این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
مجله دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی تهران، جلد ۵۷، شماره ۲، صفحات ۳۷-۴۸
عنوان فارسی بررسی عوامل موثر در افزایش سطح دریچه و پیدایش نارسایی میترال بعد از بالون میترال والولوپلاستی در ۱۱۰ بیمار در مجتمع بیمارستانی امام خمینی
چکیده فارسی مقاله در 110 بیمار (107 زن و 3 مرد) با میانگین سنی 2/33 سال (17 تا 60 سال) که تنگی دریچه میترال داشتند، بالون میترال والولوپلاستی از طریق ورید فمورال با استفاده از بالون اینو (INOUE) انجام شد. در این بیماران قبل و بعد از انجام عمل، اکوکاردیوگرافی بعمل آمد و سپس با درنظر گرفتن پارامترهای مختلف بالینی، همودینامیک، اکوکاردیوگرافی و تکنیکی ابزاری، نقش و تاثیر هرکدام از عوامل فوق بر روی میزان موفقیت عمل و افزایش سطح دریچه و پیدایش نارسایی دریچه میترال بررسی گردید. در کلیه بیماران انجام والولوپلاستی موفقیت آمیز بود. در 9 بیمار از 110 بیمار، نارسایی متوسط تا شدید دریچه میترال پیدا شد، ولی تنها یک بیمار احتیاج به تعویض دریچه پیدا کرد. هیچکدام از بیماران فوت ننمودند و عارضه مهم دیگری پیدا نشد. در مجموع در بیمارانی که سن پایین تر، طول مدت بیماری کمتر، کلاس نارسایی قلبی بالاتر، EF SLOPE بیشتر، EPSS کمتر، دامنه حرکت دریچه کمتر و میزان محدودیت حرکت لت خلفی بیشتر داشتند و فاقد سابقه عمل جراحی کومیشوروتومی بودند، میزان افزایش سطح دریچه بیشتر بوده است. بیمارانی که ریتم فیبریلاسیون دهلیزی، سن بالاتر، طول مدت بیماری بیشتر، عود حملات تب روماتیسمی فراوان تر، کلاس نارسایی قلبی بالاتر، EF SLOPE کمتر، دامنه حرکت دریچه کمتر، دهلیز چپ بزرگتر، محدودیت حرکت لت قدامی و خلفی بیشتر و کلسیفیکاسیون لت خلفی و گرفتاری عناصر زیر دریچه ای بیشتری داشته اند، میزان پیدایش نارسایی میترال بیشتر بوده است.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله
عنوان انگلیسی Predisposing factors to development of mitral regurgitation and valve area
چکیده انگلیسی مقاله Background: Percutaneous Transeptal Mitral Commisurotomy (PTMC) has been used in treating mitral stenosis with variable success, its main complication being mitral incompetence. There is a need to define the subgroup of the patients who benefit mostly from the procedure. Methods: We studied 110 patients (age 17 to 60 years mean 33.2) with mitral stenosis. PTMC was performed though femoral vein. All patients underwent echocardiographic evaluation, both before and after the procedure. Clinical, hemodynamic and echocardiographic data were gathered and used to predict the outcome. Results: PTMC was successful in all 110 patients in alleviating the stenosis (mean transmitral gradient before procedure was 17.1 mmHg after procedure 4.4 mmHg). There was no mortality or major complication other than occurrence of mitral regurgitation in 9 cases. In this group only one patient subsequently needed a mitral valve replacement operation. The following parameters were found to have a significant correlation with the success rate of PTMC: lower age, shorter duration of illness, functional class III and IV, larger EF slope, smaller EPSS, smaller amplitude of valve motion, limitation of the posterior leaflet motion and negative history for open commisurotomy. The incidence of mitral regurgitation after procedure was found to be correlated with: atrial fibrillation rhythm before PTMC, lower age, longer duration of illness, more frequent relapse of rheumatic fever, functional class III and IV, less EF slope, limitation of the valve motion, larger left atrium, calcification of posterior leaflet and subvalvular extension. Conclusions: Balloon Mitral Valvuloplasty is an effective and relatively safe procedure in the management of the mitral stenosis. With the proper selection of the patients with the favorable outcome parameters, the rate of complication can be reduced.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله
نویسندگان مقاله علی کاظمی خالدی | a kazemi khaledi


نشانی اینترنتی http://tumj.tums.ac.ir/browse.php?a_code=A-10-25-1472&slc_lang=fa&sid=fa
فایل مقاله فایلی برای مقاله ذخیره نشده است
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات