این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
تاریخ و تمدن اسلامی، جلد ۱۷، شماره ۱، صفحات ۱۳۷-۱۵۸
عنوان فارسی عوامل تأثیرگذار بر واگرایی ترکمانان صوفی آناتولی از آل‌عثمان
چکیده فارسی مقاله ترکمانان صوفی آناتولی در اوائل دوره عثمانی به­ واسطه حضور و نقش پررنگ در تأسیس و توسعه قلمروی عثمانی و برآمدن آن‌ در قامت یک دولت مقتدر، به ­رغم‌ ماهیت واگرایانۀ غالب بر شیوه زندگی آ‌ن‌ها، با آل‌عثمان همگرایی پررنگی پیدا کرده بودند. بر این اساس، ترکمانان کوچ­نشین و نیمه­کوچ­نشین آناتولی پیرو تصوّف عامیانه و در رأس آ‌ن‌ها دراویش صوفی، مناسبات حسن ه­ای با سلاطین نخستین عثمانی داشتند. به‌تدریج تحولات تاریخی این روند را دچار دگرگونی کرد. عثمانیان در نیمه­ دوم قرن نهم هجری، قسطنطنیه را فتح کردند و پایتخت خود را به این کلان­شهر جهانی انتقال دادند. به ­دنبال این فتح، دیوان­سالاری عثمانی مرحله جدیدی از تکامل و توسعه را تجربه کرد و سیاست های آل‌عثمان در قبال ترکمانان، بانیان پیشین تأسیس دولت عثمانی، به­شکل بنیادینی تغییر یافت؛ این در حالی بود که جمعیت پرشماری از ترکمانان، بر شیوه‌ها و سنت زندگی عشایری پافشاری می‌کردند. بنابر یافته‌های این مطالعه، توسعه و تکامل دیوان­سالاری عثمانی در دوره بعد از فتح استانبول و در رأس آن سه نهاد تیمار، دِوشیرمه و مدرسه، نقش‌ تعیین‌کننده‌ای در روند منزوی‌سازی ترکمانان ایفا کردند.افزون براین، سیاست­ تمرکزگرایی عثمانیان در مواجهه با ترکمانان کوچ‌نشین و نیمه کوچ­نشین و نیز تحقیر این گروه­ها از سوی نخبگان جامعه عثمانی، واگرایی ترکمانان صوفی از عثمانی‌ها و همگرایی آ‌ن‌ها به صفویان را تشدید می‌کرد. 
کلیدواژه‌های فارسی مقاله آل عثمان و ترکمانان، تصوف عامیانه در آناتولی، دیوانسالاری عثمانی، نظام تیمار، دوشیرمه، مدارس عثمانی،
عنوان انگلیسی The Factors Affecting Divergence of Anatolian Sufi Turkomans from the Ottomans
چکیده انگلیسی مقاله great convergence of the Ottomans due to their presence and role in the Ottoman Empire's establishment and evolution and its rise as a powerful state, notwithstanding the divergent nature of their life. Therefore, the nomadic and semi-nomadic Turkomans of Anatolia, followers of popular Sufism led by the Sufi dervishes, had agreeable relations with the first Ottoman sultans. Gradually, historical developments changed this trend. The Ottomans conquered Constantinople in the second half of the ninth century AH and moved their capital to it. Following this conquest, the Ottoman bureaucracy underwent a new stage of evolution and development. Moreover, the Ottomans' policies towards the Turkomans, the Ottoman state's former founders, changed radically. This was while a large population of Turkomans emphasized the nomadic ways and traditions of life. According to this study, Ottoman bureaucracy's development in the post-conquest period of Istanbul, headed by the three institutions of Timar, Devshirme, and School, presented a crucial role in isolating the Turkomans. Besides, Ottoman centralism policy in the face of the nomadic and semi-nomadic Turkomans and the humiliation of these groups by the Ottoman society's elites reinforced the Sufi Turkmens' divergence from the Ottomans and caused their convergence of the Safavids
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله آل عثمان و ترکمانان, تصوف عامیانه در آناتولی, دیوانسالاری عثمانی, نظام تیمار, دوشیرمه, مدارس عثمانی
نویسندگان مقاله مهدی جمالی فر |
استادیار گروه تاریخ اسلام، دانشگاه مذاهب اسلامی، تهران، ایران

مهدی عبادی |
دانشیار گروه تاریخ و تمدن ملل اسلامی، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران

نشانی اینترنتی https://jhcin.srbiau.ac.ir/article_17618_620950f9e560e3614469803ed8cb7a68.pdf
فایل مقاله فایلی برای مقاله ذخیره نشده است
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات