|
|
پژوهشنامه ادیان، جلد ۱۶، شماره ۱، صفحات ۲۴-۴۰
|
|
|
| عنوان فارسی |
دین، پساسکولاریسم و همبستگی اجتماعی |
|
| چکیده فارسی مقاله |
دین، حوزه حاصلخیزی از معناست که فارغ از توحیدی یا غیر توحیدی بودن، یکی از پربارترین، معنادارترین و تاثیرگذارترین نظام‌های معنایی است که بشر، تجربه کرده و هرگز نتوانسته است (حداقل به طور کامل) از دایره نفوذ و تاثیر آن عبور کند. متن حاضر به دنبال بررسی نظری تاثیر دین (به عنوان یک نظام معنایی جمعی) بر همبستگی و کنش اجتماعی سیاسی در نظریه‌های جامعه‌شناسی دین کلاسیک (با تاکید بر وبر و دورکیم) و خوانش‌های نوین از آن است. از دید جامعه‌شناسان دین مدرن مانند ترنر، برگر و لوکمان، دوران حاضر، بیش از آنکه سکولار باشد، دورانی از تجربه رویکردهای پساسکولار و یا بازگشت امر قدسی به زندگی فردی و اجتماعی است. ریشه این نظریه‌های نوین که به آنها رویکردهای نئودورکیمی اطلاق می‌شود، در دیدگاه امیل دورکیم به دین، به عنوان عنصر اصلی انسجام و همبستگی اجتماعی و تاکید بر خصلت نامیرایی دین است. آنچه اکنون به عنوان الهیات عملی ظهور کرده است، نوعی دینداری مبتنی بر کنشگری اجتماعی و سیاسی است که فرد را به عنوان یک شهروند، به نظام معنایی جمعی و قدسی شده، پیوند می‌زند، حتی اگر این امر قدسی، بازتعریف، در دسترس و ابهام زدایی شده باشد. |
|
| کلیدواژه‌های فارسی مقاله |
پساسکولاریسم، همبستگی اجتماعی، جامعه‌شناسی دین، رویکردهای نئودورکیمی، دین مدنی، |
|
| عنوان انگلیسی |
Religion, Post Secularism and Social Integration |
|
| چکیده انگلیسی مقاله |
Religion is a fertile context of meaning, regardless of whether it is monotheistic or non-monotheistic, it is one of the most fruitful, meaningful and influential systems that human beings have been experiencing and have never been able to ignore it completely. The present article seeks to theoretically examine the impact of religion (as a collective meaning system) on social integration and socio-political practices in the classic theories of sociology of religion (especially that of Weber, Durkheim and Simmel) and new readings of it. According to modern sociologists of religion such as Turner, Berger, and Lukman, the present epoch, is more a period of experiencing post-secular approaches or a return of the sacred to individual and social life than of secular ones. The main claim of these new theories (neo-Durkheimian approaches) is to consider religion as a key element of social integration and to emphasis on the immortality of religious meaning in the modern and postmodern world. What has now emerged as practical theology is a kind of practice-based religiosity and social and political activism that connects the individual as a citizen to a collective and sanctified meaning system. |
|
| کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله |
پساسکولاریسم, همبستگی اجتماعی, جامعه‌شناسی دین, رویکردهای نئودورکیمی, دین مدنی |
|
| نویسندگان مقاله |
زهرا خشک جان |
استادیار جامعه شناسی سیاسی دانشگاه شهید باهنر کرمان
|
|
| نشانی اینترنتی |
https://jrs.srbiau.ac.ir/article_20784_2926540f21cbdf83c686d3fc64ec2d2b.pdf |
| فایل مقاله |
فایلی برای مقاله ذخیره نشده است |
| کد مقاله (doi) |
|
| زبان مقاله منتشر شده |
fa |
| موضوعات مقاله منتشر شده |
|
| نوع مقاله منتشر شده |
|
|
|
|
برگشت به:
صفحه اول پایگاه |
نسخه مرتبط |
نشریه مرتبط |
فهرست نشریات
|