این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
مطالعات حقوقی، جلد ۱۴، شماره ۱، صفحات ۳۳۵-۳۷۰
عنوان فارسی معیارهای محدودیت آزادی اجتماعات در رویه دیوان اروپایی حقوق بشر
چکیده فارسی مقاله چکیدهآزادی اجتماعات به‌عنوان یکی از مصادیق حقوق بشر در اسناد بین‌المللی مورد تأکید قرار گرفته است. آورده‌های محاکم بین‌المللی حقوق بشر نیز به‌عنوان رویه قضایی مکمل اسناد بین‌المللی در این زمینه بوده است. در میان محاکم بین‌المللی جهانی، دادگاهی با صلاحیت خاص حقوق بشر تأسیس نشده است؛ با این‌وجود محاکم بین‌المللی منطقه‌ای، رویه‌هایی در حوزه آزادی اجتماعات از خود به جای گذاشته‌اند. مقاله حاضر با بهره‌گیری از روش توصیفی- تحلیلی در پی آن است که معیارهای محدودیت‌ آزادی اجتماعات را در رویه دیوان اروپایی حقوق بشر مورد بررسی قرار دهد. فرضیه مقاله پیش‌رو آن است که رویه قضایی دیوان اروپایی، با احراز معیارهایی علاوه بر معیارهای مندرج در ماده 11 کنوانسیون، حداقل محدودیت‌ها بر آزادی اجتماعات را از سوی دولت‌‌ها پذیرفته است. مقاله پس از ارزیابی رویه این مرجع قضایی، به این نتیجه نائل می‌آید که اولاً، ملاحظات امنیت ملی در شرایط استثنایی می‌تواند محدودکننده آزادی اجتماعات باشد؛ ثانیاً، آزادی اجتماعات بر اخلال‌های متعارف نظم عمومی مرجح است؛ ثالثاً، آزادی اجتماعات نمی‌تواند منجر به تحدید حقوق و آزادی‌های سایر شهروندان(مگر در حد متعارف) شود؛ رابعاً، دولت‌ها باید با برگزارکنندگان اجتماعات مدارا کنند.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله آزادی اجتماعات، امنیت ملی، رویه قضایی، حقوق و آزادی‌های دیگران، دیوان اروپایی حقوق بشر، نظم عمومی، . ،
عنوان انگلیسی Restriction Criteria for the Freedom of Assembly in the Procedure of the European Court of Human Rights
چکیده انگلیسی مقاله AbstractThe right to freedom of assembly has been emphasized in international instruments as a human right. Findings of international human rights tribunals have complemented the international Instruments as judicial procedure. No international human rights tribunal on a global scale has been established among the international tribunals. However, among the international tribunals on a regional scale, some courts have established procedures on freedom of assembly. This article through a descriptive-analytical method seeks to examine restriction criteria for the freedom of assembly in the procedure of European Court of Human Rights. The research hypothesis in the article is that the European Court of Human Rights has accepted the minimum restrictions on freedom of assembly by states by meeting criteria higher than those set out in Article 11 of the Convention. The article after elaborating the judicial Procedure of this Court concludes that: First, national security considerations in exceptional circumstances can restrict freedom of assembly; Second, the freedom of assembly has priority over reasonable violation of public order; Third, the freedom of assembly should not restrict the rights and freedoms of other civilians (except as normal); Forth, states should tolerate organizers of associations.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله آزادی اجتماعات, امنیت ملی, رویه قضایی, حقوق و آزادی‌های دیگران, دیوان اروپایی حقوق بشر, نظم عمومی, .
نویسندگان مقاله سیدصادق امین حسینی |
دانشجوی کارشناسی ارشد دانشگاه علوم قضایی

سید طه موسوی میرکلائی |
استادیار گروه حقوق عمومی و بین‌الملل دانشگاه علوم قضایی و خدمات اداری

نشانی اینترنتی https://jls.shirazu.ac.ir/article_6623_37ac9634f4a4b19531296364a05beeaf.pdf
فایل مقاله فایلی برای مقاله ذخیره نشده است
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات