مجله دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی مشهد، جلد ۶۳، شماره ۶، صفحات ۰-۰
عنوان فارسی اثربخشی درمان به شیوه خودمتمایزسازی بر صمیمیت زناشویی و سازگاری زوجین
چکیده فارسی مقاله مقدمه و هدف: وجود صمیمیت و سازگاری بین زوجین سبب پایداری دوام خانواده و سلامت زوجین و فرزندان می‌شود. بر همین اساس پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی درمان به شیوه خودمتمایزسازی بر صمیمیت زناشویی و سازگاری زوجینانجام گرفت.مواد و روش‌ها: این مطالعه از نظر هدف کاربردی و از نظر روش گردآوری اطلاعات از نوع نیمه‌تجربی، با طرح پیش‌آزمون، پس‌آزمون با گروه گواه و دوره پیگیری سه ماهه بود. جامعه آماری این پژوهش را کلیه­ زوجینی تشکیل دادند که به مرکز مشاوره­ خانواده سالم در شهر قم در سال 1396 مراجعه نموده بودند. از بین زوجینی که تمایل به شرکت در پژوهش داشتند 16 زوج (8 زوج و 8 زوج) به صورت دردسترس انتخاب و به شکل تصادفی در دو گروه آزمایش و گواه (هر گروه 8 زوج) جایگزین شدند. گروه آزمایش تحت 10 جلسه درمان خودمتمایزسازی طی دو و نیم ماه قرار گرفتند، در حالی‌که گروه گواه مداخله حاضر را دریافت نکردند. پرسشنامه‌های مورد استفاده در این پژوهش شامل پرسشنامه صمیمیت زناشویی (باگاروزی، 2001) و پرسشنامه سازگاری زناشویی (‌اسپینر، 1976) بود. داده‌های حاصل از پژوهش به شیوه تحلیل واریانس با اندازه‌گیری مکرر مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافته‌ها: نتایج نشان داد که درمان به شیوه خودمتمایزسازی بر صمیمیت زناشویی و سازگاری زوجینتأثیر معنادار دارد (p< 0/001). بدین صورت که این درمان توانسته منجر به بهبود صمیمیت زناشویی (اندازه اثر 66 درصد) و سازگاری (اندازه اثر 55 درصد) زوجینشود.نتیجه‌گیری: یافته‌های پژوهش حاضر بیانگر آن بودند که درمان به شیوه خودمتمایزسازی با بهره‌گیری از فنونی همانند همجوشی، آگاه کردن زوجین از مثلث­سازی­ها، توضیح فرافکنی خانوادگی و مفهوم بریدگی عاطفی می‌تواند به عنوان یک روش کارآمد جهت بهبود صمیمیت زناشویی و سازگاری زوجینمورد استفاده قرار گیرد.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله درمان به شیوه خودمتمایزسازی، صمیمیت زناشویی، سازگاری زوجین
عنوان انگلیسی Effectiveness of the Treatment Through Self-Differentiation on the Couples’ Marital Intimacy and Adjustment
چکیده انگلیسی مقاله AbstractIntroduction and purpose: the presence of intimacy and adjustment between the couples causes the family stability and the couples’ and children’s health. Therefore, the present study was conducted with the aim of investigating the effectiveness of the treatment through self-differentiation on the couples’ marital intimacy and adjustment.Material and methods: it was an applied study in case of purpose and quasi-experimental in case of data collection method with pretest, posttest, control group and two-month follow-up design. The statistical population of the study included all the couples who referred to Healthy Family Consultation Center in the city of Qom in 2017. 16 couples (8 women and 8 men) who were willing to participate in the study were selected through convenient method and accommodated into experimental and control groups (each group of 8). The experimental group underwent 10 sessions of self-differentiation treatment during two-and-a-half months, while the control group didn’t receive the aforementioned interventions. The applied questionnaires included marital conflict questionnaire (Barati and Sanaei, 1998), marital intimacy questionnaire (Bagarouzi, 2001) and marital adaptation questionnaire (Spinner, 1976). The data from the study were analyzed through repeated measurement ANOVA method.Findings: the results showed that the treatment through self-differentiation method has significant effect on the couples’ marital intimacy and adaptation (p< 0.001) such that it succeeded in the improvement of the couples’ marital intimacy (effect size 66%) and adaptation (effect size 66%).Conclusion: the findings of the present study indicated that the treatment through self-differentiation can be applied as an efficient method to improve the couples’ marital intimacy and adaptation through utilizing techniques such as fusion, making the couples aware of triangulation, explaining familial projection and the concept of affective cut.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله Treatment through self-differentiation, Marital Intimacy, the couples’ adaptation
نویسندگان مقاله نرگس صحت | Narges Sehhat
PhD Student in Counseling, Islamic Azad University of Isfahan (Khorasgan Branch), Isfahan, Iran.
دانشجوی دکتری مشاوره، دانشگاه آزاد اسلامی اصفهان (واحد خوراسگان)، اصفهان، ایران.

عبدالله شفیع آبادی | Abdollah Shafiabadi
Full Professor, Department of Counseling, Allameh Tabatabai University, Tehran, Iran
استاد تمام، گروه مشاوره، دانشگاه علامه طباطبایی، تهران، ایران

اصغر آقایی | Asghar Aghaei
Professor, Department of Educational Science and Psychology, Isfahan (Khorasgan) Branch, Islamic Azad University, Isfahan, Iran.
استاد گروه روان شناسی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه آزاد اسلامی اصفهان(خوراسگان)، اصفهان، ایران

نشانی اینترنتی https://mjms.mums.ac.ir/article_18601.html
فایل مقاله فایلی برای مقاله ذخیره نشده است
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده en
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده مقاله پژوهشی
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات