مجله غدد درون ریز و متابولیسم ایران، جلد ۴، شماره ۳، صفحات ۱۷۹-۱۸۳

عنوان فارسی بررسی اثر BCG در درمان کـودکانی که اخیراً مبتـلا به دیابت نوع یک شده‌اند
چکیده فارسی مقاله مقدمه: بیماری دیابت نوع یک، یک بیماری خودایمن است که در آن سلول‌های بتای پانکراس که انسولین ترشح می‌کنند، توسط سلول‌های لنفوسیت T تخریب می‌شوند. تزریق BCG به حیوانات آزمایشگاهی سبب تعدیل واکنش ایمنی سلولی در پانکراس حیوان و تزریق این واکسن در مطالعات مقدماتی به انسان، سبب کنترل بهتر بیماری شده است. هدف از این مطالعه بررسی تأثیر یک نوبت واکسن BCG در درمان کودکانی بود که به تازگی به دیابت نوع یک مبتلا گشته‌اند. مواد و روش‌ها: به 10 نفر از بیماران تازه تشخیص داده شده دیابت نوع یک که در گروه سنی 14-4 سال قرار داشتند، یک دوز واکسن BCG به صورت داخل جلدی (mL1/0) تزریق شد. این بیماران در بدو تولد واکسن BCG دریافت کرده بودند. آزمون مانتو در همه بیماران منفی بود و مبتلا به دیگر بیماری‌های خودایمن نیز نبودند. 10 بیمار دیابتی نوع یک نیز که از نظر سن، جنس، زمان شروع بیماری، میزان قند خون ناشتا و HbA1c باگروه واکسینه شده تفاوتی نداشتند، به عنوان گروه کنترل انتخاب شدند. هر دو گروه با قند خون ناشتا، HbA1c و میزان انسولین مصرفی هر سه ماه به مدت 9 ماه پیگیری شدند. یافته‌ها: تفاوت معنی‌دار بین قند خون ناشتا، میزان HbA1c و دوز انسولین مصرفی در دو گروه درمان شده با BCG و گروه کنترل وجود نداشت. نتیجه‌گیری: تزریق واکسن BCG در این گروه از بیماران مبتلا به دیابت باعث کاهش انسولین مصرفی و کنترل بهتر بیماری نشد.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله ،دیابت نوع یک،خودایمنی،BCG، درمان، انسولین

عنوان انگلیسی BCG in treatment of newly diagnosed type 1 diabetic patients
چکیده انگلیسی مقاله Introduction: Type 1 diabetes is believed to be an autoimmune disease. Pancreatic islet cell destruction occurs by infiltration of T lymphocytes. BCG vaccine modulates the development of type 1 diabetes in animal models. Based upon the studies in animals and man a clinical trial using a single dose of BCG vaccine was carried out in newly diagnosed type 1 diabetic patients. Material and methods: Ten newly diagnosed type 1 diabetic patients 4-14 years of age, were enrolled in this study. All patients had been vaccinated with BCG at birth. PPD positive patients and those with other autoimmune diseases were excluded from this study. Single dose of BCG (0.1 ml of 1 mg/ml) was administered intracutaneously to all patients. Ten newly diagnosed type 1 diabetic patients matched for age and sex were also followed as the control group. All patients were followed with fasting blood sugar, HbA1c and the needed insulin per kg of body weight for nine months. Results: There was no significant difference in fasting sugar, insulin dose & HbA1c levels at any time between the BCG-vaccinated and control groups. Conclusion: Our study does not support the effect of BCG therapy in this group of diabetic patients.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله Type 1 diabetes, Autoimmunity, BCG, Treatment, Insulin

نویسندگان مقاله s دکتر سارا کاشف | s kashef
nemazee hospital, shiraz university of medical sciences, shiraz, iran.
شیراز، فلکه نمازی، بیمارستان نمازی، بخش کودکان
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه علوم پزشکی شیراز (Shiraz university of medical sciences)

z دکتر زهره کرمی زاده | z karamizadeh
nemazee hospital, shiraz university of medical sciences, shiraz, iran.

سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه علوم پزشکی شیراز (Shiraz university of medical sciences)

m دکتر مهسان کاشف | m kashef
nemazee hospital, shiraz university of medical sciences, shiraz, iran.

سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه علوم پزشکی شیراز (Shiraz university of medical sciences)


نشانی اینترنتی http://ijem.sbmu.ac.ir/browse.php?a_code=A-10-6-100&slc_lang=fa&sid=fa
فایل مقاله فایلی برای مقاله ذخیره نشده است
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده غدد درون‌ریز
نوع مقاله منتشر شده پژوهشی
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات