقع، بازتاب دهندۀ معانی مختلف فعل اند. نیز اغلب تصور می شود بین مصدر اصلی و مصدر میمی تفاوتی وجود ندارد، در حالی که معنای این دو مصدر همانند ساختارشان متفاوت است. بر خلاف مصدر اصلی که بر «حدث» صِرف دلالت می‌کند، مصدر میمی غالبا حامل معنای «ذات» است. در این نوشتار با تکیه بر شواهدی از نهج البلاغه، ظرافتهای معناییِ پاره ای از این مصادر، به شیوه تحلیلی توصیفی، و با رویکردی فروق شناسانه بررسی شده است. از آنجا که در این قبیل مطالعات، واژگان هم‌حوزه در کنار هم بررسی می‌شوند مرزبندی معنایی واژه ها کاملاً معلوم می‌شود. لذا در واژه‌شناسیِ متونی چون نهج البلاغه که از دقت و حساسیت بالایی برخوردار است اهمیت شایان دارند.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله فروق لغوی، واژه‌شناسی ‌نهج‌البلاغه، ترادف، اوزان مصدر در عربی،
عنوان انگلیسی
چکیده انگلیسی مقاله
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله فروق لغوی, واژه‌شناسی ‌نهج‌البلاغه, ترادف, اوزان مصدر در عربی
نویسندگان مقاله علی خنیفرزاده |
دانشگاه قرآن و حدیث

محمد ابراهیم خلیفه شوشتری |


نشانی اینترنتی http://hadith.riqh.ac.ir/article_13438_255313ed41bf4074082690e160c813ce.pdf
فایل مقاله فایلی برای مقاله ذخیره نشده است
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات