مهندسی آبیاری و آب ایران، جلد ۱۲، شماره ۱، صفحات ۴۹-۵۲
عنوان فارسی بررسی آزمایشگاهی عوامل موثر بر گذردهی جریان در سازه آبگیر تحتانی متخلخل
چکیده فارسی مقاله روش­های متعددی برای آبگیری از رودخانه­ها وجود دارد که هر یک ویژگی­ها و محدودیت­های خاص خود را دارند. آبگیری به روش ثقلی به شیوه­های مختلفی امکان­پذیر می­باشد که استفاده از آبگیر تحتانی متخلخل یکی از این روش­ها می­باشد. در پژوهش حاضر با ساخت مدل آزمایشگاهی در دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری و اجرای 54 آزمایش، تاثیر دانه­بندی و شیب سطح آبگیر تحتانی متخلخل و نیز دبی ورودی بر میزان دبی انحرافی آبگیر بررسی شد. نتایج نشان داد ضریب دبی برای سطح افقی آبگیر در دبی 9/11 لیتر بر ثانیه برای دانه­بندی های با D50، 5/11 و 25 میلی­متر به ترتیب 053/0 و 068/0 است که نشان دهنده افزایش ضریب دبی با افزایش D50 ذرات محیط آبگیر است. همچنین ضریب دبی برای دانه­بندی mm5/11= D50 در دبی 9/11 لیتر بر ثانیه برای شیب سطح 0 و 20 درصد به ترتیب 053/0 و 039/0 است که نشان دهنده کاهش ضریب دبی با افزایش شیب سطح آبگیر تحتانی است. با رسم تغییرات ضریب دبی جریان منحرف شده توسط آبگیر نسبت به دبی ورودی مشاهده شد که در دبی­های کمتر تغییرات ضریب دبی نسبت به دبی ورودی بیشتر می­باشد ولی با افزایش دبی ورودی به مقدار ثابتی می­رسد. با بررسی داده­های بدست آمده و استفاده از تحلیل ابعادی و رگرسیون چند متغیره بین نتایج آزمایش­ها، روابطی برای تخمین دبی و ضریب آبگذری برای این آبگیر پیشنهاد شده است.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله انحراف آب، تحلیل ابعادی، رگرسیون چند متغیره، محیط پاره سنگی، مدل فیزیکی،
عنوان انگلیسی Experimental Study on Water Diversion from Bottem with Porous Media
چکیده انگلیسی مقاله There are several methods for diverting discharge in rivers. Each of these methods has its own benefits and limitations. Gravity flow intake in rivers is possible in different ways; one of these ways is using pours media. The present research deals with an experimental model in Sari University of Agricultural Sciences and Natural Resources, doing 54 experiments to find out the effect of grain size of porous media, surface slope of pours media and different inflow on diverted discharge rate in bottom intake with porous media. The results show that discharge coefficient for horizontal intake surface at 11.9m3/s and grain size with D50 11.5 and 25 mm is equal to 0.053 and 0.068 respectively. It means discharge coefficient increases with increasing D50 of porous media‘s grain size. Also when flow rate is 11.9 m3/s and D50 equals to 11.5 mm, for two surface slope 0 and 20% the discharge coefficient is 0.053 and 0.039; that shows that increasing surface slope because decreasing discharge coefficient. Drawing the Intake diverted discharge coefficient changes vs inflow shows that discharge coefficient variation versus of inflow is higher at lower inflows but increasing inflow makes it stable. With analyzing the obtained data and using dimensional analysis and multiple regression on experiment results, an equation is proposed for estimating flow and discharge coefficient for this type of intake.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله انحراف آب, تحلیل ابعادی, رگرسیون چند متغیره, محیط پاره سنگی, مدل فیزیکی
نویسندگان مقاله ساسان مددی |
دانشجوی دکترا دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری

علیرضا عمادی |
گروه مهندسی آب، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری

رامین فضل اولی |
گروه مهندسی آب، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری

نشانی اینترنتی https://www.waterjournal.ir/article_138251_b120dc448d925eb0045beb0abe064aca.pdf
فایل مقاله فایلی برای مقاله ذخیره نشده است
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات