مجله دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی تهران، جلد ۶۴، شماره ۶، صفحات ۵۹-۶۵

عنوان فارسی مقایسه نتایج دو روش جراحی در واژینوپلاستی
چکیده فارسی مقاله زمینه و هدف :سندرم راکی تانسکی، به عدم رشد کافی یا فقدان مادرزادی رحم و واژن در نوزاد دختر اطلاق می شود. از مشخصات این سندرم، فنوتیپ کاملا زنانه با کاریوتایپ ××46 می‌باشد. این آنومالی ممکن است با سایر آنومالی های مادرزادی مثل اسکلتی و اورولوژیک همراه باشد. روش‌های مختلف طبی و جراحی در درمان و اصلاح آژنزی واژن موجود است که شایع‌ترین روش آنها جراحی به روش درمان Mc-Indoe است. در این روش از گرافت‌های مختلف مثل پوست، روده و آمنیون استفاده می‌شود. روش بررسی: این مطالعه از نوع کوهورت تاریخی است که در دو گروه از بیماران که به دلیل آژنزی واژن تحت عمل جراحی واژینوپلاستی ( با یا بدون گرافت آمنیونی) براساس استانداردهای جراحی آن زمان قرار گرفته بودند، صورت گرفت. اطلاعات از پرونده بیماران، تماس تلفنی و در صورت امکان معاینه فیزیکی بدست آمد. پرسشنامه بیماران بیشتر روی پیامد طولانی مدت و رضایت جنسی بیماران و همسرانشان تأکید داشت. یافته‌ها: 35 بیمار از 55 بیمار به پرسشنامه جواب دادند، میانگین سنی بیماران 4/28 سال (17 تا 48 سال) و میانگین زمان بررسی پس از عمل 7 سال (2 تا 12 سال) بود. در 15 بیمار (8/42%)، واژینوپلاستی با آمنیون و در مابقی (20 بیمار= 2/57%) بدون گرافت انجام شده بود. هیچ ارتباطی بین نوع عمل و پیامد طولانی مدت و رضایتمندی جنسی دیده نشد (75/0 و 34/0=P).نتیجه‌گیری: از آنجایی که رضایت جنسی و پیامد طولانی مدت بین دو نوع عمل واژینوپلاستی با روش Mc-Indoe پیدا نشد (تفاوت معنی دار نبود) و شیوه بدون گرافت آمنیون ساده تر با طول زمان کمتر عمل همراه بود، همچنین خطر انتقال بیماری ویروسی به ویژه HIV را نداشت، پیشنهاد ما این است که واژینوپلاستی بدون گرافت، جایگزین واژینوپلاستی با گرافت آمنیون گردد.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله واژینوپلاستی،آمنیون گرافت،سندرم راکی تانسکی

عنوان انگلیسی Two surgical vaginoplasty methods: A comparative study in Vali-e-asr Hospital
چکیده انگلیسی مقاله Background: To evaluate long-term outcome and satisfaction of MacIndo surgery with and without amnion graft. Methods: This is a historical cohort study of patients who were treated with the McIndo procedure for vaginal agenesis. Participants answered a structured questionnaire to describe outcome in sexual function and satisfaction. Patient characteristics along with short and long-term endings were abstracted from the medical records. Results: Thirty-five patients responded to the questionnaire. Average age (±SD) at surgery was 28.4 ± 3 years (range 17- 48 years). The mean number of years (±SD) since surgery was 7 years (range 2-12 years). In 15 patients (42.8%) amniotic graft were amniotic graft were used only in is patients (42.8%). There was no relation between two types of surgery (long-term outcome and satisfaction with p-values of 0.346 and 0.758 respectively). Conclusions: Since there was not a statistical difference between these two types of McIndo methods, it is recommended to apply the procedure in which amnion is not used. This procedure (without amnion graft), is an easier method with less operation time and reduced viral (HIV…) transmission.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله Rokitanscky syndrome,long-term outcome,vaginoplasty

نویسندگان مقاله زینت قنبری | z ghanbari


مژگان دهاقین | m dahaghein


مرضیه غفارنژاد | m ghafarnejad


طاهره افتخار | t eftekhar


منصور دادیار | m dadyar



نشانی اینترنتی http://tumj.tums.ac.ir/browse.php?a_code=A-10-25-936&slc_lang=fa&sid=fa
فایل مقاله فایلی برای مقاله ذخیره نشده است
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات