|
پژوهش های علوم شناختی و رفتاری، جلد ۱۰، شماره ۲، صفحات ۱۴۵-۱۶۶
|
|
|
عنوان فارسی |
مدلیابی ساختاری سبکهای حل مسئله و اضطراب کرونا در دانشجویان با تأکید بر نقش واسطهای خودکارآمدی |
|
چکیده فارسی مقاله |
پژوهش حاضر با هدف نقش واسطهای خودکارآمدی در رابطۀ بین سبکهای حل مسئله و اضطراب کرونا صورت پذیرفت. روش پژوهش، همبستگی از نوع تحلیل مسیر بود. جامعۀ آماری این پژوهش شامل تمامی دانشجویان مقطع کارشناسی مرکز آموزش عالی پلدختر بود که در سال تحصیلی 400-1399 مشغول به تحصیل بودند. 230 دانشجو بهصورت آنلاین در این مطالعه شرکت کردند و به پرسشنامههای اضطراب ویروس کرونا (علیپور و همکاران، 1398)، سبکهای حل مسئله (کسیدی و لانگ، 1996) و خودکارآمدی عمومی (شرر و مادوکس، 1982) پاسخ دادند. تحلیل دادهها بهروش آماری تحلیل مسیر و با استفاده از نرمافزار آماری SPSS-22 و AMOS-24 انجام شد و برای بررسی نقش واسطهای متغیرها از آزمون بوتاستراپ استفاده شد. یافتهها نشان داد از بین مؤلفههای سبکهای حل مسئلهْ درماندگی و مهارگری دارای اثر مثبت هستد و اعتماد، گرایش و خودکارآمدی بر اضطراب کرونا اثر منفی دارند (01/0>p). همچنین، درماندگی اثر منفی دارد و خلّاقیت و گرایش بر خودکارآمدی اثر مثبتی دارند (01/0>p). گرایش و خلّاقیت با واسطهگری خودکارآمدی میتوانند از میزان اضطراب کرونا دانشجویان بکاهند و درماندگی با واسطهگری خودکارآمدی میتواند بر میزان اضطراب کرونا دانشجویان بیفزاید (01/0>p). یافتهها با نتایج پژوهشهای مشابه قبلی همخوانی داشت و گامی مهم برای تبیین عوامل مؤثر بر اضطراب کرونا بود و همچنین میتواند بهعنوان الگویی مناسب برای طراحی برنامههای جامع پیشگیری از اضطراب کرونا محسوب شود. |
|
کلیدواژههای فارسی مقاله |
سبکهای حل مسئله، خودکارآمدی، اضطراب کرونا، |
|
عنوان انگلیسی |
Structural Modeling of Problem Solving Styles and Corona Anxiety in Students with an Emphasis on the Mediating Role of self-efficacy |
|
چکیده انگلیسی مقاله |
The current research aim was purpose conducted the mediating role of self-efficacy in the relationship between problem solving styles and corona anxiety in a correlation design. The population of this study included all Undergraduate students Poldokhtar Higher Education Center who were studying in the academic year 2020-2021. 230 students participated in this study online and respond to Corona Disease Anxiety Scale (Alipour, Ghadami, Alipour and Abdollahzadeh, 2020), Problem Solving Style (Cassidy and long, 1996) and General Self-Efficacy (Sherer and Madox, 1982). Data analysis was performed using path analysis statistical method and by the SPSS-22, and AMOS-24 statistical softwares and bootstrapping method was used to examine the mediating role of the variables. The findings showed that among the components of problem-solving styles, helplessness and inhibition have a positive effect and trust, orientation and self-efficacy have a negative effect on corona anxiety (P < 0.01). Helplessness has a negative effect and creativity and tendency have a positive effect on self-efficacy (P < 0.01). Orientation and creativity through self-efficacy mediation can reduce students’ anxiety and helplessness through self-efficacy mediation can increase students' anxiety (P < 0.01). The findings are considered consistent with the results of similar previous studies and are an important step in explaining the factors affecting corona anxiety and also as a suitable model for designing comprehensive corona anxiety prevention programs. |
|
کلیدواژههای انگلیسی مقاله |
سبکهای حل مسئله, خودکارآمدی, اضطراب کرونا |
|
نویسندگان مقاله |
هوشنگ گراوند | استادیار، گروه روانشناسی، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه لرستان، خرم آباد، ایران.
|
|
نشانی اینترنتی |
https://cbs.ui.ac.ir/article_26383_84d895f2264a97278a924d2414974e8b.pdf |
فایل مقاله |
فایلی برای مقاله ذخیره نشده است |
کد مقاله (doi) |
|
زبان مقاله منتشر شده |
fa |
موضوعات مقاله منتشر شده |
|
نوع مقاله منتشر شده |
|
|
|
برگشت به:
صفحه اول پایگاه |
نسخه مرتبط |
نشریه مرتبط |
فهرست نشریات
|