این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
پژوهش حقوق خصوصی، جلد ۲، شماره ۶، صفحات ۳۳-۶۱
عنوان فارسی تبیین ماهیت حقوقی انتقال اعتبار از طریق نظام بانکی
چکیده فارسی مقاله چکیدهانتقال اعتبار، در نگاه اول یک عمل حقوقی است که میان ارسال کننده و دریافت کنندهدستور پرداخت منعقد می گردد و طی آن دریافت کننده متعهد می شود که مبلغ دستورپرداخت را مطابق دستورالعمل مندرج در آن به ذی نفع اعتبار منتقل نماید و در مقابل، ارسالکننده هم متعهد می شود که مبلغ اخیرالذکر را به اضافه هزینه های انتقال به دریافت کنندهپرداخت نماید.انتقال اعتبار از یکسو نوعی ابزار پرداخت است که جابه جایی پول را تسهیل می کند و ازسوی دیگر نوعی روش پرداخت محسوب می شود. تحلیل حقوقی این نهاد نشان می دهد کههیچ یک از قالب های سنتی موجود نمی تواند مبین ویژگی ها و کارکردهای آن باشد وتا حدودی تحت تاثیر نظریه برخی از » حواله بانکی « نام گذاری این نهاد در رویه بانک داری بهفقها، مبنی بر لزوم قرارگرفتن توافقات در قالب عقود معین شده شرعی )توقیفی بودن عقود(رواج یافته است تا صحت و الزام آوری آن مورد تردید قرار نگیرد؛ تردیدی که با پذیرشاصل حاکمیت اراده در نظام حقوقی ایران به صراحت ماده 20 قانون مدنی، باید از اذهانزدوده شود.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله انتقال اعتبار- حواله- انتقال طلب- پرداخت بانکی- انتقال وجه،
عنوان انگلیسی Analysis of Legal Nature of Transfer of Credit Through Banking System
چکیده انگلیسی مقاله At first glance, the transfer of credit is a legal action taken between a sender and a receiver of credit through which the receiver is obligated to transfer the monetary value of the payment order to the beneficiary in accordance with the instruction received from the transferor. The sender is also obliged to transfer that money, in addition to the cost of transfer, to the other party.Although, on a primary analysis, a credit transfer is more assimilated to a kind of payment instrument that facilitates transfer of money, it might, on a second consideration, seem to be a sort of payment method. A careful scrutiny of this legal institution proves that none of the current traditional contractual forms could properly illustrate the true nature, features and function of this legal entity. This article shows that the nature of this legal entity could well be justified as a non-defined, innominate contract (Aghd-e Gheir-e Moayyan) subject to Article 10 of the Iranian Civil Code. An attempt to accommodate this contract in the form of a defined and specific contract (Adhd-e Moayyan) stems from the traditional view held by certain Islamic jurists who believe in the non-binding nature of non-defined innominate contracts, an idea which has surely no place in the existing Iranian legal system.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله
نویسندگان مقاله محمد صالحی مازندرانی | salehi mazandarani
استادیار دانشکده حقوق دانشگاه قم
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه قم (Qom university)

فرهاد بیات |
دانشجوی دکتر حقوق خصوصی دانشگاه قم
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه قم (Qom university)

نشانی اینترنتی http://jplr.atu.ac.ir/article_654_2b36dde49f06204aa3b2f73ad3113940.pdf
فایل مقاله اشکال در دسترسی به فایل - ./files/site1/rds_journals/1322/article-1322-233842.pdf
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات