این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
صفحه اصلی
درباره پایگاه
فهرست سامانه ها
الزامات سامانه ها
فهرست سازمانی
تماس با ما
JCR 2016
جستجوی مقالات
دوشنبه 24 شهریور 1404
پژوهشنامه فیزیولوژی ورزشی کاربردی
، جلد ۱۱، شماره ۲۱، صفحات ۱۳-۲۲
عنوان فارسی
تاثیر ناشتایی و دریافت غذا برسطوح پلاسمایی گرلین زنان دارای اضافه وزن پس از ۸ هفته تمرین هوازی
چکیده فارسی مقاله
سابقه و هدف: هدف از این پژوهش بررسی تاثیر 8 هفته تمرین هوازی بر سطوح پلاسمایی گرلین زنان دارای اضافه وزن در دو وضعیت ناشتایی و 4 ساعت پس از دریافت غذا بود. مواد و روشها: در این تحقیق نیمه تجربی 24 زن دارای اضافه وزن دانشگاه مازندران ( وزن 35/10±4/77 کیلوگرم، شاخص توده بدن[1]4/0±3/30 کیلوگرم بر متر مربع، نسبت دور کمر به دور لگن 045/0±85/0و درصد چربی 35/3±9/33) به طور تصادفی به 2 گروه کنترل (12نفر) و تجربی (12 نفر) تقسیم شدند. گروه تجربی در برنامه پیاده روی به مدت 8 هفته و 5 جلسه در هر هفته شرکت کردند. شدت تمرین 65% ضربان قلب ذخیره به مدت 16 دقیقه در اولین هفته و در انتهای هفته هشتم با شدت 70-80 % ضربان قلب ذخیره به مدت 60 دقیقه انجام شد. پیش و پس از 8 هفته تمرین هوازی غلظت گرلین پلاسمایی، نیم رخ لیپیدی در وضعیت ناشتا و پس از 4 ساعت دریافت غذا اندازهگیری شد. یافته ها: سطوح پلاسمایی گرلین ناشتا پس از 8 هفته تمرین هوازی در مقایسه با قبل برنامه تمرین اندکی افزایش یافت که این تغییر معنادار نبود ( 86/0(p=. در حالی که سطوح گرلین 4 ساعت بعد از دریافت غذا پس از 8 هفته تمرین هوازی در مقایسه با قبل از برنامه تمرینی افزایش معناداری (0001 /0 (p=داشت. وزن، نسبت دور کمر به باسن و درصد چربی آزمودنی ها در گروه تمرین کرده در مقایسه با قبل تمرین کاهش معناداری داشت (0001/0 p=)،. نتیجه گیری: نتایج ما بیان می کند تغییرات گرلین در حالت ناشتا مستقل از تغییرات وزن می باشد.
کلیدواژههای فارسی مقاله
گرلین، ناشتایی، دریافت غذا، تمرین هوازی،
عنوان انگلیسی
.
چکیده انگلیسی مقاله
سابقه و هدف: هدف از این پژوهش بررسی تاثیر 8 هفته تمرین هوازی بر سطوح پلاسمایی گرلین زنان دارای اضافه وزن در دو وضعیت ناشتایی و 4 ساعت پس از دریافت غذا بود. مواد و روشها: در این تحقیق نیمه تجربی 24 زن دارای اضافه وزن دانشگاه مازندران ( وزن 35/10±4/77 کیلوگرم، شاخص توده بدن[1]4/0±3/30 کیلوگرم بر متر مربع، نسبت دور کمر به دور لگن 045/0±85/0و درصد چربی 35/3±9/33) به طور تصادفی به 2 گروه کنترل (12نفر) و تجربی (12 نفر) تقسیم شدند. گروه تجربی در برنامه پیاده روی به مدت 8 هفته و 5 جلسه در هر هفته شرکت کردند. شدت تمرین 65% ضربان قلب ذخیره به مدت 16 دقیقه در اولین هفته و در انتهای هفته هشتم با شدت 70-80 % ضربان قلب ذخیره به مدت 60 دقیقه انجام شد. پیش و پس از 8 هفته تمرین هوازی غلظت گرلین پلاسمایی، نیم رخ لیپیدی در وضعیت ناشتا و پس از 4 ساعت دریافت غذا اندازهگیری شد. یافته ها: سطوح پلاسمایی گرلین ناشتا پس از 8 هفته تمرین هوازی در مقایسه با قبل برنامه تمرین اندکی افزایش یافت که این تغییر معنادار نبود ( 86/0(p=. در حالی که سطوح گرلین 4 ساعت بعد از دریافت غذا پس از 8 هفته تمرین هوازی در مقایسه با قبل از برنامه تمرینی افزایش معناداری (0001 /0 (p=داشت. وزن، نسبت دور کمر به باسن و درصد چربی آزمودنی ها در گروه تمرین کرده در مقایسه با قبل تمرین کاهش معناداری داشت (0001/0 p=)،. نتیجه گیری: نتایج ما بیان می کند تغییرات گرلین در حالت ناشتا مستقل از تغییرات وزن می باشد.
کلیدواژههای انگلیسی مقاله
نویسندگان مقاله
شریفه زایدلی | زایدلی
کارشناس ارشد فیزیولوژی ورزشی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد ساری، مازندران، ایران
سازمان اصلی تایید شده
: دانشگاه آزاد اسلامی ساری (Islamic azad university of sari)
رزیتا فتحی |
دانشیار فیزیولوژی ورزشی، دانشگاه مازندران، مازندران، ایران
سازمان اصلی تایید شده
: دانشگاه مازندران (Mazandaran university)
پروین فرزانگی |
دانشیار فیزیولوژی ورزشی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد ساری، مازندران، ایران
سازمان اصلی تایید شده
: دانشگاه آزاد اسلامی ساری (Islamic azad university of sari)
نشانی اینترنتی
http://asp.journals.umz.ac.ir/article_1103_218.html
فایل مقاله
اشکال در دسترسی به فایل - ./files/site1/rds_journals/1489/article-1489-251167.pdf
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده
fa
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده
برگشت به:
صفحه اول پایگاه
|
نسخه مرتبط
|
نشریه مرتبط
|
فهرست نشریات