این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
مجله دانشکده پزشکی اصفهان، جلد ۳۸، شماره ۵۶۸، صفحات ۱۸۰-۱۸۵

عنوان فارسی مقایسه‌ی روند بالینی روش جااندازی باز با و بدون استئوتومی سالتر در درمان بیماران مبتلا به دیسپلازی تکاملی مفصل هیپ
چکیده فارسی مقاله مقدمه: دیسپلازی تکاملی مفصـل هیـپ (Developmental dysplasia of hip یا DDH)، طیف گسترده‌ای از اختلالات ناشی از تکامل غیر طبیعی هیپ را شامل می‌شود که می‌تواند از دوران نوزادی و یا شیرخوارگی آشکار شود. در برخی از مطالعات، شانس دررفتگی هیپ در مواردی که استئوتومی انجام نمی‌شود، بیشتر گزارش شده است. از این رو، پژوهش حاضر با هدف مقایسه‌ی روند بالینی دو روش جااندازی باز با و بدون استئوتومی سالتر در درمان این بیماران انجام شد. روش‌ها: در یک مطالعه‌ی هم‌گروهی آینده‌نگر، 48 بیمار زیر 3 سال مبتلا به دیسپلازی تکاملی مفصل هیپ تحت عمل جراحی جااندازی باز بدون و با استئوتومی سالتر (24 = n در هر گروه)، از نظر وضعیت بهبودی و عوارض عمل 12 ماه بعد از عمل بررسی و مقایسه شدند. یافته‌ها: در گروه جااندازی باز 100 درصد و در گروه سالتر 9/90 درصد پایداری مفصل هیپ داشتند (13/0 = P). نکروز آواسکولار سر فمور در گروه جااندازی باز بدون و با استئوتومی سالتر به ترتیب 1 مورد (2/4 درصد) و 2 مورد (0/9 درصد) بود (49/0 = P). در گروه تحت درمان جااندازی باز، 8/95 درصد و در گروه سالتر 9/90 درصد بهبود وضعیت اوسیفیکیشن سر فمور مشاهده شد (49/0 = P). نتیجه‌گیری: یافته‌های مطالعه‌ی حاضر نشان داد هر دو روش جااندازی باز با و بدون استئوتومی سالتر با اثرات مطلوب درمانی و شیوع پایین عوارض بعد از عمل همراه می‌باشد و توصیه به تأخیر درمان جهت انجام استئوتومی نمی‌شود.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله دیسپلازی تکاملی مفصل هیپ، نکروز آواسکولار، جااندازی باز، دررفتگی، استئوتومی،

عنوان انگلیسی Comparison of Clinical Results of Two Surgical Techniques in Patients with Developmental Dysplasia of Hip: Open Reduction with and without Salter Osteotomy
چکیده انگلیسی مقاله Background: Developmental dysplasia of hip (DDH) encompass a wide range of hip disorders initiated from neonatal or infantile period. Since in some studies there are reports of high rate of hip dislocation cases in which osteotomy has not been performed, this study aimed to compare the results of open reduction with and without Salter osteotomy in patients with DDH. Methods: In a prospective cohort study on two groups of 24 patients with DDH and age of less than 3 years, the recovery outcomes and complications of open reduction with and without Salter osteotomy were postoperatively evaluated and compared 12 months after the surgery. Findings: 100% in open reduction group and 90.9% in Salter group had hip joint stability (P = 0.13). Avascular necrosis was seen in one (4.2%) and two cases (9%) in open reduction without and with Salter osteotomy groups, respectively (P = 0.49). Improvement of ossification center was seen in 95.8% and 90.9% of patients in open reduction without and with Salter groups, respectively (P = 0.49). Conclusion: The findings of our study showed that both open reduction with and without Salter osteotomy groups had good therapeutic effects and low incidence of postoperative complications; therefore, delay in treatment due to performing osteotomy is not recommended.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله Hip dysplasia,Avascular necrosis of bone,Open fracture reduction,Hip dislocation,Osteotomy

نویسندگان مقاله محمدعلی تحریریان |
دستیار، گروه ارتوپدی، دانشکده‌ی پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران

حجت چراغ سحر |
دستیار، گروه ارتوپدی، دانشکده‌ی پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران

رضا محمدی |



نشانی اینترنتی http://jims.mui.ac.ir/index.php/jims/article/view/12464
فایل مقاله فایلی برای مقاله ذخیره نشده است
کد مقاله (doi) 10.22122/jims.v38i568.12464
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده مقاله پژوهشی
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات