این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
ژئوفیزیک ایران، جلد ۱۵، شماره ۲، صفحات ۱۹-۳۳
عنوان فارسی بررسی دوتفسیر از یک گسله در شمال تهران
چکیده فارسی مقاله اختلاف ارتفاع ناگهانی در مرز سنگ و آبرفت در شمال تهران، مرزی است که بخش سنگی ائوسن را از سازند آبرفتی پلیوکواترنری و جوان­تر در بخش کوهپایه و دشت جدا می­کند. برخی از پژوهشگران این مرز را که با نام راندگی شمال تهران معرفی شده است، یک ساختار اصلی می­دانند که مسئول برخاستگی ارتفاعات البرز در شمال تهران است. این مرز را نباید با گسله شمال تهران اشتباه گرفت؛ زیرا این واژه سازوکار متفاوتی را به غیر از راندگی دربر­می‌گیرد. این پژوهش به‌طور ویژه به بررسی مرز سنگ و آبرفت در شمال تهران می­پردازد. اگر این مرز شامل یک ساختار اصلی شود، پرسش مهم پویایی (فعالیت) آن از دیدگاه خطر زمین‌لرزه مطرح می­شود. جهت بررسی این موضوع، صفحه­های گسلی و خط‌خش­های مرتبط با آن در مرز سنگ و آبرفت بررسی شدند. دو ویژگی از این صفحه­های گسلی به‌دست­آمد. ویژگی اول این است که مرز سنگ و آبرفت به یک روند مشخص گسلی وابسته نیست و از روندهای مختلف گسلی شمال باختری، شمالی- جنوبی، خاوری- باختری و شمال خاوری تبعیت می­کند. در بسیاری از نقاط، مرز سنگ و آبرفت (راندگی شمال تهران) زیر پوشش ریزش­های سنگی پنهان شده است که دسترسی به این مرز را ناممکن می‌کند. مرز ریزش­های سنگی با آبرفت­ها گسلیده است و شواهد سینماتیک آنها با تنش عهد حاضر همخوان است. این پدیده نشان می­دهد دگرشکلی در شمال تهران در راستای یک گسله مشخص متمرکز نیست و بیشتر به شکل نامتمرکز در پهنه وسیعی در شمال تهران کارسازی می‌کند. ویژگی دوم این است که راندگی شمال تهران یک ساختار اصلی نیست و درنتیجه، نمی­تواند تنها مسبب بالا راندن ارتفاعات سنگی در فرادیواره راندگی شمال تهران باشد.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله راندگی شمال تهران، سینماتیک، ریزش‌های سنگی، مرز سنگ و آبرفت، گسله جبهه کوهستان،
عنوان انگلیسی Investigation of two interpretations of a fault in northern Tehran
چکیده انگلیسی مقاله The abrupt topographical change in northern Tehran divides the Eocene rock formation from Quaternary and Plio-Quaternary alluvial deposits situated in the piedmont and the plain. This phenomenon has been interpreted differently by two Geologists in the 70's and 80's. The term North Tehran Fault (NTF) is the first interpretation of rock-alluvium boundary, coined by Tchalenco (1975). According to this interpretation consist the NTF of the fault system, arranged in an en-echelon manner, not necessarily forming the rock-alluvium boundary in northern Tehran. A later interpretation, by joining all the fault systems, as a single line, called North Tehran Thrust (NTT). According to this interpretation forms (NTT) a single line, defining the boundary of rock-alluvium in northern Tehran (Berberian et al., 1983), not confusing with North Tehran Fault (NTF). The mentioned two interpretations of faulting in northern Tehran include two different faulting mechanisms opposing each other diagonally. By time are the two interpretations wrongly melted together as (NTF) and were used by several authors without paying attention to its original meaning interpreted by Tchalenko (1975).In later works (Langraf et al., 2009; Ritz et al., 2012) is (NTF) the main structure responsible for the rising of highly elevated rock formation in the hanging wall of North Tehran Thrust (NTT).The present study deals strictly with the boundary of rock and alluvium in northern Tehran, which was called (NTT). Kinematic study along the contact of rock and alluvium revealed two characteristic features: 1- Rock-Alluvium boundary occurs not along with a single faulting trend, it is rather arranged along NW-, N-S, E-W, and NE-striking faults. 2- Obtained stress direction associated with fault plane solution show different directions.In many places is the NTT covered by rock slides, obscuring the trace of the rock-alluvium boundary. Older rockslides are thrusted over alluvium units of different ages. The contact of such boundaries shows striations compatible with present-day stress direction. The slow deformation rate in northern Tehran is not concentrated along a single fault. Therefore, it seems that absorbed deformation in northern Tehran is distributed over a wide range adjacent to the rock-alluvium boundary. These observations suggest an unrecognized fault, which needs more careful geological and seismological study.Considering the three different trends of NTT, namely NW-, E-W- and NE-trending, no fold axis run parallel to those trends. The results obtained in this study suggest the NTT is not a major fault and in addition, it could not be regarded as a single fault responsible for the rising of the rock formation on the hanging wall of NTT in northern Tehran.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله راندگی شمال تهران, سینماتیک, ریزش‌های سنگی, مرز سنگ و آبرفت, گسله جبهه کوهستان
نویسندگان مقاله محمد رضا عباسی |
دانشیار پژوهشگاه بین المللی زلزله شناسی و مهندسی زلزله، تهران، ایران

نشانی اینترنتی https://www.ijgeophysics.ir/article_123075_f1b58704739880b5f1250332c095b205.pdf
فایل مقاله فایلی برای مقاله ذخیره نشده است
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات