|
|
مطالعات ترجمه، جلد ۱۹، شماره ۷۶، صفحات ۷-۲۴
|
|
|
| عنوان فارسی |
نقش ترجمه در احیای شاهنامه‌نگاری در قرن سوم و چهارم هجری |
|
| چکیده فارسی مقاله |
سابقۀ شاهنامه‌نگاری و شاهنامه‌سرایی که از تجلی‌های ادبیات حماسی در میان فارسی‌زبانان است، به عهد هخامنشیان بازمی‌گردد. پس از حمله اعراب، تمایل به شاهنامه‌نگاری و شاهنامه‌سرایی در قرن‌های سوم و چهارم هجری مجدداً احیا گردید که نتیجۀ آن، شکوفایی مجدد نگارش و سرایش متون حماسی به فارسی و احیای هویت ایرانی بود. هدف این مقاله پرداختن به نقش ترجمۀ فارسی در شاهنامه‌نگاری و نگارش شاهنامه‌های منثور است. مقاله برای دست یافتن به تحلیلی بهتر از شرایط، بخش کوچکی از ترمینولوژی و جامعه‌شناسی پیر بوردیو را نیز به کار گرفته است. در این پژوهش، کارایی نظریۀ بوردیو از آن جهت است که این نظریه، نویسندگان، مترجمان و دیگر عوامل مؤثر در ترجمه و نگارش را در یک میدان در نظر می‌گیرد و با تعریف چند نوع سرمایه، تولید محصولات فرهنگی و شکل‌گیری آثار ادبی را در چارچوب رقابت‌ها و انگیزه‌های اجتماعی عاملین و در میدان تعریف شده در نظر می‌گیرد. بررسی‌های به عمل آمده در این پژوهش بدین نتیجه رسیده که در قرن‌های سوم و چهارم هجری، ترجمه نقش قابل‌اعتنایی در شاهنامه‌نگاری داشته است، چراکه نخبگان جامعه آن روز، برای افزایش سرمایه فرهنگی و ملی خود، بر روی تولید کالای فرهنگی به زبان فارسی‌سرمایه‌گذاری می‌کردند تا آن را در میدان به قدرت بدل کنند. |
|
| کلیدواژه‌های فارسی مقاله |
|
|
| عنوان انگلیسی |
The Role of Translation in the Revival of Prose Shāhnāmeh Books in the 9th and 10th Centuries |
|
| چکیده انگلیسی مقاله |
Shāhnāmeh books realize the epic poetry in Persian culture whose history dates back to the time of the Achaemenids. In the 9th and 10th centuries that the Persian culture reinvigorated after the Arab invasion, prose and poetry Shāhnāmeh books were revived in Persian. In order to compose prose Shāhnāmeh books, the Persian elite had no choice but translating the Pahlavi versions into Persian. Moreover, some of the Arabic versions of Khwatāy Nāmag books already translated from Pahlavi, were translated into Persian as another source to recompose prose Shāhnāmeh books by the writers who were patronized by the political elite. The Persian cultural products and capitals were sponsored since they could be converted to symbolic capital and political power in the field- according to Bourdieu's terminology. The Introduction of Abū-Mansūrī Shāhnāmeh as one of the oldest texts in Persian -narrates how it was composed through translation from Pahlavi by four translators. It exemplifies the role that translation from Pahlavi and Arabic into Persian had in the revival of prose Shāhnāmeh books in the 9th and 10th centuries. |
|
| کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله |
Translation into Persian,Abū-Mansūrī Shāhnāmeh,cultural capital,Modern Persian,Symbolic capital |
|
| نویسندگان مقاله |
|
|
| نشانی اینترنتی |
https://journal.translationstudies.ir/ts/article/view/930 |
| فایل مقاله |
فایلی برای مقاله ذخیره نشده است |
| کد مقاله (doi) |
|
| زبان مقاله منتشر شده |
fa |
| موضوعات مقاله منتشر شده |
|
| نوع مقاله منتشر شده |
Scientific Research Paper |
|
|
|
برگشت به:
صفحه اول پایگاه |
نسخه مرتبط |
نشریه مرتبط |
فهرست نشریات
|