|
|
مجله دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی تهران، جلد ۷۷، شماره ۱۲، صفحات ۷۴۶-۷۵۳
|
|
|
| عنوان فارسی |
شیمی‌درمانی نئوادجونت در سرطان پروستات لوکالیزه با خطر بالا: یک مرور سیستماتیک |
|
| چکیده فارسی مقاله |
زمینه و هدف: میزان عود و مرگ‌ومیر در سرطان پروستات لوکالیزه با خطر بالا، زیاد است. از طرف دیگر، استفاده از شیمی‌درمانی در سرطان پروستات متاستاتیک، باعث بهبود بقای کلی بیماران شده است. مطالعه حاضر با هدف بررسی تاثیر شیمی‌درمانی نئوادجونت تنها، در افزایش بقای بیماران سرطان پروستات لوکالیزه با خطر بالا، انجام شد. روش بررسی: این یک مطالعه مروری نظام‌مند بود و پایگاه‌های داده شامل Scopus، Medline، PubMed، Google Scholar، Cochrane و Embase مورد جستجو قرار گرفتند. واژه‌های مورد استفاده شامل Prostate, cancer, adenocarcinoma, Neoadjuvant, chemotherapy, chemotherapy alone, systemic therapy بود. فقط مطالعاتی که پژوهشی اصیل بودند و اختصاصی بر روی شیمی‌درمانی نئوادجونت تنها، کار کرده بودند، شناسایی شدند. یافته‌ها: در مجموع 17 مطالعه پژوهشی اصیل شناسایی شدند. همه این مطالعات فاز یک و یا فاز دو بودند. تمام این مطالعات نشان دادند که شیمی‌درمانی نئوادجونت تنها، در بیماران کانسر پروستات با خطر بالا، کمابیش به‌خوبی تحمل می‌شود. عوارض ایجاد شده، بیشتر در حد عوارض خفیف (درجه یک و دو) بودند. عوارض درجه سه و چهار، ناچیز بود. بقای دو ساله عاری از عود تا 68/5% و بقای پنج ساله عاری از عود تا 49% گزارش شده است. همچنین بقای کلی پنج ساله، از 35 تا 48% بوده است. نتیجه‌گیری: به‌کارگیری شیمی‌درمانی نئوادجونت تنها در سرطان پروستات لوکالیزه با خطر بالا، آشکارا باعث افزایش میزان بقای بیماران نشده است و اختلاف نظر زیادی در این زمینه، در مطالعاتی که تاکنون انجام شده است وجود دارد. |
|
| کلیدواژه‌های فارسی مقاله |
شیمی‌درمانی نئوادجونت، سرطان پروستات، بررسی سیستماتیک |
|
| عنوان انگلیسی |
Neoadjuvant chemotherapy in high-risk localized prostate cancer: a systematic review |
|
| چکیده انگلیسی مقاله |
Background: The rate of recurrence and mortality in high-risk prostate cancer remains high. On the other hand, the use of chemotherapy in metastatic prostate cancer has improved overall survival of patients. The aim of this study was to evaluate the effect of neoadjuvant chemotherapy alone on increasing survival of patients with high risk localized prostate cancer Methods: This is a systematic review study. Databases including Scopus, Medline, PubMed, Google Scholar, Cochrane, Embase were searched. The terms used include prostate cancer, adenocarcinoma, neoadjuvant, chemotherapy, chemotherapy alone, systemic therapy. Of the various types of articles, only oiginal research studies that specifically focused on neoadjuvant chemotherapy (not chemotherapy with target therapy, immunotherapy, or hormone therapy) were identified. Inclusion criteria included study type (original research studies) and sample type (high-risk localized prostate cancer patients) and outcome type (patient survival). Results: A total of 17 original research studies were identified. All of these studies were phase one or phase two. Docetaxel was the most commonly used chemotherapy drug. Also, the most common regimen used was the use of docetaxel alone. The rate of decrease in prostate-specific antigen (PSA) (>50%) after neoadjuvant chemotherapy was reported in 24 to 58% of patients. PSA declines of less than 50% after neoadjuvant chemotherapy occurred in 40 to 100% of patients. No studies reported a complete pathologic response following neoadjuvant chemotherapy. However, the relative pathologic response and reduced tumor volume were seen in the majority of patients. All of these studies showed that neoadjuvant chemotherapy alone, in high-risk prostate cancer patients, was almost well tolerated and that the complications were mostly mild (grade 1 and 2). Grade 3 and 4 complications were negligible. A 2-year recurrence-free survival of up to 68.5% and a 5-year recurrence-free survival of up to 49% were reported. The overall 5-year survival also ranged from 35 to 48%. Conclusion: The use of neoadjuvant chemotherapy alone has not clearly increased the survival of patients with high-risk localized prostate cancer, and there is controversy in studies. |
|
| کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله |
neoadjuvant chemotherapy, prostate cancer, systematic review |
|
| نویسندگان مقاله |
حمیدرضا میرزایی | Hamidreza Mirzaei
Department of Radiation Oncology, Cancer Research Center, Shohada-e-Tajrish Hospital, Faculty of Medicine, Shahid Beheshti University of Medical Sciences, Tehran, Iran.
گروه رادیوانکولوژی، مرکز تحقیقات سرطان، بیمارستان شهدای تجریش، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران.
محمدرضا برزگرتهمتن | Mohammadreza Barzegartahamtan
Clinical Research Development Unit, Loghman Hakim Hospital, Faculty of Medicine, Shahid Beheshti University of Medical Sciences, Tehran, Iran. Radiation Biology Research Center, Iran University of Medical Sciences, Tehran, Iran.
واحد توسعه تحقیقات بالینی، بیمارستان لقمان حکیم، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران. مرکز تحقیقات بیولوژی پرتو، دانشگاه علوم پزشکی ایران، تهران، ایران.
|
|
| نشانی اینترنتی |
http://tumj.tums.ac.ir/browse.php?a_code=A-10-3666-230&slc_lang=other&sid=1 |
| فایل مقاله |
اشکال در دسترسی به فایل - ./files/site1/rds_journals/54/article-54-2299265.pdf |
| کد مقاله (doi) |
|
| زبان مقاله منتشر شده |
other |
| موضوعات مقاله منتشر شده |
|
| نوع مقاله منتشر شده |
مقاله اصیل |
|
|
|
برگشت به:
صفحه اول پایگاه |
نسخه مرتبط |
نشریه مرتبط |
فهرست نشریات
|