این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
مطالعات زبان و گویش های غرب ایران، جلد ۱۱، شماره ۳، صفحات ۸۷-۱۰۹
عنوان فارسی کاربرد ضمیر فاعلی در گونه فارسی گفتاری و نوشتاری معیار؛ مقایسه‌ای پیکره‌بنیاد
چکیده فارسی مقاله فارسی، زبانی ضمیرانداز است و حذف ضمیر در نقش فاعل را مجاز می‌شمارد. در این پژوهش کاربرد ضمیر فاعلی در دو گونه فارسی گفتاری و نوشتاری معیار با هم مقایسه شده است. داده‌های گفتار طبیعی فارسی از پیکره گفتاری هم‌بام، مصاحبه‌های تاریخ شفاهی (هاروارد و آرته‌باکس) و مذاکرات مجلس شورای اسلامی (دوره هشتم)، و داده‌های نوشتاری از پیکره وابستگی نحوی برگرفته شده است. با استفاده از روش‌های پیکره‌بنیاد، کاربرد ضمیر فاعلی در گفتار و نوشتار فارسی بررسی شد و نتایج به‌دست‌آمده از مقایسه آن‌ها نشان داد که به‌طورکلی میزان کاربرد ضمیر در این دو گونه اختلاف درخور توجهی با هم ندارد؛ اما در جمله‌های فاعل‌آغازیِ گونه گفتاری بیش از نیمی از ضمایر در نقش فاعل آمده که در گونه نوشتاری این تعداد برابر با یک‌سوم کل ضمیرها است. این امر نشان‌دهنده آن است که گویشور هنگام صحبت‌کردن در اکثر موارد از ضمیر فاعلی برای تأکید استفاده می‌کند. همچنین ضمیرهای اوّل‌شخص در هر دو گونه بیشتر از سایر ضمیرها به ‌کار برده شده‌ است که رابطه مستقیم بین میزان ظهور ضمیر فاعلی و مؤکدبودن آن را تأیید می‌کند.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله ضمیر فاعلی، فارسی گفتاری معیار، فارسی نوشتاری معیار، گونه زبانی، فاعل،
عنوان انگلیسی The Use of Subjective Pronouns in Spoken and Written Varieties of Standard Persian: A Corpus-Based Comparison
چکیده انگلیسی مقاله Persian is a Pro-Drop language and allows omission of subjective pronouns. In the present research the use of such pronouns in spoken and written varieties of standard Persian is compared to each other. The data of spoken Persian is gathered from HamBam Corpus of Contemporary Spoken Persian, interviews of oral history projects (Harvard and Artebox), and the talks of Iranian parliament (Majlis). The data for the written variety is gathered from the Persian Syntactic Dependency Treebank. Using corpus-based methods, the study showed that there is no prominent difference in using pronouns in the two varieties. It also indicated that more than half of the pronouns in the spoken Persian emerged as subject; whereas it is no more than one third in the written variety. This means that while talking, the speaker uses subjective pronouns mostly to underscore the subject. The results of this research might be useful for Persian word order studies, those of teaching Persian to non-Persians, and exploring discourse elements of spoken Persian.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله ضمیر فاعلی, فارسی گفتاری معیار, فارسی نوشتاری معیار, گونه زبانی, فاعل
نویسندگان مقاله مریم رمضانخانی |
دانشجوی دکتری زبان‌شناسی، گروه زبان‌شناسی، دانشکده ادبیات فارسی و زبان‌های خارجی، دانشگاه علامه طباطبایی، تهران، ایران.

بهزاد رهبر |
استادیار زبان‌شناسی، گروه زبان‌شناسی، دانشکده ادبیات فارسی و زبان‌های خارجی، دانشگاه علامه طباطبایی، تهران، ایران.

نشانی اینترنتی https://jlw.razi.ac.ir/article_2607_94f7bbbe80461cde445dbde0ebca24ce.pdf
فایل مقاله فایلی برای مقاله ذخیره نشده است
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات