تحقیقات نظام سلامت، جلد ۱۴، شماره ۱، صفحات ۴۱-۴۷
عنوان فارسی تأثیر مداخله آموزشی مبتنی بر تئوری رفتار برنامه‌ریزی شده بر میزان فعالیت فیزیکی و تبعیت دارویی در بیماران مبتلا به دیابت نوع دو
چکیده فارسی مقاله مقدمه: خودمراقبتی توسط بیماران مبتلا به دیابت، نقشی حیاتی در کنترل این بیماری و پیشگیری از عوارض ناشی از آن ایفا می‌کند. انجام فعالیت‌های فیزیکی و پایبندی به درمان دارویی، از جمله رفتارهای خودمراقبتی در بیماران مبتلا به دیابت است. مطالعه حاضر با هدف بررسی تأثیر مداخله آموزشی مبتنی بر تئوری رفتار برنامه‌ریزی شده بر میزان فعالیت فیزیکی و تبعیت دارویی در بیماران مبتلا به دیابت نوع دو انجام شد.روش‌ها: این پژوهش شبه تجربی از نوع کارآزمایی تصادفی شده با گروه شاهد بود که در سال 1395 بر روی 160 نفر از بیماران مبتلا به دیابت نوع دو مراجعه‌کننده به مراکز بهداشتی- درمانی شهر یاسوج انجام گردید. نمونه‌ها با استفاده از روش نمونه‌گیری خوشه‌ای تصادفی انتخاب شد. داده‌های به دست آمده از هر پرسش‌نامه در نرم‌افزار SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافته‌ها: بعد از مداخله آموزشی، تفاوت معنی‌داری بین همه سازه‌ها به جز سازه هنجارهای انتزاعی مربوط به تبعیت دارویی مشاهده شد. همچنین، متغیرهای فعالیت فیزیکی و تبعیت دارویی بعد از مداخله اختلاف معنی‌داری را نشان دادند.نتیجه‌گیری: انجام مداخلات آموزشی بر مبنای تئوری رفتار برنامه‌ریزی شده، تأثیر مثبت و معنی‌داری بر میزان فعالیت فیزیکی و تبعیت دارویی بیماران مبتلا به دیابت نوع دو دارد.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله
عنوان انگلیسی The Effect of Educational Intervention, Based on the Theory of Planned Behavior, on Medication Adherence and Physical Activity in Patients with Type 2 Diabetes Mellitus
چکیده انگلیسی مقاله Background: Self-care has a vital role in control and prediction of complications in patients with type 2 diabetes mellitus. Two important parts of self-care behaviors are medication adherence and physical activity. This study was conducted to investigate the effect of educational intervention, based on theory of planned behavior, on medication adherence and physical activity in patients with type 2 diabetes mellitus.Methods: This quasi-experimental study was performed on 160 men and women referred to urban healthcare centers in Yasuj City, Iran, in year 2016. Participant were selected using random cluster sampling. Data gathered from questionnaires were analyzed using SPSS software.Findings: After the educational intervention, a statistically significant difference was observed in all constructs, except subjective norms of medication adherence. Significant differences were observed in physical activity and medication adherence after the educational intervention.Conclusion: Educational interventions, based on the theory of planned behavior, have a positive and significant effect on the level of physical activity and drug compliance in patients with type 2 diabetes mellitus.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله
نویسندگان مقاله معصومه دشتیان |
دانشجوی کارشناسی ارشد، گروه آموزش بهداشت و ارتقای سلامت، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران

حسن افتخار اردبیلی |
استاد، گروه آموزش بهداشت و ارتقای سلامت، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران

کامبیز کریم‌زاده شیرازی |
دانشیار، گروه آموزش بهداشت و ارتقای سلامت، دانشکده بهداشت و علوم تغذیه، دانشگاه علوم پزشکی یاسوج، یاسوج، ایران

مصطفی شهمرادی |
دانشجوی دکتری، گروه مدیریت و اقتصاد سلامت، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران

کمال اعظم |
دانشیار، گروه اپیدمیولوژی و آمار زیستی، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران

الهه پیرای |
کارشناس ارشد، معاونت بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی یاسوج، یاسوج، ایران

نشانی اینترنتی http://hsr.mui.ac.ir/index.php/jhsr/article/view/3201
فایل مقاله اشکال در دسترسی به فایل - ./files/site1/rds_journals/188/article-188-2469169.pdf
کد مقاله (doi) 10.22122/jhsr.v14i1.3201
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده مقاله پژوهشی اصیل
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات