|
|
تحقیقات نظام سلامت، جلد ۱۵، شماره ۴، صفحات ۳۱۰-۳۲۰
|
|
|
| عنوان فارسی |
حذف آنتراسن از محیطهای آبی با استفاده از نانوذرات مغناطیسی Fe۳O۴اصلاح شده به وسیله پلیمرهای دندریمر و لیگاند ۴–آمینوفنول |
|
| چکیده فارسی مقاله |
روش‌‌ها: در این مطالعه نانوذرات اکسید آهن سنتز شده به وسیله شاخه‌های دندریمر و لیگاند سطحی 4-آمینوفنول اصلاح شد. از آنالیزهای FTIR (Fourier Transform Infrared Spectroscopy)، XRD (X-Ray Diffraction) و SEM (Scanning Electron Microscopy) برای بررسی ویژگی‌های نانوجاذب استفاده گردید. در ادامه، پارامترهای مختلف در فرایند جذب به صورت ناپیوسته و در شرایط آزمایشگاهی بررسی شد و توانایی جاذب در استفاده مجدد از آن مورد آزمایش قرار گرفت. غلظت باقیمانده آنتراسن در محلول آبی توسط دستگاه اسپکتروفتومتر قرائت گردید. نتیجه‌گیری: نتایج بیانگر آن بودند که نانوساختار سنتز شده جاذبی با ظرفیت جذب بالا قابل بازیابی بوده و برای حذف آنتراسن از محلول‌های آبی کارآمد می‌باشد. |
|
| کلیدواژه‌های فارسی مقاله |
|
|
| عنوان انگلیسی |
Removal of Anthracene from Aqueous Solutions Using Modified Magnetic Fe3O4 Nanoparticles by Dendrimer Polymer Chains and 4-Aminophenol Ligandide |
|
| چکیده انگلیسی مقاله |
Background: Anthracene is an organic compound and environmentally resistant pollutant that causes severe damage to human health due to toxic and carcinogenic properties. The present study aimed to investigate the efficiency of magnetic dendrimer nano-adsorbent for the removal of anthracene from aqueous solutions. Methods: In this study, the synthesized iron oxide nanoparticles were modified by dendrimer polymer chains and 4-aminophenol ligand. The Fourier-transform infrared spectroscopy, X-ray diffraction, and scanning electron microscopy were conducted to examine the nano-absorbent properties. Different operational parameters in the adsorption process in batch and laboratory conditions were also studied, and the adsorbent reusability was correspondingly examined in this study. The residual concentration of anthracene in aqueous solution was determined and reported by a spectrophotometer. Findings: Optimization results showed that the maximum adsorbent capacity under optimum conditions (pH=7, 20 mg/L anthracene concentration, 0.5 g/L adsorbent dosage, and 30 min contact time) was equal to 83 mg/g. The experimental data fitted with different isotherm models showed that the equilibrium data were well described by the Langmuir model. In this study, the adsorption process overlapped more with the pseudo-second-order kinetics model. Conclusion: The obtained results indicated that the synthesized nanostructured adsorbent has a high adsorption capacity with high recovery and is efficient enough to remove anthracene from aqueous solutions. |
|
| کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله |
|
|
| نویسندگان مقاله |
شهرزاد علیان نژادی |
دانشجوی دکترای مهندسی محیط زیست، دانشکده منابع طبیعی و محیط زیست، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم و تحقیقات، تهران، ایران
امیرحسام حسنی |
استاد، گروه مهندسی محیط زیست، دانشکده منابع طبیعی و محیط زیست، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم و تحقیقات، تهران، ایران
همایون احمدپناهی |
استاد، گروه شیمی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد تهران مرکز، تهران، ایران
سید مهدی برقعی |
استاد، دانشکده مهندسی شیمی و نفت، دانشگاه صنعتی شریف، تهران، ایران
|
|
| نشانی اینترنتی |
http://hsr.mui.ac.ir/index.php/jhsr/article/view/3837 |
| فایل مقاله |
اشکال در دسترسی به فایل - ./files/site1/rds_journals/188/article-188-2469076.pdf |
| کد مقاله (doi) |
10.32592/hsr.2020.15.4.108 |
| زبان مقاله منتشر شده |
fa |
| موضوعات مقاله منتشر شده |
|
| نوع مقاله منتشر شده |
مقاله پژوهشی اصیل |
|
|
|
برگشت به:
صفحه اول پایگاه |
نسخه مرتبط |
نشریه مرتبط |
فهرست نشریات
|