مجله زنان، مامایی و نازایی ایران، جلد ۲۲، شماره ۹، صفحات ۲۵-۳۵
عنوان فارسی تأثیر تعاملی مصرف ملاتونین و تمرین ترکیبی بر برخی از مؤلفه‌های آمادگی جسمانی و مقادیر سرمی مالون دی‌آلدئید در زنان یائسه مبتلا به دیابت نوع دو
چکیده فارسی مقاله مقدمه: ملاتونین می‌تواند نقش مهمی‌ در کاهش محصولات استرس اکسیداتیو داشته باشد. مطالعه حاضر با هدف بررسی تأثیر تعاملی 8 هفته مصرف ملاتونین و تمرین ترکیبی بر روی برخی از مؤلفه‌های آمادگی جسمانی و مقادیر سرمی مالون دی‌آلدئید در زنان یائسه مبتلا به دیابت نوع دو انجام شد. روش‌کار: این مطالعه کارآزمایی بالینی شاهددار تصادفی شده در سال 1397 بر روی 18 زن یائسه غیرفعال مبتلا به دیابت نوع 2 در مشهد انجام شد. شرکت‌کنندگان به شکل تصادفی در دو گروه تمرین ترکیبی+ ملاتونین (10 نفر) و تمرین ترکیبی+ دارونما (8 نفر) قرار گرفتند. آزمودنی­های گروه اول به مدت 8 هفته روزانه یک عدد قرص ملاتونین (3 میلی‌گرم) و گروه دوم به همین مقدار دارونما مصرف کردند. برنامه تمرین ترکیبی دو گروه به‌مدت 8 هفته و 3 جلسه در هفته بود. متغیرهای ترکیب بدنی، آمادگی جسمانی و بیوشیمیایی در دو مرحله ابتدا و انتهای پژوهش سنجش شد. تجزیه و تحلیل داده‌ها با استفاده از نرم‌‌افزار آماری SPSS (نسخه 23) و آزمون‌های تی‌تست مستقل و تی تست وابسته صورت گرفت. میزان p کمتر از 05/0 معنی‌دار در نظر گرفته شد. یافته‌ها: مصرف ملاتونین همراه با تمرین ترکیبی باعث کاهش معنادار درصد چربی بدن و مقادیر مالون دی‌آلدئید و افزایش معنادار میزان اکسیژن مصرفی اوج و قدرت عضلانی در حرکات پرس سینه، زیربغل، جلوران و پشت ران شد (05/0p≤)، این در حالی بود که انجام تمرین ترکیبی به‌تنهایی فقط باعث افزایش معنادار میزان اکسیژن مصرفی اوج و قدرت عضلانی در حرکات پرس سینه، زیربغل، جلوران و پشت ران شد (05/0p≤). همچنین علی‌رغم وجود تفاوت­هایی بین دو گروه، اما در هیچ یک از متغیر­ها به لحاظ آماری اختلاف معناداری مشاهده نشد (05/0p>). نتیجه‌گیری: تعامل مصرف ملاتونین و تمرین ترکیبی باعث بهبود اکسیژن مصرفی اوج، قدرت عضلانی، کاهش درصد چربی بدنی و همچنین کاهش محصولات جانبی رادیکال آزاد از جمله مالون دی‌آلدئید می‌گردد و در بهبود عوامل خطرزای ناشی از بیماری دیابت نوع 2 در زنان یائسه مؤثر است.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله
عنوان انگلیسی Interactive effect of melatonin and combined training on some components of physical fitness and serum levels of malondialdhyde in postmenopausal women with type 2
چکیده انگلیسی مقاله Introduction: Melatonin can play an important role in reducing oxidative stress products. This study was performed with aim to investigate the interactive effect of eight weeks of taking melatonin and combined training on some components of physical fitness and serum levels of malondialdhyde (MDA) in postmenopausal women with type 2 diabetes. Methods: This randomized controlled clinical trial was performed on 18 non-active postmenopausal women with type 2 diabetes in Mashhad in 2018. Subjects were randomly divided into two groups of combined training + melatonin (n=10) and combined training + placebo (n=8). The subjects in first group received daily one tablet of melatonin (3 mg) for eight weeks and second group received the same amount of placebo. Combined training program was 8 weeks and 3 sessions per week. Body composition, physical fitness and biochemical variables were measured in two stages of the beginning and the end of the study. Data were analyzed by SPSS software (version 23), and independent t-test and dependent t-test. P < 0.05 was considered statistically significant. Results: The use of melatonin with combined training significantly reduced the percentage of fat and MDA levels and significantly increased the amount of peak oxygen consumption and muscle strength in the movements of the chest, axillary, throat and back thigh (p≤0.05). However, combining training alone significantly increased the amount of peak oxygen consumption and muscle strength in the movements of the chest, axillary, throat and back thigh (p≤0.05). Also, despite the differences between two groups, but no statistically significant difference was observed in none of the variables (p>0.05). Conclusion: The interaction of melatonin and combined training improves the peak oxygen consumption, muscle strength, reduces body fat percentage and also free radical side products specially MDA and is effective in improving the risk factors for type 2 diabetes in postmenopausal women.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله
نویسندگان مقاله فرزانه کاری | Farzaneh Kari
M.Sc. of Exercise Physiology, School of Sport Sciences, Ferdowsi University of Mashhad, Mashhad, Iran.
کارشناس ارشد فیزیولوژی ورزشی، دانشکده علوم ورزشی، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران.

دکتر ناهید بیژه | Nahid Bizheh
Associate Professor, Department of Exercise Physiology, School of Sport Sciences, Ferdowsi University of Mashhad, Mashhad, Iran.
دانشیار گروه فیزیولوژی ورزشی، دانشکده علوم ورزشی، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران.

دکتر مهدی قهرمانی مقدم | Mahdi Ghahremani Moghaddam
Assistant Professor, Department of Exercise Physiology, School of Sport Sciences, Ferdowsi University of Mashhad, Mashhad, Iran.
استادیار گروه فیزیولوژی ورزشی، دانشکده علوم ورزشی، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران.

نشانی اینترنتی http://ijogi.mums.ac.ir/article_13999.html
فایل مقاله اشکال در دسترسی به فایل - ./files/site1/rds_journals/14/article-14-2060492.pdf
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده en
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده اصیل پژوهشی
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات