این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
Iranian Journal of Veterinary Medicine، جلد ۱۴، شماره ۲، صفحات ۱۲۱-۱۳۴
عنوان فارسی ارزیابی بالینی و رادیوگرافی آرتروپلاستی سقف استابلوم تغییر یافته بافت پیوندشده دنده پوشش داده شده با سلولهای مزانشیمی وپلاسمای غنی از پلاکت در سگ
چکیده فارسی مقاله زمینه مطالعه: دیسپلاژی لگن یکی از بیمارهای متداول ارتوپدی است که به همراه دررفتگی مفصل به وقوع می‌پیوندد. روش آرتروپلاستی سقف استابلوم دو مرحله‌ای می‌باشد و بر اساس آن گرفت استخوانی برای افزایش پوشش سر استخوان ران به کار می‌رود که مطالعات کمی بروی آن انجام شد و متعاقباً نتایج بلند مدت و میزان به‌کارگیری کمی دارد. هدف: هدف از مطالعه حاضر، ارزیابی تغییرات رادیواگرافی و بالینی بعد از پیوند شدن بافت دنده پوشش داده شده با یا بدون سلول‌های مزانشیمی و پلاسمای غنی از پلاکت در درمان دیسپلازی لگن در سگ. در این مطالعه میزان اثرگذاری آرتروپلاستی سقف استابلوم تغییر یافته مورد بررسی قرار می‌گیرد. روش کار: 12 سگ انتخاب شد و همه آن‌ها در ابتدا تحت عمل جراحی القای دیسپلازی اصلاح شده قرار گرفتند. سپس یک قطعه 25 میلی‌متری از دنده استخراج شد و در یک حفره تقریبا با پهنای 7 میلی‌متری و عمق 5/12 میلی‌متری در بالا و جلو منشأ کپسول مفصلی مفصل لگنی رانی بوسیله پیچ 2 میلی‌متری کورتیکال به هر سگ پیوند شد. پلاسمای غنی از پلاکت و سلول‌های بنیادی مزانشیمی به محل پیوند تزریق شد. متعاقباً حیوانات در سه گروه چهارتایی قرار داده شدند: گروه کنترل، گروه پلاسمای غنی از پلاکت و گروه سلول‌های بنیادی مزانشیمی. 6 ماه پس از جراحی، همه سگ‌ها مورد ارزیابی بالینی و رادیولوژی قرار گرفتند. نتایج: از لحاظ بالینی هیچکدام از ‌سگ‌ها اختلال ارتوپدی که با علامت اورتولانی مشخص می‌شود، مشاهده نشد همچنین کاهش حجم عضلات و درد در مفصل لگنی رانی نشان داده نشد. در یکی از سگ‌ها لنگش خفیف به مدت دو هفته دیده شد و در یک مورد دیگر سروما تشکیل شد که با کشدن محتوای آن و بانداژ فشاری درمان شد. در ارزیابی رادیوگرافی هیچ علامت جابه‌جایی دنده مشاهده نشد. پرولیفراسیون استخوانی مشاهده شد. سگ‌ها در در تمامی گروه‌ها افزایش زاویه نوربرگ و درصد پوشش داده شده سر استخوان ران برای گروه سلول‌های مزانشیمی مغز استخوان (25/5±3/0 و 22/5±81/0)، برای گروه پلاسمای غنی از پلاکت (5/6±43/0 و 5/20±12/0) و کنترل (5/6±3/0 و 19±23/1) در شش ماه پس از عمل نشان داده شد. نتیجه گیری نهایی: نتایج این مطالعه نشان می‌دهد که بافت پیوند شده دنده پوشش داده شده با سلول‌های مزانشیمی و پلاسمای غنی از پلاکت می‌تواند کاملاً در یکپارچگی و استحکام مفصل در سگ‌های با علائم دیسپلازی مفصل لگنی رانی مؤثر باشد
کلیدواژه‌های فارسی مقاله
عنوان انگلیسی Clinical and Radiological Evaluation of Modified DARthroplasty Using Rib Allograft Impregnated with the Mesenchymal Cells & PRP in Dogs
چکیده انگلیسی مقاله BACKGROUND: Hip Dysplasia is a frequent orthopedic disease that is characterized by early joint sublux- ation. The DARthroplasty technique is a two-part process that involves applying bone graft to increase the femoral head coverage with a low morbidity rate and the long term is known results. OBJECTIVES: This study was aimed to investigate the radiographic and clinical changes after transplanting the rib allograft impregnated with PRP and MSCs in the treatment of hip dysplasia in a dog. The current study was conducted to assess the effectiveness of modified DARthroplasty. METHODS:12 dogs were selected, all of them operated by the modified induced hip dysplasia. Afterward, an approximately 25 mm segment rib was harvested and transplanted at slot approximately 7 mm broad and 12.5 mm high, close craniodorsally to the joint capsule origin, and secured with a 2 mm cortical bone screw in each recipient dog. PRP and MSCs were injected into the gap around allograft. Subsequently, they were divided into 3 subgroups of 4 dogs in each group, control, PRP, and MSCs. 6 months after the surgery, all dogs were subjected to clinical and radiographic evaluations. RESULTS:Clinically, all dogs showed no sign of orthopedic disorder which was determined by Ortolani sign, and no muscle atrophy and pain were elicited in the hip joint. One dog showed a slight lameness degree about two weeks and one case had seroma but was immediately treated by aspiration and pressure bandage. Upon ra- diographic examination, no dislocation of the rib allograft could be detected. Bone proliferation was observed. Dogs in all groups showed NA and PC increase with MSCs (5.25 ± 0.3 and 22.5 ± 0.81), PRP group (6.5 ± 0.43 and 20.5 ± 0.12) and control group (6.5 ± 0.35 and 19 ± 1.23) at six months postoperatively. CONCLUSIONS: This study showed that rib bone allograft with PRP and MSCs can be quite effective on joint congruency and stability in symptomatic dogs due to hip dysplasia.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله
نویسندگان مقاله Alireza Bashiri |
Department of Surgery and Radiology, Faculty of Veterinary Medicine, University of Tehran,Tehran, Iran

Davood Sharifi |
Department of Surgery and Radiology, Faculty of Veterinary Medicine, University of Tehran,Tehran, Iran

Mohammad Molazem |
Department of Surgery and Radiology, Faculty of Veterinary Medicine, University of Tehran,Tehran, Iran

نشانی اینترنتی https://ijvm.ut.ac.ir/article_76814_9367b204435ae85464e468a4805e8ed9.pdf
فایل مقاله اشکال در دسترسی به فایل - ./files/site1/rds_journals/466/article-466-2466709.pdf
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده en
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات