مجله دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی تهران، جلد ۷۷، شماره ۱۲، صفحات ۷۶۰-۷۶۶
عنوان فارسی ارزیابی الگوی تجویز آمفوتریسین B و بررسی فراوانی ابتلا به واکنش‌های حین تزریق این دارو
چکیده فارسی مقاله زمینه و هدف: باوجود عوارض خطیر جانبی آمفوتریسین B، هنوز برخی از فرم‌های این دارو بهترین انتخاب درمانی برای بیماران با عفونت‌های قارچی مهاجم هستند. با تجویز درست پروتکل پیش‌درمانی می‌توان تا حدودی از بروز برخی عوارض ناخواسته آمفوتریسین B به‌ویژه واکنش‌های حین تزریق، پیشگیری کرد. مطالعه حاضر با هدف بررسی فراوانی و انواع واکنش‌های حین تزریق و ارزیابی الگوی پیش‌درمانی رایج برای تجویز آمفوتریسین B طراحی گردید. روش بررسی: در این مطالعه توصیفی-تحلیلی، بیمارانی که از بهمن 1395 تا اسفند 1396 در بیمارستان‌های سیدالشهداء (ع) و الزهراء (س) اصفهان بستری شده و داروی آمفوتریسین B دریافت نموده‌اند، وارد مطالعه شدند. نحوه‌ عملکرد پزشکان در تجویز پیش درمان‌ها و نیز داده‌های مربوط به واکنش‌های حاد حین انفوزیون دارو، شامل تب، لرز، ترومبوفلبیت، سردرد، تهوع و استفراغ ثبت گردید. یافته‌ها: در این دو مرکز درمانی، بیشترین دارویی که به‌عنوان پیش‌درمان مورد استفاده قرار می‌گرفت هیدروکورتیزون بود. دیفن‌هیدرامین به‌دلیل نداشتن شکل دارویی مناسب در هیچکدام از این مراکز استفاده نمی‌شد. واکنش‌های حین تزریق شایع شامل تهوع و استفراغ، تب و لرز، کهیر، سردرد و افت فشارخون بوده و در 19 نفر (27%) از بیمارانی که پیش‌درمان دریافت نکرده بودند و دو نفر (3%) از بیمارانی که تنها یک نوع داروی پیش‌درمان دریافت کرده بودند، دیده شد. 20 نفر (28%) از بیماران دچار تب، لرز و سردرد و هفت نفر (10%) از بیماران دچار تهوع و استفراغ شدند. نتیجه‌گیری: در مطالعه‌ حاضر، تنها بیمارانی دچار عارضه حین تجویز دارو شدند که فقط یک نوع پیش‌درمان دریافت کرده و یا هرگز پیش‌درمانی برایشان در نظر گرفته نشده بود. بنابراین نتایج این مطالعه بر لزوم پیش‌درمانی مناسب در کنترل واکنش‌های حین تزریق دارو تأکید دارد.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله
عنوان انگلیسی Premedication drugs’ evaluation and incidence of infusion-related reactions in patients receiving amphotericin B
چکیده انگلیسی مقاله Background: Amphotericin B is one of the most useful therapeutic modalities for the treatment of patients with invasive fungal infections, in spite of serious side effects, namely kidney injury, electrolyte imbalances, and infusion-related reactions. The goal of this study was to assess the different aspects of premedication practice and the incidence and types of infusion-related reactions in patients receiving amphotericin B. Methods: This observational study was performed on 70 hospitalized patients who received amphotericin B in different departments of two university hospitals, affiliated to Isfahan University of Medical Sciences, Isfahan, Iran, from January 2017 to February 2018. Information on physicians' performance regarding premedication administration for amphotericin B, including the types and doses of medications administered prior to amphotericin B infusion, as well as patients' clinical data including infusion-related side effects were collected and then analyzed in comparison with the standard practice guidelines. Results: The study population consisted of 70 patients with the mean age of 51.6±18.3 years, who received amphotericin B for 8.2±3.5 days. From 70 evaluated patients, 21 patients (30%) had encountered the infusion-related reactions, including chills, fever, urticaria, headache, and hypotension. These side effects were evident in 19 patients (27%) who received no premedication and 2 patients (3%) who received only one drug as premedication, before amphotericin B administration. Twenty patients (28%) experienced chills, fever and headache, while 7 patients (10%) had nausea and vomiting during amphotericin B infusion. Hydrocortisone 50-200 mg, was the most prescribed agent for premedication (in 67% of patients), while chlorpheniramine 10 mg (in 50% of patients) and promethazine 10 mg (in 35% of patients) were the second and third prescribed ones, respectively. Conclusion: In this study, the patients who received no or only one drug as premedication experienced infusion-related side effects. This emphasizes the necessity for standard premedication practices to prevent this type of adverse reactions. Considering the higher price of liposomal form of Amphotericin-B, if prescribed correctly, even the conventional form would be an effective and tolerable treatment for invasive fungal infections.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله
نویسندگان مقاله شیرین سادات بدری | Shirinsadat Badri
Department of Clinical Pharmacy and Pharmacy Practice, School of Pharmacy and Pharmaceutical Sciences, Isfahan Kidney Diseases Research Center, Isfahan University of Medical Sciences, Isfahan, Iran.
گروه داروسازی بالینی و خدمات دارویی، دانشکده داروسازی و علوم دارویی؛ مرکز تحقیقات بیماری‌های کلیه، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران.

سارا اعتمادی‌مقدم | Sara Etemadi-Moghaddam
Pharmacy Students’ Research Committee, School of Pharmacy and Pharmaceutical Sciences, Isfahan University of Medical Sciences, Isfahan, Iran.
کمیته تحقیقات دانشجویی، دانشکده داروسازی و علوم دارویی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران.

آزاده مقدس | Azadeh Moghaddas
Department of Clinical Pharmacy and Pharmacy Practice, School of Pharmacy and Pharmaceutical Sciences, Isfahan University of Medical Sciences, Isfahan, Iran.
گروه داروسازی بالینی و خدمات دارویی، دانشکده داروسازی و علوم دارویی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران.

نشانی اینترنتی http://tumj.tums.ac.ir/browse.php?a_code=A-10-3666-232&slc_lang=other&sid=1
فایل مقاله اشکال در دسترسی به فایل - ./files/site1/rds_journals/54/article-54-2299267.pdf
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده other
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات