این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
ارمغان دانش، جلد ۲۸، شماره ۲، صفحات ۰-۰
عنوان فارسی بررسی مقدار تغییرات حداکثر اکسیژن مصرفی در پاسخ به تمرین هوازی در بین حاملین ژنوتیپ های متفاوت HIF-۱α
چکیده فارسی مقاله مقدمه: نقش برجسته ژن HIF1α در سازگاری به تمرینات هوازی مورد تایید قرار گرفته است. تا کنون اطلاعات دقیقی در مورد ژنوتیپ های این ژن وجود ندارد لذا هدف از مطالعه حاضر، بررسی  ژنوتیپ های ژن HIF1α، شامل ( CC و CT) و تغییرات توان هوازی در زنان غیر فعال چاق بود. روش بررسی: این تحقیق از نوع توسعه ای نیمه تجربی و کاربردی بود. تعداد 23 زن غیر فعال دارای اضافه وزن (قد 8/2± 157 سانتی متر ، وزن 8/1 ± 74 کیلو گرم ، سن 4/5 ± 38 سال ، شاخص توده بدنی  4/2 ± 32 کیلو گرم بر متر مربع، انتخاب و در 8 هفته تمرین هوازی شامل هر هفته 5 جلسه و هر جلسه 30 دقیقه با شدت فزاینده ( 55 تا 75 درصد ضربان قلب بیشینه) شرکت کردند. قبل و بعد از دوره تمرین، توان هوازی (VO2max) از طریق تست بروس اندازه گیری شد. نمونه بزاقی در طی 24 ساعت از همه آزمودنی ها اخذ و جهت تعیین ژنوتیپ­ به آزمایشگاه منتقل شد. آزمودنی ها در دو گروه ژنوتیپی شامل CC و CT قرار گرفتند. مقایسه توان هوازی بین ژنوتیپ های مختلف با روش آماری تی مستقل تحلیل گردید. نتایج: یافته های پژوهش نشان داد که توان هوازی در ژنوتیپ های CC وCT ژن HIF1- α   افزایش پیدا کرد. تفاوت معناداری بین دو گروه ژنوتیپی شامل ژنوتیپ CC (0.79=P) و ژونوتیپ CT ((0.544=P) ملاحظه نشد. نتیجه‏گیری: هشت هفته تمرین هوازی منجر به افزایش توان هوازی در زنان غیر فعال چاق شد و اما به نظر نمی رسد که تفاوتی بین ارتباط  ژنوتیپ های مختلف ژن  HIF1-α با توان  هوازی و این تغییرات وجود داشته باشد.  
کلیدواژه‌های فارسی مقاله تمرین هوازی، ژنوتیپ، HIF1α
عنوان انگلیسی Investigating the amount of changes in VO2-Max in response to aerobic exercise among careers of different genotypes of HIF-1α gene
چکیده انگلیسی مقاله Abstract Introduction: The significant role of HIF-1α gene in adjustment to aerobic exercise has been proved. Although, we have not informed by accurate data about different genotypes of this gene. Therefore, the aim of this study was to investigate the relationship between different genotypes of HIF-1α gene with changes in aerobic capacity following aerobic exercise in obese women. Methods:  This study was a practical semi-experimental development research. 23 inactive women (height 157 ± 2/7 cm, weight 74 ± 1/8 kg, age 38 ± 5/4 years, BMI 32 ± 2/4 kg / m2) were selected non-purposefully available. Eight weeks of aerobic exercise including 5 sessions per week and 30 minutes per session with increased intensity (55% to 75% of maximal heart rate) participated, measured before and after aerobic exercise (VO2max) by Bruce Test, Saliva Sample of subjects in 24-hour fasting position to determine genotypes (CC and CT) HIF-1α gene was collected and sent to the laboratory to compare aerobic parallelism between different genotypes Leven Statistical Method was used to correlation of variances and independent T-test was used for changes in aerobic capacity of HIF-1a genotypes. Results: The findings of the research showed that aerobic capacity increased in CC and CT genotypes of the HIF1-α gene. There was no significant difference between the two genotype groups, including the CC genotype (P=0.79) and the CT genotype (P=0.544). Conclusion:  Eight weeks of aerobic training increased aerobic capacity in inactive obese women and but it does not seem that there is a difference between the association of different HIF-1α genotypes with aerobic capacity and these changes.  
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله Aerobic Exercise, Genotype, HIF-1α
نویسندگان مقاله پرویز شجاعی | Parviz Shojaei
Islamic Azad University
دانشگاه آزاد اسلامی

مهران قهرمانی | Mehran Ghahramani
Islamic Azad University
دانشگاه آزاد اسلامی

سیروس فارسی | Sirous Farsi
Islamic Azad University
دانشگاه آزاد اسلامی

نشانی اینترنتی http://armaghanj.yums.ac.ir/browse.php?a_code=A-10-1164-6&slc_lang=fa&sid=1
فایل مقاله فایلی برای مقاله ذخیره نشده است
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده فیزیولوژی ورزش
نوع مقاله منتشر شده پژوهشی
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات