این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
دانش حقوق مدنی، جلد ۱۰، شماره ۲، صفحات ۹۳-۱۰۸
عنوان فارسی شناسایی و اجرای موافقت‌نامه‌های حل‌وفصل اختلاف بین‌المللی ناشی از میانجیگری در چارچوب کنوانسیون سنگاپور
چکیده فارسی مقاله کنوانسیون سنگاپور در خصوص میانجیگری معاهده‌ای است چندجانبه که توسط کمیسیون حقوق تجارت بین‌الملل (آنسیترال) ایجاد شده و چارچوب متحدالشکل و کارآمدی را برای اجرای موافقت‌نامه‌های حل‌وفصل اختلافات ناشی از میانجیگری فراهم کرده است. هدف از پژوهش حاضر بررسی سازوکار پیش‌بینی‌شده در کنوانسیون سنگاپور به‌منظور شناسایی و اجرای موافقت‌نامه‌های حاصل از میانجیگری است. در این مقاله به روش تحقیق توصیفی - تحلیلی و بر مبنای مطالعات کتابخانه‌ای، با تحلیل و تشریح قلمرو و آیین اجرایی موافقت‌نامه‌های مذکور و نیز شرایط و موانع درخواست اجرا در چارچوب کنوانسیون سنگاپور به این نتیجه دست یافتیم که کنوانسیون سنگاپور و قانون نمونۀ میانجیگری می‌تواند پاسخی به نگرانی عدم ضمانت کافی موافقت‌نامه‌های ناشی از میانجیگری باشد. نخست آنکه دادگاه‌ها موافقت‌نامه‌های حل‌وفصل اختلاف را بدون نیاز به طرح دعوا تحت عنوان نقض قرارداد به رسمیت شناخته و اجرا نمایند و دوم اینکه موافقت‌نامه‌های واجد شرایط بر اساس کنوانسیون، دارای اعتبار امر قضاوت شده تلقی گردند. همچنین در خصوص کشورهایی که همانند ایران دارای قانون میانجیگری نیستند، مناسب است تا کنوانسیون سنگاپور را همراه با قانون نمونه میانجیگری 2018 یا مقررات مشابه آن تصویب کند.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله کلیدواژه‌ها میانجیگری، موافقت‌نامه‌های حل‌وفصل اختلافات بین‌المللی، کنوانسیون سنگاپور،
عنوان انگلیسی Recognition and Enforcement International Settlement Agreements Resulting from Mediation in the Framework of the Singapore Convention on Mediation
چکیده انگلیسی مقاله The Singapore Convention on Mediation is a multilateral treaty established by the International Trade Commission (UNCITRAL) that provides a uniform and efficient framework for the implementation of settlement agreements on mediation.The study of the mechanism envisaged in the Singapore Convention for the identification and implementation of mediation agreements, together with a description of the scope and implementation of those agreements, as well as the grounds for refusing to grant relief to implementation within the Singapore Convention, suggests that the Singapore Convention and the Model Law on Mediation are a response to concerns about insufficient guarantees of the implementation of settlement agreements on mediation. First, the courts recognize and enforce dispute settlement agreements without the need to sue for breach of contract. Second, eligible agreements are deemed to have been judged under the Convention. It is also appropriate for countries that do not have a mediation law like Iran to ratify the Singapore Convention along with the 2018 Mediation Law or similar provisions.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله کلیدواژه‌ها میانجیگری, موافقت‌نامه‌های حل‌وفصل اختلافات بین‌المللی, کنوانسیون سنگاپور
نویسندگان مقاله سیده فرنگ فصیحی لنگرودی |
دانشجوی دکترای گروه حقوق بین‌الملل، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران

رضا موسی زاده |
استاد گروه حقوق بین‌الملل، دانشکده روابط بین‌الملل وزارت امور خارجه، تهران، ایران

علیرضا ایرانشاهی |
استادیار گروه حقوق خصوصی، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران

نشانی اینترنتی https://clk.journals.pnu.ac.ir/article_8849_1c001d555326775b428e5393b8561954.pdf
فایل مقاله فایلی برای مقاله ذخیره نشده است
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات