|
|
مجله دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی تهران، جلد ۶۰، شماره ۳، صفحات ۲۵۲-۲۶۱
|
|
|
| عنوان فارسی |
تعیین میزان گرفتاری پارانشیم کلیه با استفاده از سنتی گرافی قشر کلیه (اسکن DMSA) در کودکان مبتلا به پیلونفریت حاد مرکز طبی کودکان، ۸۰-۱۳۷۹ |
|
| چکیده فارسی مقاله |
مقدمه: عفونت دستگاه ادراری یکی از عفونت های شایع در شیرخواران و کودکان می باشد که می تواند موجب تغییرات پایدار در کلیه شود. امروز اسکن DMSA، یک روش بسیار حساس و انتخابی در ارزیابی بیماران مبتلا به پیلونفریت حاد می باشد. مواد و روشها: در این پژوهش آینده نگر تغییرات پارانشیم کلیه در 62 کودک با محدوده سنی 1 ماه تا 12 سال که برای اولین بار با تشخیص پیلونفریت حاد بستری شده بودند توسط اسکن DMSA مورد بررسی قرار گرفت. در همه بیماران در مرحله حاد عفونت، اسکن DMSA و سونوگرافی سیستم ادراری و در 60 بیمار بعد از منفی شدن کشت ادرار سیستوگرام بعمل آمد. یافته ها: میزان آسیب پارانشیم کلیه در گروه سنی بالاتر بیشتر بود (P=0.04) ولی هیچ ارتباط معنی داری بین گرفتاری پارانشیم کلیه ها و میزان CPR ،ESR مشاهده نشد. در 62 بیمار جمعا 124 کلیه مورد بررسی قرار گرفت که در 106 کلیه (85/5 درصد) اسکن DMSA غیر طبیعی گزارش گردید در حالیکه سونوگرافی غیر طبیعی فقط در 24 کلیه (19/4 درصد) مشاهده شد (حساسیت 20 درصد و ویژگی 83 درصد) (Kappa=0.06). چهارده کودک (23/3 درصد) مبتلا به ریفلاکس ادراری بودند و از 99 کلیه بدون ریفلاکس در 83 درصد موارد یافته ها به نفع گرفتاری پارانشیم کلیه در اسکن DMSA بود. نتیجه گیری و توصیه ها: بر اساس نتایج حاصل از این مطالعه حساسیت اسکن DMSA در تعیین درگیری پارانشیم کلیه در جریان پیلونفریت حاد بالاتر از سونوگرافی می باشد و نیز گرفتاری پارانشیم کلیه در کودکان مبتلا به پیلونفریت حاد حتی در صورت عدم وجود ریفلاکس ادراری شایع است. |
|
| کلیدواژه‌های فارسی مقاله |
|
|
| عنوان انگلیسی |
Evaluation of renal paranchymal involvement by renal cortical scintigraphy (DMSA scan) in children with acute pyelonephritis |
|
| چکیده انگلیسی مقاله |
Background: Urinary tract infection is a common bacterial infection in children and may lead to irreversible renal damage. TC 99-m Dimercaptosuccinic acid renal scintigraphy is the most sensitive method for diagnosing acute pyelonephritis. We designed a study to evaluate the ability of DMSA scan and ultrasonography to detect renal paranchymal lesion. Materials and Methods: 62 children 1 month to 12 years of age with the first episode of acute pyelonephritis were prospectively studied with DMSA scan and ultrasonography during acute phase of infection. A Voiding Cystourethrogram was performed in 60 children when urine culture became negative. Children with renal paranchymal changes were older at the time of acute pyelonephritis (P=0.04) but no difference was found between the groups with regard to levels of CRP, ESR (P>0.05). Results: Changes on the DMSA scan were found in 106 (85.5 percent) kidneys of 62 children but ultrasonography showed renal changes in 19.4 percent (sensitivity=20 percent, specificity=83 percent) (Kappa=0.06). Vesicoureteric reflux was found in 14 children (23.3 percent) but 83 percent of the affected kidneys were drained by non-refluxing ureters. Conclusion: It is concluded that DMSA scan is more sensitive than ultrasonography in detecting renal paranchymal changes in acute pyelonephritis and we found out that renal paranchymal changes after acute pyelonephritis is common, even in those without VUR. |
|
| کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله |
|
|
| نویسندگان مقاله |
نعمت اله عطایی | ataei n
فرزاد کمپانی | compani f
عباس مدنی | madani a
نازیلا رضایی | rezaei n
|
|
| نشانی اینترنتی |
http://tumj.tums.ac.ir/browse.php?a_code=A-10-25-1260&slc_lang=fa&sid=fa |
| فایل مقاله |
فایلی برای مقاله ذخیره نشده است |
| کد مقاله (doi) |
|
| زبان مقاله منتشر شده |
fa |
| موضوعات مقاله منتشر شده |
|
| نوع مقاله منتشر شده |
|
|
|
|
برگشت به:
صفحه اول پایگاه |
نسخه مرتبط |
نشریه مرتبط |
فهرست نشریات
|