مجله دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی تهران، جلد ۷۰، شماره ۷، صفحات ۴۱۰-۴۱۵
عنوان فارسی شیمی‌درمانی نئواجوانت با رژیم اپی‌روبیسین، اگزالی‌پلاتین و کپیستابین در سرطان موضعی ‌پیشرفته‌ی معده: مطالعه دو ساله
چکیده فارسی مقاله زمینه و هدف: رژیم اپیروبیسین، اگزالی‌پلاتین و کپسیتابین (EOX) یکی از رژیم‌هایی است که برای شیمی‌درمانی نئواجوانت مراحل موضعی پیشرفته و غیر قابل جراحی‌ سرطان معده پذیرفته شده است. هدف از این مطالعه، بررسی میزان پاسخ به این رژیم و تحمل‌‌پذیری نسبت به آن می‌باشد.روش بررسی: در این کارآزمایی بالینی فاز 2، 28 بیمار مبتلا به آدنوکارسینوم مرحله‌ی موضعی پیشرفته‌ی معده، یا محل اتصال مری به معده تایید شده با بررسی پاتولوژیک و بررسی‌های اولیه برای مرحله‌بندی سرطان شامل سی‌تی‌اسکن قفسه‌ی سینه و شکم، اندوسکوپی و اندوسونوگرافی مری و معده و بررسی آزمایشگاهی که طی سال 1390 به انستیتو کانسر بیمارستان امام خمینی (ره) مراجعه کرده بودند، تحت سه دوره شیمی‌درمانی نئواجوانت با رژیم EOX به‌فاصله 21 روز (اپیروبیسین 2m/mg50 روز اول، اگزالی‌پلاتین 2m/mg130 روز اول و کپسیتابین 2m/mg625 دو بار در روز برای 21 روز) قرار گرفتند. پاسخ به درمان با استفاده از اندوسونوگرافی مری و معده و سی‌تی‌اسکن شکم و قفسه‌ی سینه مورد بررسی قرار گرفت. طی مدت درمان عوارض شیمی‌درمانی نیز ارزیابی شد.یافته‌ها: قبل از شیمی‌درمانی، اکثر بیماران در مرحله‌ی III (8/92%) و پس از آن در مرحله‌ی II (14/57%) قرار داشتند. قبل از انجام شیمی‌درمانی، فقط 5/28% تومورها قابل برداشت با جراحی بودند، اما پس از آن، 1/82% تومورها قابل برداشت بودند. شایع‌ترین عارضه این رژیم نوتروپنی درجه سه و چهار بود که در 25% بیماران اتفاق افتاد.نتیجه‌گیری: این رژیم به‌خوبی تحمل و به‌طور قابل توجه موجب پاسخ و افت مرحله‌ی بیماری شد. لذا به‌نظر می‌رسد که بررسی این رژیم در مطالعات بزرگ‌تر و در کارآزمایی‌های فاز سه منطقی و ضروری است.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله سرطان معده،شیمی‌درمانی نئواجوانت،رژیم EOX
عنوان انگلیسی Neoadjuvant chemotherapy of epirobicin, oxaliplatin, capecitabine regimen in patients with advanced gastric cancer: a two year study
چکیده انگلیسی مقاله Background: Gastric cancer is an important health problem across the world. Chemotherapy in combination with local treatment is the standard treatment for locally advanced gastroesophageal junction (EGJ) cancers. The purpose of this study was to evaluate response and tolerability to neoadjuvant regimen combining epirobicin, oxaliplatin and capecitabin (EOX) in locoregionally advanced gastric cancer.Methods: We recruited 28 patients with histologically confirmed advanced gastric or EGJ adenocarcinoma in this study performed in the Cancer Institute of Imam Khomeini Hospital in Tehran, Iran in 2010-2011. Staging workup included chest and abdominal computed tomography (CT) scans, upper gastrointestinal endoscopy, endoscopic ultrasonography (EUS), measurement of carcinoembryonic antigen (CEA), complete blood cell count (CBC), and liver and renal function tests. After three treatment cycles with EOX regimen, we evaluated response to the neoadjuvant chemotherapy by performing endoscopic ultrasonography (EUS) and chest and abdominal CT scans.Results: The mean age of the patients was 56.64±11.08 years (ranging from 37 to 78 years). Most patients were classified as having stage III (98.8%) cancer before chemotherapy while most were classified as stage II (57.14%) after the treatment. Only 28.5% of tumors were resectable before chemotherapy, but 82.1% of them were resectable upon the treatment. 75% of tumors were downstaged after chemotherapy.Conclusion: Regarding the acceptable response and downstaging of tumors and low toxicity of EOX regimen in locoregionally advanced gastric cancer, evaluation of this regimen as a neoadjuvant chemotherapy in larger phase III clinical trials in Iranian patients would be both necessary and logical.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله EOX regimen,gastric cancer,neoadjuvant chemotherapy
نویسندگان مقاله فرهاد سمیعی | samiei f
بیمارستان امام خمینی، دانشگاه علوم پزشکی تهران
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه علوم پزشکی تهران (Tehran university of medical sciences)

افسانه مداح صفایی | maddah safai a
بیمارستان امام خمینی، دانشگاه علوم پزشکی تهران
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه علوم پزشکی تهران (Tehran university of medical sciences)

ابراهیم عصمتی | esmati e
بیمارستان امام خمینی، دانشگاه علوم پزشکی تهران
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه علوم پزشکی تهران (Tehran university of medical sciences)

عباس علی بخشی | alibakhshi a
بیمارستان امام خمینی، دانشگاه علوم پزشکی تهران
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه علوم پزشکی تهران (Tehran university of medical sciences)

منیر سادات میرایی آشتیانی | mirai ashtiani ms
بیمارستان امام خمینی، دانشگاه علوم پزشکی تهران
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه علوم پزشکی تهران (Tehran university of medical sciences)

پیمان حداد | haddad p
بیمارستان امام خمینی، دانشگاه علوم پزشکی تهران
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه علوم پزشکی تهران (Tehran university of medical sciences)

نشانی اینترنتی http://tumj.tums.ac.ir/browse.php?a_code=A-10-25-93&slc_lang=fa&sid=fa
فایل مقاله فایلی برای مقاله ذخیره نشده است
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات