این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
پژوهشنامه فیزیولوژی ورزشی کاربردی، جلد ۹، شماره ۱۷، صفحات ۶۷-۸۲
عنوان فارسی مقایسه ۳ شیوه‌ی تمرین اینتروال هوازی برعملکرد فوتبالیست‌های نوجوان
چکیده فارسی مقاله زمینه و هدف: احتمالا استفاده از برنامه های تمرینی مختلف می تواند بر عملکرد ورزشکاران تاثیرات متفاوتی داشته باشد. هدف تحقیق حاضر مقایسه­ی تاثیر سه شیوه­ی تمرین اینتروال هوازی بر عملکرد فوتبالیست­های نوجوان بود. مواد و روش­ها: به همین منظور، 27 فوتبالیست نوجوان به صورت داوطلبانه انتخاب شدند و به طور تصادفی به سه گروه مساوی شامل: 1) تمرین اینتروال دایره­ای نوع یک، به صورت سه وهله ی3 دقیقه­ای تمرین اینتروال و دو دقیقه استراحت فعال بعد از هر وهله، 2) تمرین اینتروال دایره ای نوع دو، به صورت نه وهله 1 دقیقه­ای تمرین اینتروال و 30 ثانیه استراحت فعال بعد از هر وهله و 3) تمرین دویدن اینتروال سنتی، به صورت سه وهله 3 دقیقه­ای دویدن مداوم با دو دقیقه استراحت بعد از هر وهله، تقسیم شدند. برنامه تمرینات به تعداد سه بار در هفته و به مدت 6 هفته با شدت 65 تا 75% ضربان قلب بیشینه انجام شد. یافته­ها: تجزیه و تحلیل اطلاعات با استفاده از آزمون تحلیل واریانس یک طرفه، نشان داد که میزان V02max در گروه تمرین اینتروال دایره ای نوع (1) و دویدن اینتروال سنتی افزایش معنی­دار پیدا کرده است، اما در گروه تمرین اینتروال دایره ای نوع (2) افزایش معنی داری مشاهده نشد. هر سه نوع تمرین، باعث افزایش معنی­دار مسافت­های طی شده در آزمون عملکردی هاف گردید اما تغییر معنی­داری در میزان لاکتات خون آزمودنی­ها ایجاد نکرد. بحث و نتیجه­گیری:‌ به نظر می­رسد بهتر است فوتبالیست­های نوجوان برای بهبود عملکرد ورزشی خود از تمرین­های اینتروال دایره ای نوع (1) و یا دویدن های اینتروال سنتی استفاده کنند.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله تمرین اینتروال، عملکرد، فوتبال، نوجوان،
عنوان انگلیسی مقایسه 3 شیوه‌ی تمرین اینتروال هوازی برعملکرد فوتبالیست‌های نوجوان
چکیده انگلیسی مقاله زمینه و هدف: احتمالا استفاده از برنامه های تمرینی مختلف می تواند بر عملکرد ورزشکاران تاثیرات متفاوتی داشته باشد. هدف تحقیق حاضر مقایسه­ی تاثیر سه شیوه­ی تمرین اینتروال هوازی بر عملکرد فوتبالیست­های نوجوان بود. مواد و روش­ها: به همین منظور، 27 فوتبالیست نوجوان به صورت داوطلبانه انتخاب شدند و به طور تصادفی به سه گروه مساوی شامل: 1) تمرین اینتروال دایره­ای نوع یک، به صورت سه وهله ی3 دقیقه­ای تمرین اینتروال و دو دقیقه استراحت فعال بعد از هر وهله، 2) تمرین اینتروال دایره ای نوع دو، به صورت نه وهله 1 دقیقه­ای تمرین اینتروال و 30 ثانیه استراحت فعال بعد از هر وهله و 3) تمرین دویدن اینتروال سنتی، به صورت سه وهله 3 دقیقه­ای دویدن مداوم با دو دقیقه استراحت بعد از هر وهله، تقسیم شدند. برنامه تمرینات به تعداد سه بار در هفته و به مدت 6 هفته با شدت 65 تا 75% ضربان قلب بیشینه انجام شد. یافته­ها: تجزیه و تحلیل اطلاعات با استفاده از آزمون تحلیل واریانس یک طرفه، نشان داد که میزان V02max در گروه تمرین اینتروال دایره ای نوع (1) و دویدن اینتروال سنتی افزایش معنی­دار پیدا کرده است، اما در گروه تمرین اینتروال دایره ای نوع (2) افزایش معنی داری مشاهده نشد. هر سه نوع تمرین، باعث افزایش معنی­دار مسافت­های طی شده در آزمون عملکردی هاف گردید اما تغییر معنی­داری در میزان لاکتات خون آزمودنی­ها ایجاد نکرد. بحث و نتیجه­گیری:‌ به نظر می­رسد بهتر است فوتبالیست­های نوجوان برای بهبود عملکرد ورزشی خود از تمرین­های اینتروال دایره ای نوع (1) و یا دویدن های اینتروال سنتی استفاده کنند.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله
نویسندگان مقاله امیر حسین حقیقی | amir hossein
دانشیار دانشگاه حکیم سبزواری
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه حکیم سبزواری (Hakim sabzevari university)

ساسان فرهنگیان |
کارشناس ارشد فیزیولوژی ورزشی دانشگاه حکیم سبزواری
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه حکیم سبزواری (Hakim sabzevari university)

سید علیرضا حسینی کاخک | seyed alireza hosseini kakhk
دانشیار دانشگاه حکیم سبزواری
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه حکیم سبزواری (Hakim sabzevari university)

نشانی اینترنتی http://asp.journals.umz.ac.ir/article_674_145.html
فایل مقاله اشکال در دسترسی به فایل - ./files/site1/rds_journals/1489/article-1489-251216.pdf
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات