|
زن در توسعه و سیاست، جلد ۱۱، شماره ۳، صفحات ۳۵۱-۳۷۶
|
|
|
عنوان فارسی |
دگرگونیهای حضور زنان در فضای عمومی شهری موردکاوی: پارک ائلگلی و خاقانی تبریز |
|
چکیده فارسی مقاله |
در دهۀ اخیر، تغییراتی در زمینۀ حضور زنان در فضای عمومی شهری مشاهده میشود. بدین لحاظ، این نوشتار، با توجه به تحولات و دگرگونیهای حاکم بر چنین فضاهایی برای پذیرش حضور زنان، انتخابی یا ضروریشدن حضور زنان را در این فضاها بررسی میکند. روش تحقیق از نوع پیمایشی است و برای گردآوری اطلاعات از ابزار پرسشنامه استفاده شد. نمونۀ آماری شامل 128 نفر از شهروندان مرد و 133 نفر از شهروندان زن شهر تبریز است که با استفاده از روش نمونهگیری تصادفی بررسی شدند. براساس نتایج پژوهش، زنان جوان هنوز هم در مقایسه با مردان، آزادی عمل و استقلال کمتری برای حضور در فضاهای عمومی دارند. محدودیتهای خانوادگی، کارهای زنانه، و آزادنبودن فعالیتهای مناسب برای زنان در فضاهای عمومی، مانند پارک، از عوامل مهم محدودکنندۀ حضور زنان در فضاهای عمومی نظیر پارکهاست. حضور زنان در این عرصهها افزایش یافته است که بخشی از این افزایش با توجه به حضور گستردۀ زنان در مراکز دانشگاهی، آموزشی، و مراکز شغلی اجتنابناپذیر است. بخش دیگری از حضور زنان در فضاهای عمومی بهدلیل کاهش مقاومت مردان و خانوادهها در مقابل زنان برای حضور در این عرصه است. به عبارت دیگر، دیدگاههای جامعه (شامل هر دو گروه زنان و مردان) به فضاهای عمومی شهری و حضور زنان در این فضاها دگرگون شده است. |
|
کلیدواژههای فارسی مقاله |
پارک، تبریز، زنان، فضای عمومی، فضای عمومی شهری، |
|
عنوان انگلیسی |
Transformations of women participation in urban public space; Case Study: Eal-Guly and Khaghani parks in Tabriz |
|
چکیده انگلیسی مقاله |
In recent decades, changes can be observed around the presence of women in urban public spaces. This paper investigates on the presence of women in these spaces in terms of selectivity or necessity. Method of research is survey and questionnaire is used to collect data. The statistical sample includes 128 male and 133 female residents of the city of Tabriz that are studied with random sampling. According to the research findings, freedom and independence of women for attending in public spaces is less than those of men. Family restrictions, female specific tasks and lack of performing suitable activities for women in public spaces such as park are the most important limiting factors for the presence of women in public spaces. The presence of women in this sphere has been intensively increased. With regard to the extensive presence of women in academic, educational and working centers, part of this increase is inevitable. Another reason is related to the reduction of men and households' resistance against women for their presence in public spheres. In other words, social attitudes (including both groups of women and men) have been transformed toward urban public spaces and participation of women in these spaces. |
|
کلیدواژههای انگلیسی مقاله |
Park, Public Space, Tabriz, urban public space, women |
|
نویسندگان مقاله |
احمد پوراحمد | استاد گروه برنامه ریزی شهری دانشکدۀ جغرافیا، دانشگاه تهران سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه تهران (Tehran university)
یوسف اشرفی | پژوهشگر دکتری برنامه ریزی شهری، دانشکدۀ جغرافیا، دانشگاه تهران سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه تهران (Tehran university)
طلا رشیدی | دانشجوی کارشناسی ارشد شهرسازی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد اراک سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه آزاد اسلامی اراک (Islamic azad university of arak)
|
|
نشانی اینترنتی |
http://jwdp.ut.ac.ir/article_36533_9d0650fba6ad19a0efd6ea724a2af7a5.pdf |
فایل مقاله |
فایلی برای مقاله ذخیره نشده است |
کد مقاله (doi) |
|
زبان مقاله منتشر شده |
fa |
موضوعات مقاله منتشر شده |
|
نوع مقاله منتشر شده |
|
|
|
برگشت به:
صفحه اول پایگاه |
نسخه مرتبط |
نشریه مرتبط |
فهرست نشریات
|