|
|
نشریه سالمندشناسی، جلد ۶، شماره ۳، صفحات ۲۸-۴۰
|
|
|
| عنوان فارسی |
بررسی تاثیر اموزش سبک زندگی مبتنی بر مدل پندر بر پیامدهای سندرم سستی سالمندی در سالمندان ساکن در جامعه |
|
| چکیده فارسی مقاله |
مقدمه: سندرم سستی سالمندی یک سندرم پیچیده است که در آن کاهش ذخایر فیزیولوژیکی در اندام های مختلف باعث افزایش آسیب پذیری در برابر عوامل استرس زا و بروز پیامد های منفی بهداشتی در سالمندان میشود. با توجه به اینکه تاکنون مداخله ای بر اساس اموزش سبک زندگی مبتنی بر مدل پندر بر کاهش پیامد های این سندرم انجام نشده است، مطالعه حاضر با هدف تعیین تاثیر اموزش سبک زندگی مبتنی بر مدل پندر بر پیامد های سندرم سستی سالمندی در سالمندان ساکن در جامعه طراحی و اجرا شد. روش: در این کارآزمایی بالینی تصادفی یک سو کور50 نفر از سالمندان واجد شرایط ورود به مطالعه انتخاب و به طور تصادفی در دو گروه مداخله و کنترل قرار گرفتند. سالمندان گروه مداخله 6 جلسه آموزشی بر اساس ابعاد سبک زندگی پندر دریافت کردند. افراد گروه کنترل مداخله ای دریافت نکردند اما در انتهای مطالعه کتابچه آموزشی در اختیار انها قرار داده شد. پیامد های اندازه گیری شده در این مطالعه شامل فعالیت های روزمره زندگی، ترس از سقوط، عملکرد بدنی و بستری مجدد در بیمارستان بود. داده ها قبل از مداخله و 3 ماه پس از شروع مداخله جمع آوری شدند. انالیز داده ها با کمک آزمون های ویلکاکسون و من ویتنی و با استفاده از نرم افزار های spss16 و stata12 انجام شد. یافته ها: بین میانگین امتیاز پیامد های دو گروه قبل از مطالعه تفاوت معنا داری دیده نشد. با وجود این 3 ماه بعد از مداخله بین امتیاز ترس از سقوط (32.54±11.275درمقابل25.16±5.764)، فعالیت بدنی(1104.71±1460.387درمقابل1771.72±1168.229) و عملکرد بدنی (7.50±2.654درمقابل8.64±2.430)گروه مداخله و کنترل تفاوت معنا داری دیده شد. تفاوت معنا داری بین امتیاز فعالیت های روزمره زندگی گروه مداخله و کنترل (5.36±1.319درمقابل5.80±.577) و تعداد بستری مجدد(25٪ در مقابل 20 ٪) دیده نشد. نتیجه گیری: ارائه آموزش سبک زندگی مبتنی بر مدل پندر به سالمندان مبتلا به سندرم آسیب پذیری میتواند باعث بهبود کاهش ترس از سقوط،فعالیت بدنی و عملکرد بدنی در این افراد شود، اما این مداخله نتوانست تاثیر چشمگیری در بهبود توانایی سالمندان در انجام فعالیت های روزمره زندگی و کاهش بستری مجدد سالمندان در بیمارستان داشته باشد. با این وجود به مطالعات بیشتر با دوره پیگیری طولانی تر نیاز است تا اثر مداخله بر روی همه پیامد های سندرم آسیب پذیری سنجیده شود. |
|
| کلیدواژه‌های فارسی مقاله |
سندرم آسیب پذیری ، سبک زندگی، سالمندی، زندگی مستقل |
|
| عنوان انگلیسی |
Effect of lifestyle education based on Pender model on frailty outcomes in community-dwelling older adults |
|
| چکیده انگلیسی مقاله |
Background: Frailty is a complex syndrome in which the reduction of physiological reserves in various organs increases vulnerability to stressors and negative health outcomes in the elderly. Considering that no specific intervention based on Pender lifestyle education has been performed to reduce the outcomes of this syndrome, the present study aims to determine the Effect of lifestyle education based on Pender model on frailty outcomes in community-dwelling older adults. Methods: In this single-blind randomized clinical trial, 50 eligible elderly were selected and randomly assigned to intervention and control groups. The elderly in the intervention group received 6 training sessions based on the dimensions of Pender lifestyle. The control group did not receive any intervention but was given an educational booklet at the end of the study. Outcomes measured in this study included Activities of daily living, fear of falling, physical function and hospitalization. Data were collected before the intervention and 3 months after the intervention. Results: there was no significant difference between the mean outcome scores of the two groups before the study. However, intervention group scores for fear of falling (32.54 ± 11.275 vs. 25.16 ± 5.764), physical activity (1104.71 ± 1460.387 vs. 1771.72 ± 1168.229) and physical function (7.50 ± 2.654 vs. 8.64 ± 2.430) were significantly higher than control group 3 month after intervention. There was no significant difference between the scores of daily life activities (1.319 5. 5.36 vs. 5.77 5. 5.80) and the number of readmissions (25% vs. 20%) in the intervention and control groups. Conclusion: Providing lifestyle education based on Pender model can reduce the fear of falling, physical activity and physical function in frailty people, but this intervention could not significantly improve the ability of the elderly to perform activities of daily living and reduce elderly readmitted to the hospital. However, further studies with longer follow-up periods are needed to measure the effect of the intervention on all outcomes of frailty syndrome. |
|
| کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله |
Frailty, lifestyle, Aging, Independent living |
|
| نویسندگان مقاله |
میلاد مرادی | milad moradi
Tehran university of medical science
دانشگاه علوم پزشکی تهران
الهام نواب | elham navab
Tehran university of medical science
دانشگاه علوم پزشکی تهران
فرشاد شریفی | farshad sharifi
Tehran university of medical science
دانشگاه علوم پزشکی تهران
رضا نگارنده | reza Negarandeh
Tehran university of medical science
دانشگاه علوم پزشکی تهران
|
|
| نشانی اینترنتی |
http://joge.ir/browse.php?a_code=A-10-572-1&slc_lang=fa&sid=1 |
| فایل مقاله |
فایلی برای مقاله ذخیره نشده است |
| کد مقاله (doi) |
|
| زبان مقاله منتشر شده |
fa |
| موضوعات مقاله منتشر شده |
مسائل جسمی سالمندان |
| نوع مقاله منتشر شده |
پژوهشی اصیل |
|
|
|
برگشت به:
صفحه اول پایگاه |
نسخه مرتبط |
نشریه مرتبط |
فهرست نشریات
|