این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
مجله دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی تهران، جلد ۶۴، شماره ۱۲، صفحات ۴۸-۵۶
عنوان فارسی بررسی حداکثر قدرت ایزومتریک تولید شده در سه وضعیت استاتیک باربرداری
چکیده فارسی مقاله در مورد وجود بهترین روش برای باربرداری همچنان تردید وجود دارد. هدف مطالعه حاضر مقایسه توان تولید حداکثر نیروی انقباضی ایزومتریک در سه وضعیت استاتیکی باربرداری با خم شدن کمر(stoop)، نیمه چمباتمه(semi -squat) و ایستاده از آرنج (arm lifting) به عنوان یکی از جنبه‌های موثر در توصیه روش باربرداری مناسب به افراد می باشد.روش بررسی: این بررسی به صورت شبه تجربی بر روی 30 نفر از زنان سالم با میانگین سنی 37/22 سال انجام گردید. آزمون شوندگان پس ازایستادن برروی دستگاه Lift Track TM داینامومتر دستگاه را با حداکثر توان به طرف خود می‌کشیدند. مرتبه اول به عنوان گرم شدن و میانگین اعداد بدست آمده در دو مرتبه بعدی به عنوان مقادیر حداکثر نیروی انقباضی ایزومتریک برای آن وضعیت در نظر گرفته شدند. برای بررسی آماری از نرم افزار SPSS ویراست 10 استفاده به عمل آمد.یافته‌ها: مقدار نیروی ایزومتریک بدست آمده در وضعیت نیمه چمباتمه بطور معنی داری از دو وضعیت دیگر بیشتر بود (001/0p<) همچنین مقدار این نیرو در وضعیت stoop نیز بیشتر از وضعیت arm lifting بود. (001/0p<)نتیجه‌گیری: توان تولید بیشتر حداکثر نیروی ایزومتریک در وضعیت semi-squat می‌تواند به عنوان یکی از موارد مثبت برای توصیه این روش نسبت به دو روش دیگر در نظر گرفته شود. تفاوت‌های ایجاد شده در وضعیت بیومکانیکی و تغییر الگوی فعالیت عضلات در وضعیت‌های متفاوت باربرداری می‌توانند توجیه‌کننده نتایج بدست آمده باشند. به نظر می‌رسد که فعالیت عضله چهار سر رانی در طی بار برداری semi-squat نسبت به دو وضعیت دیگر علت اصلی برای تولید نیروی ایزومتریک بیشتر در این وضعیت باشد. بنابراین، توجه به قدرت مناسب عضلات چهار سر رانی هنگام توصیه این روش بسیار ضروری است.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله
عنوان انگلیسی Maximum Voluntary Isometric Contraction produced in three static lifting styles
چکیده انگلیسی مقاله Background: There is considerable professional debate over which technique is the best for lifting. The aim of this study is to compare three static lifting styles, the stoop, semi-squat and arm lift, using maximum isometric voluntary contraction (MIVC) as one indicator for recommending a lifting style. Methods: Thirty healthy women (mean age: 22.37 years) participated in this quasi-experimental study. They performed the tests in static postures by standing on the platform of the Lift TrackTM and pulling the dynamometer of the instrument with maximum effort in three lifting styles: the stoop, semi-squat and arm lift. The subjects warmed-up by practicing the lifts first. The mean MIVC from the two other sets of lifts were used for statistical analysis by repeated measurements and SPSS (ver.10) software.Results: There were significant differences between the MIVC of the three lifting styles in this study. The largest MIVC was for the semi-squat lift and was the least was for the arm lift (p< 0.001). The MIVC of the stoop lift was larger than that of the arm lift (p< 0.001). Conclusion: The largest MIVC for the semi-squat lift suggests that this style is useful for lifting objects from the floor. The differences in biomechanical and muscle pattern activity changes could explain these results. It seems that activation of the quadriceps muscles in the semi-squat lift was a main factor for producing more MIVC, so when this style is recommended for lifting, attention to the power of the quadriceps is important.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله MIVC, Stoop lift, Semi-squat lift, Arm lift, Lifting styles
نویسندگان مقاله جواد صراف زاده | sarrafzadeh j


 اسماعیل ابراهیمی تکامجانی | ebrahimi takamjani a


ابوالفضل خسروی | khosravi a


فاطمه حایری | haery f


سیده لیلا سید حسینی | seyed hosseini l


نشانی اینترنتی http://tumj.tums.ac.ir/browse.php?a_code=A-10-25-859&slc_lang=fa&sid=fa
فایل مقاله فایلی برای مقاله ذخیره نشده است
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات