|
علوم حدیث، جلد ۲۷، شماره ۱، صفحات ۱۶۳-۱۸۲
|
|
|
عنوان فارسی |
آرایههای معنوی در متون دعایی؛ مطالعه موردی توافق و تقابل در دعای صباح |
|
چکیده فارسی مقاله |
دعا در اصطلاح متون دینی، خواندن مقام ربوبی و طلب نیاز از اوست. حال اگر دعا از زبان امام معصوم7 باشد، زیبایی لفظ و معنا هر دو را داراست و بهره انسان را از دعا دوچندان میکند. از جمله این ادعیه، دعای شریف صباح است؛ دعایی که دعاکننده را با روش راز و نیاز با معبود آشنا نموده و وی را به معارف بشری هرچه نزدیکتر مینماید. دعای صباح در قالب الفاظی مزین به آرایههایی لفظی و معنوی است که از جمله آن توافق و تقابل است. این جستار سعی کرده به روش توصیفی - تحلیلی، دعای مذکور را از زاویه توافق و تقابل، مورد واکاوی قرار دهد. سؤالی که تحقیق حاضر تلاش میکند به آن پاسخ دهد، این است: توافق و تقابل موجود در دعای صباح در چه معانی به کار رفته است؟ و چگونه مقصود گوینده را با کیفیتی هر چه بیشتر روشن نموده است؟ توافق و تقابل دعای صباح در معانی مختلفی همچون حمد و ثنای الهی، درود بر پیامبر9، طلب استغفار و مانند آن است. در این پژوهش، نخست، تعریفی اجمالی از توافق و تقابل آمده است. آنگاه توافق و تقابل موجود، به قدر وسع مقاله تبیین گردیده است. حاصل سخن، آن که تقارب بین حروف و کلمات و موسیقی آن و تناسب بین مصوتهای کوتاه و بلند، و استفاده از آرایه معنوی توافق و تقابل، در خدمت معنای کلام و تأثیرگذاری هر چه بیشتر بر مخاطبان آن بوده است. |
|
کلیدواژههای فارسی مقاله |
امام علی7، آرایه معنوی، دعای صباح، توافق، تقابل، |
|
عنوان انگلیسی |
|
|
چکیده انگلیسی مقاله |
|
|
کلیدواژههای انگلیسی مقاله |
امام علی7, آرایه معنوی, دعای صباح, توافق, تقابل |
|
نویسندگان مقاله |
زهرا جلیلی | استادیار گروه زبانها دانشگاه پیام نور
|
|
نشانی اینترنتی |
http://hadith.riqh.ac.ir/article_13394_64d802b2c594b69403b4c3778ca5f74d.pdf |
فایل مقاله |
فایلی برای مقاله ذخیره نشده است |
کد مقاله (doi) |
|
زبان مقاله منتشر شده |
fa |
موضوعات مقاله منتشر شده |
|
نوع مقاله منتشر شده |
|
|
|
برگشت به:
صفحه اول پایگاه |
نسخه مرتبط |
نشریه مرتبط |
فهرست نشریات
|