|
|
مجله دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی تهران، جلد ۶۵، شماره ۱۲، صفحات ۵۵-۶۰
|
|
|
| عنوان فارسی |
حذف لوله بینی- معده‌ای بعد از اعمال جراحی رزکسیون مری: کارآزمایی بالینی تصادفی |
|
| چکیده فارسی مقاله |
در اکثر روش‌های جراحی رزکسیون مری به‌طور روتین از لوله بینی‌معدی استفاده می‌شود. با توجه به عوارض بسیار استفاده از این لوله و زیر سؤال بودن آثار مفیدی که به آن نسبت داده می‌شود و کمبود مطالعات در این زمینه به‌خصوص در بیماران مبتلا به کانسر مری در این مطالعه قصد داریم لزوم استفاده از این لوله را بررسی نماییم. روش بررسی: این مطالعه یک کارآزمایی بالینی بود که در انستیتو کانسر بیمارستان امام‌خمینی انجام شد. 40 نفر از مبتلایان به کانسر مری بعد از عمل جراحی ازوفاژکتومی به‌طور تصادفی به دو گروه دارای لوله NG و بدون لوله به‌علاوه تجویز متوکلوپرامید تقسیم شدند. تمام بیماران بعد از عمل تحت درمان با هپارین،رانیتیدین و آنتی‌بیوتیک قرار گرفتند. در مواردی که از لوله NG استفاده نشده بود و در بیمارانی که لوله آنها کشیده شده بود در صورت اتساع شکم یا استفراغ‌های مکرر لوله NGگذاشته شد. CXRبعد از عمل برای تمام بیماران گرفته شد و تمام بیماران تحت فیزیوتراپی تنفسی قرار گرفتند. متغیرهایی که برای هر فرد ثبت می‌شدند شامل زمان دفع اولین گاز، زمان دفع اولین مدفوع، زمان سمع صداهای روده‌ای، تعداد روزهای بستری بعد از عمل، تهوع و استفراغ، اتساع شکم، عوارض ریوی، عوارض زخم، نشت آناستوموز و نیاز به گذاشتن مجدد لوله NG بودند. یافته‌ها: برای 22 نفر لوله NG گذاشته شد در حالی که در 18 نفر از لوله استفاده نشد. بروز نشت آناستوموز در گروه دارای لوله NG به‌طور معنی‌داری بیشتر از گروه دیگر بود. بقیه عوارض هیچ تفاوتی بین دو گروه نداشتند. میانگین زمان دفع گاز، دفع مدفوع، سمع صداهای روده‌ای و روزهای بستری در دو گروه تفاوت معنی‌داری نداشت. دو گروه از نظر نیاز به گذاشتن مجدد لوله NG تفاوتی نداشتند. مرگ بعد از عمل تفاوت معنی‌داری در دو گروه نداشت. نتیجه‌گیری: استفاده روتین از لوله NG بعد از عمل برای تمام بیماران توصیه نمی‌شود و به‌نظر می‌رسد بهتر است در مورد استفاده از این لوله بسته به شرایط هر بیمار تصمیم‌گیری شود |
|
| کلیدواژه‌های فارسی مقاله |
لوله‌گذاری بینی معده‌ای،عوارض بعد از عمل،کانسر مری،مری |
|
| عنوان انگلیسی |
Omission of postoperative nasogastric tube in esophagectomy: a randomized clinical trial |
|
| چکیده انگلیسی مقاله |
Background: Nasogastric tube (NG tube) usage was first described in 1921 by Levin. Surgeons routinely use NG tube in most esophageal resections. Considering the numerous complications caused by this tube, the uncertainty about its usefulness and the scarcity of studies conducted on the subject, particularly in esophageal cancer patients, we investigated the necessity of the NG tube in these cases.Methods: This clinical trial was performed at the Cancer Institute of Imam Khomeini Hospital. Esophageal cancer patients were randomized into groups either with or without postoperative NG tube the latter group was also prescribed metoclopramide. Postoperative obstruction was the exclusion criteria. The operation was done by a team of surgeons using the surgical techniques of McKeown or Orringer. All patients received ranitidine, heparin and antibiotics postoperatively. All patients received postoperative chest X-ray and chest physiotherapy. The NG tube was inserted or reinserted for those with abdominal distention and/or repeated vomiting. The NG tube was pulled out after return of bowel movements. The variables recorded for each patient included the first day of flatus, the first day of defecation, the first day of bowel sound (BS) upon auscultation, duration of post-operative hospitalization, nausea and vomiting, abdominal distension, pulmonary complications, wound complications, anastomotic leakage and the need for placing/replacing the NG tube. Statistical analysis was performed using SPSS, v. 11.5.Results: After randomization, the NG tube was inserted for 22 patients, and 18 patients had no NG tube. The incidence of anastomotic leakage was significantly higher in the NG-tube group. No significant differences between the two groups were found for other complications. The mean times until first passage of flatus, defecation and BS upon auscultation and the duration of post-operative hospitalization were not significantly different. The need for placing/replacing the NG tube was the same for both groups. There was no difference in the perioperative death rates between the two groups.Conclusions: We conclude that the routine use of NG tubes after surgery is not recommended for all patients. NG tube should be used according to the specific needs of each patient. This protocol will protect patients from undesired complications. |
|
| کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله |
|
|
| نویسندگان مقاله |
پرویز دریایی | daryaei p
فرزاد واقف داوری | vaghef davari f
محمدرضا میر | mir m
ایرج حریرچی | harirchi i
حجت سلماسیان | salmasian h
|
|
| نشانی اینترنتی |
http://tumj.tums.ac.ir/browse.php?a_code=A-10-25-688&slc_lang=fa&sid=fa |
| فایل مقاله |
فایلی برای مقاله ذخیره نشده است |
| کد مقاله (doi) |
|
| زبان مقاله منتشر شده |
fa |
| موضوعات مقاله منتشر شده |
|
| نوع مقاله منتشر شده |
|
|
|
|
برگشت به:
صفحه اول پایگاه |
نسخه مرتبط |
نشریه مرتبط |
فهرست نشریات
|