مجله علمی دانشگاه علوم پزشکی بیرجند، جلد ۱۷، شماره ۱، صفحات ۱-۱۰

عنوان فارسی بررسی اثر مشتقات جدید متیل‏کینولینونی بر ترشح انسولین القا شده توسط گلوکز از جزایر لانگرهانس جدا شده موش صحرایی
چکیده فارسی مقاله زمینه و هدف: مهارکننده‏های انتخابی آنزیم فسفو دی‏استراز حلقوی نوع (PDE3) با افزایش مقدار cAMP ، قدرت انقباضی قلب و ترشح انسولین وابسته به گلوکز را تقویت می‏کنند. در این تحقیق اثر تعدادی از مشتقات متیل‏کینولینون (MC1-MC10) به عنوان مهارکننده انتخابی PDE3 بر ترشح انسولین تحریک‌شده توسط گلوکز (GIIS) مورد بررسی قرار گرفت. روش تحقیق: در این مطالعه تجربی، پس از هضم پانکراس جدا شده توسط کلاژناز، جزایر لانگرهانس آزاد در زیر استریومیکروسکوپ به طور دستی جدا و در بافر کربس حاوی گلوکز mM 3 به مدت 30 دقیقه تیمار شدند؛ سپس با محلول گلوکز mM 3 یا mM 10 با و یا بدون ایزوبوتیل متیل گزانتین (IBMX) به عنوان استاندارد و یا با وجود غلظت µM مشتقات مختلف متیل‏کینولینون تیماردهی انجام شد. انسولین رها شده در مدت یک ساعت، با استفاده از کیت رادیوایمنواسی اندازه‏گیری شد. یافته‌ها: گلوکز با غلظت mM ، ترشح انسولین از جزایر را به طور معنی‏داری نسبت به غلظت mM افزایش داد (/>P).IBMX در غلظت µM ، میزان GIIS را به طور معنی‏داری تقویت نمود (/>P). از بین ده ترکیب مورد آزمایش، مشتقات MC7 و MC9 میزان GIIS را به طور معنی‏داری در مقایسه با محلول گلوکز mM به تنهایی افزایش دادند (/>P) که با اثر IBMX قابل مقایسه بود. نتیجه‌گیری: ترکیبات مورد آزمایش (MC1-MC10) با وجود داشتن ساختمان مشابه، اثرات متفاوتی بر ترشح انسولین داشتند که احتمالا به دلیل اثر وابسته به بافت این داروها می‏باشد. امید است که بتوان در آینده از این ترکیبات در درمان بیماری دیابت بهره جست.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله

عنوان انگلیسی Evaluation of the effects of new synthetic methylquinolinone derivatives on glucose-induced insulin secretion from rats' isolated Langerhans islets
چکیده انگلیسی مقاله Background and Aim: Selective PDE3 inhibitors, via cyclic adenosine monophosphate (cAMP) accumulation increase cardiac contraction and augment glucose-induced insulin secretion. In this study, the effects of some synthetic methylquinolinone derivatives (MC1-MC10) on glucose-induced insulin secretion in rats' isolated Langerhans islets model were investigated. Materials and Methods: After the digestion of isolated pancreas using collagenase-IV, the isolated islets were collected manually under a stereomicroscope and were incubated in carboxyl buffer having 3mM glucose for 30 minutes. Then, they were incubated at 37°C presented to basal (3mM) and stimulatory (10mM) dose of glucose with or without different methylquinolinone derivatives and 3-isobutyl-1-methylxanthine (IBMX) (as standard) in 100µM concentration. After 60 minutes of incubation, the secreted insulin was measured using a radioimmunoassay method. Results: Glucose significantly increased insulin release with 10mM concentration in comparison with 3mM concentration (P< 0.01). IBMX (100µM) significantly augmented glucose-induced insulin secretion (P< 0.01). However, among the investigated ten compounds only MC7 and MC9 significantly increased glucose-induced insulin secretion (P< 0.01) which was comparable with IBMX. Conclusion: In spite of having similar structure, the effect of the test compounds (MC1-MC10) on insulin secretion varied widely which may be due to their tissue-specific effects. Finally, it is hoped that the ligands will probably be used in the treatment of diabetes in the future.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله

نویسندگان مقاله سید محمدتقی منصوری | smt mansouri
اهواز- دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز- دانشکده پزشکی- مرکز تحقیقات فیزیولوژی
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز (Ahvaz jundishapur university of medical sciences)

رضا شفیعی نیک | r shafiee nick


بهاره نقی زاده | b naghizadeh


حیدر پارسایی | h parsaee



نشانی اینترنتی http://journal.bums.ac.ir/browse.php?a_code=A-10-1-344&slc_lang=fa&sid=fa
فایل مقاله فایلی برای مقاله ذخیره نشده است
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده فیزیولوژی
نوع مقاله منتشر شده تجربی
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات