پژوهش های مشاوره، جلد ۱۹، شماره ۷۲، صفحات ۱۸۴-۲۰۰

عنوان فارسی تأثیر آموزش برنامه بهبود رابطه بر افزایش سازگاری زناشویی زنان کم‌درآمد
چکیده فارسی مقاله هدف: یکی از مهم‌ترین عواملی ‌که بر بقاء، دوام و رشد خانواده اثر می‌گذارد، سازگاری زناشویی است. سازگاری زناشویی عبارت از وضعیتی است که در آن زن و شوهر در بیشتر مواقع احساس ناشی از خوشبختی و رضایت از همدیگر را دارند و فرآیندی است که در طول زندگی زن و شوهر به‌وجود می‌آید. پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی آموزش برنامه بهبود رابطه بر افزایش سازگاری زناشویی زنان تحت پوشش کمیته امداد امام خمینی(ره) انجام شد. روش: برای این منظور از روش نیمه‌آزمایشی با طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل استفاده شد. تعداد 40 نفر از زنانی که داوطلب شرکت در جلسات بودند انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل جایگزین شدند. سپس گروه آزمایش به مدت 6 جلسه 90 دقیقه‌ای تحت آموزش گروهی برنامه بهبود رابطه زناشویی قرار گرفت و گروه کنترل آموزشی دریافت نکرد. شرکت‌کنندگان دو گروه قبل و بعد از آموزش فرم 32 سؤالی پرسشنامه سازگاری زناشویی اسپانیر (1976) را تکمیل کردند. یافته‌ها: نتایج پژوهش نشان داد که جلسات آموزش گروهی برنامه بهبود رابطه به طور معنی‌داری باعث افزایش سازگاری زناشویی و ابعاد مؤلفه رضایت، همبستگی، توافق و ابراز محبت  شده است (05/0>p). نتیجه‌گیری: با توجه به یافته‌های پژوهش می‌توان برای افزایش سازگاری و ارتقای رضایت زناشویی خانواده‌ها از برنامه‌های آموزشی مهارت _ محور استفاده کرد.  
کلیدواژه‌های فارسی مقاله بهبود رابطه، سازگاری زناشویی، زنان

عنوان انگلیسی The Effect of Relationship Enhancement Training on Increasing Women’s Marital Adjustment
چکیده انگلیسی مقاله Aim: One of the most important factors influencing the stability and growth of family is marital adjustment. Marital adjustment refers to a situation in which couples often are concerned about each other's welfare and satisfaction, which this process is established during the couples' life. Current research is aimed at studying the effect of relationship enhancement program training on increasing women' marital adjustment for women under the support of Imam Khomeyni Foundation. For this purpose, an experimental design with a pretest-posttest and control group was used. Among women volunteered to participate in the sessions, 40 individuals were chosen and randomly assigned into two experimental and control groups. The experimental group received relationship enhancement program training during six 90-minute sessions, while the control group received no training. Participants from both groups completed Spanier' marital adjustment questionnaire. Results from analysis of covariance and independent samples t-test showed that group relationship enhancement program training sessions significantly increased marital adjustment and its dimensions (satisfaction, cohesion, consolation and affection expression).  
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله relationship enhancement, marital adjustment, women.

نویسندگان مقاله احمد حیدرنیا | Ahmad Heydarnia
university of Bojnord
دانشگاه بجنورد

راضیه عسکری | Raziyeh Askari
دانشگاه بجنورد

هادی عباسی | Hadi Abbassi
university of Bojnord
دانشگاه بجنورد


نشانی اینترنتی http://irancounseling.ir/journal/browse.php?a_code=A-10-88-2&slc_lang=fa&sid=1
فایل مقاله اشکال در دسترسی به فایل - ./files/site1/rds_journals/1426/article-1426-2351460.pdf
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده تخصصی
نوع مقاله منتشر شده پژوهشی
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات