این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
صفحه اصلی
درباره پایگاه
فهرست سامانه ها
الزامات سامانه ها
فهرست سازمانی
تماس با ما
JCR 2016
جستجوی مقالات
جمعه 7 آذر 1404
مجله دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی تهران
، جلد ۵۶، شماره ۲، صفحات ۹۳-۹۶
عنوان فارسی
بررسی مقایسه ای شیوه های درمانی جدید در زخم های معده و دوازدهه
چکیده فارسی مقاله
از 230 بیمار مبتلا به اختلالات گوارشی مراجعه کننده به بخش گاستروآنترولوژی بیمارستان امام خمینی، بیوپسی به عمل آمده و کلیه نمونه ها مورد بررسی باکتریولوژیک قرار گرفتند. از این تعداد بیمار 200 مورد هلیکوباکترپیلوری جدا گردید. 100 نفر از این بیماران بوسیله ساب سیترات بیسموت توام با تتراسیکلین و مترونیدازول به مدت دو هفته تحت درمان قرار گرفتند. 100 بیمار دیگر بوسیله رانیتیدین به همراه آموکسی سیلین معالجه گردیدند. کلیه بیماران، یک ماه پس از دوره درمان، مجددا مورد بررسی اندوسکوپیک نتیجه درمان قرار گرفتند و جهت بررسیهای باکتریولوژیک، نمونه بیوپسی تهیه و به آزمایشگاه ارسال گردید. نمونه ها در آزمایشگاه از نظر وجود هلیکوباکترپیلوری مورد آزمایش قرار داده شدند. به همین ترتیب در دو نوبت دیگر، یعنی 6 ماه و 12 ماه پس از معالجه، بیماران از نظر وجود باکتری و عود بیماری بررسی گردیدند. در گروه اول پس از درمان کامل، در 79 نفر از 88 بیمار کنترل شده، باکتری ریشه کن شده و در 9 نفر باکتری کماکان وجود داشت. در گروه دوم (بیمارانی که بوسیله داروهای غیربیسموت معالجه گردیدند) در 21 نفر از 88 بیمار کنترل شده، باکتری ریشه کن شده و 67 نفر از آنان همچنان حامل باکتری بودند. نتایج حاصله از این بررسی تا یک سال ثابت مانده و هیچگونه تغییری مشاهده نگردید. به هر حال، در افرادی که باکتری در آنها ریشه کن شده، زخم دوازدهه نیز بهبود یافت.
کلیدواژههای فارسی مقاله
عنوان انگلیسی
Comparison of new therapies in peptic ulcer
چکیده انگلیسی مقاله
In a bacteriological study on 230 biopsies of patients suffering gastrointestinal disorders in Imam Khomeyni Hospital, 88 patients were selected as case and another 88 as control groups. Case group was treated by triple (Bismuth subcitrate, Metronidazole and Tetracycline) drugs for a period of 14 days. The latter treated by nonbismuth regiment eg. Amoxicillin and Ranitidine mainly. All of the patients were examined bacteriologically by biopsies in 1, 6 & 12 months after treatment. Obtaind data revealed that the Bismuth composed regiment was more effective than non-bismuth composing ones. In fact, bacterial eradication was approved in 89.8% of case group without recurrence of symptoms among them at least for entire year. Conversely, eradication occulted just in 23.5% of control group, frequent recruidescen Cl of pipriculear observed among them within one year.
کلیدواژههای انگلیسی مقاله
نویسندگان مقاله
بهرام فتح الله زاده | b phathollahzade
بهمن تبرایی | b tabarrai
عادل رجبی | a rajabi
هادی غفرانی | h ghofrani
اکبر میرصالحیان | a mirsalehian
نسرین معظمی | n moazzami
نشانی اینترنتی
http://tumj.tums.ac.ir/browse.php?a_code=A-10-25-1583&slc_lang=fa&sid=fa
فایل مقاله
فایلی برای مقاله ذخیره نشده است
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده
fa
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده
برگشت به:
صفحه اول پایگاه
|
نسخه مرتبط
|
نشریه مرتبط
|
فهرست نشریات