|
|
دراسات فی اللغه العربیه و آدابها، جلد ۶، شماره ۲۲، صفحات ۲۷-۴۸
|
|
|
| عنوان فارسی |
علم المعانی وإیقاع الشِّعر: جمیل وعمر والقَیْسان نموذجًا |
|
| چکیده فارسی مقاله |
یصْبو الشَّاعر إلی مخاطبه الشّعور الدَّاخلیّ للمتلقِّی، وتحقیق أعلی مستوًی من الإعجاب فی نفسه، ولا یتوانی فی استغلال طاقات علم المعانی الموسیقیَّه للتّعبیر عن المعانی المختلفه؛ فیَذْکر ما کان معروفًا، أو یُضْمر ما کان مجهولًا لإثاره انتباه المتلقِّی و تساؤلاته، وقد یُقدّم، ویؤخّر، ویُعرّف، وینکّر، طلبًا للإیقاع الدَّاخلیّ للقصیده، ویتقافز بإیقاعه سریعًا، أو یتهادی به بطیئًا؛ فیَصِلُ، ویفصل، ولا یغفلُ لحظهً عن الخبر والإنشاء، وما فیهما من طاقه تعبیریَّه، أو ما یصاحبهما من ارتفاعٍ فی حدّه الإیقاع وانخفاضه. وقد رصد بحثُنا أثرَ علم المعانی فی إیقاع شعر الغزل الأمویّ، وما یصاحبه من قیمٍ تعبیریَّه یقْصدها هذا الشَّاعر أو ذاک، مهتدیًا إلی ذلک بأمثله من شعر جمیل بثینه وعمر بن أبی ربیعه والقَیْسَیْن: قیس بن ذَرِیح وقیس بن الـمُلوَّح، ومتّخذًا منهم نماذج للدراسه. ویقف البحث عند بعض الأسالیب التی لجأ إلیها هؤلاء الشُّعراء، ومنها: الحذف والذِّکر، کحذف حرفٍ أو أکثر لفظًا، وحذف حرفٍ لفظًا وکتابه، وحذف کلمه. وکذلک التَّعریف والتَّنکیر، والخبر والإنشاء، وما فیه من إیقاعٍ صاعد، وإیقاعٍ هابط، وإیقاعٍ نبریّ. ثمَّ التَّقدیم والتَّأخیر وما فی معانیه من التَّخصیص، وبیان الحال وإظهار الإنکار، ومفاجأه المتلقِّی. ثمَّ الوصل والفصل. |
|
| کلیدواژه‌های فارسی مقاله |
|
|
| عنوان انگلیسی |
Semantics and harmony in the poetry of Jamil Omar and Tow Qaiss |
|
| چکیده انگلیسی مقاله |
Umayyad court poets were known for their subtle and excellent poetry, and their high technical capacity and musical skill. They recognized patterns and the things in the world well, therefore, there were different meanings and structures in their literary texts. If the creative conflicted what there was actually in the world, the poets found the best aesthetic solution. They expressed deliberately and hid deliberately. They employed more than one technique in the structures they presented and the compositions they produced in order to cater for the state of the minds of the creative spirits. This research presents the role of semantics in Umayyad Court poetry, and the techniques that these poets used in their poetry including stating and deleting certain words and sounds, whether they were written or were just sounded. Some other techniques such as using absolute and particular terms, using connected and disjointed language, rearrangement, rising tempo, and surprising the audience are also discussed. For this purpose, examples from Jamil, Omar, Qaiss bin Al-Molawwah and Qaiss bin Thoraih are used. |
|
| کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله |
|
|
| نویسندگان مقاله |
احمد دوالیبی | ahmad dawaliby
aleppo university, syria
جامعه حلب، سوریا
محمد جمیل قزو | mohammad qozzwo
aleppo university, syria
جامعه حلب، سوریا
|
|
| نشانی اینترنتی |
http://lasem.journals.semnan.ac.ir/browse.php?a_code=A-10-1-130&slc_lang=fa&sid=fa |
| فایل مقاله |
فایلی برای مقاله ذخیره نشده است |
| کد مقاله (doi) |
|
| زبان مقاله منتشر شده |
fa |
| موضوعات مقاله منتشر شده |
الأدب الحدیث |
| نوع مقاله منتشر شده |
پژوهشی |علمی محکم |
|
|
|
برگشت به:
صفحه اول پایگاه |
نسخه مرتبط |
نشریه مرتبط |
فهرست نشریات
|