این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
دانش آب و خاک، جلد ۲۳، شماره ۴، صفحات ۲۳۵-۲۴۸
عنوان فارسی تأثیر استرپتومایسس‌ها بر کلنیزاسیون میکوریزی ریشه گیاه تره‌فرنگی و رشد آن
چکیده فارسی مقاله قارچ­های میکوریز آربوسکولار (AM) از دیرباز به­عنوان همزیست ریشه اکثر گیاهان در بهبود رشد آنها در شرایط فقر غذایی و تنش­های محیطی مؤثر شناخته شده است. شواهدی وجود دارد که حضور برخی میکروارگانیسم­ها از جمله اکتینومیست­ها یا برخی متابولیت­های حاصل از آنها با افزایش سرعت و مقدار تندش اسپور قارچ­های AM و تولید هیف­های بیشتر، تکثیر انبوه این قارچ­ها را فراهم کرده و پتانسیل زادمایه آنها را افزایش داده­اند. در یک آزمایس گلدانی گیاه تره فرنگی با قارچGlomus intraradices و سه گونه استرپتوماسیس (Streptomyces. sp, S. griseus and S. albogriseus)در یک خاک لوم شنی استریل تلقیح شدند. در زمان برداشت، کلنیزاسیون میکوریزی و فراوانی اندامهای قارچی(هیف و وزیکول) در ریشه، وزن تر و خشک ریشه و بخش هوایی و همچنین غلظت فسفر ریشه و بخش هوایی اندازه گیری شدند. . نتایج نشان داد که هر سه گونه Streptomyces گذشته از این­که باعث تحریک تشکیل همزیستی میکوریزی شدند، پتانسیل قارچ میکوریزی را در افزایش توانایی گیاه تره­فرنگی در جذب فسفر و رشد ریشه و بخش هوایی به­طور قابل توجهی افزایش دادند. هر سه گونه Streptomyces نسبت به تیمار شاهد (بدون باکتری) باعث افزایش معنی­دار درصد کلنیزاسیون میکوریزی ریشه گردیدند (01/0P<). این افزایش در گونه Streptomyces. sp، 01/63، در گونه S. albogriseus، 91/56 و در گونه S. griseus، 27/32 درصد بود. همچنین فراوانی اندام­های قارچی در ریشه­های میکوریزی تره­فرنگی در تلقیح توأم با هر سه گونه Streptomyces به طور معنی­داری افزایش یافت. تیمارهای باکتریایی Streptomyces. sp، S. albogriseus و S. griseus به ترتیب 1/84، 6/78 و 67/71 درصد فراوانی هیف ریشه­های میکوریزی را نسبت به تیمار شاهد (بدون باکتری) افزایش دادند. این افزایش در مورد فراوانی وزیکول به ترتیب 46/43، 33/41 و 96/29 درصد بود. تلقیح ریشه­های میکوریزی تره­فرنگی با هر سه گونه Streptomyces، وزن تر و خشک ریشه و وزن خشک بخش هوایی و غلظت فسفر ریشه و بخش هوایی گیاه را به طور معنی­داری افزایش دادند.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله
عنوان انگلیسی Effects of Streptomycets on Growth and Mycorrhizal Colonization of Leek Root
چکیده انگلیسی مقاله It has been established that arbuscular mycorrhizal fungi (AM) as symbiont of plant roots improve their growth in nutrient poor conditions as well as stressful environments. There are evidences that the presence of some microorganisms including actinomycets or their metabolites, has provided the mass production of these fungi by stimulation of their spore germination percent and rate. In a pot culture experiment, leek plants (Allium ampeloprasum L. ) were co-inoculated with Glomus intraradices and Streptomyces species (Streptomyces. sp, S. griseus and S. albogriseus) in a sterile sandy loam soil. At harvest, mycorrhizal colonization and frequency of fungal organs (hyphae and vesicles) in root, fresh and dry weights of root and shoot and also root and shoot P concentrations were measured. Results indicated that not only these species of Streptomyces promoted symbiosis formation, but they was also implicated in complementing the function of mycorrhizal fungus, including P acquisition and root and shoot growth of leek plant. All three species of Streptomyces significantly increased the percentage of mycorrhizal root colonization (p< 0.01) compared to the non- Streptomyces control. These increments were 63.01% in S. sp, 56.91% in S. albogriseus and 32.27% in S. griseus compared to the control.. The fungal organs in roots were significantly increased at the presence of three Streptomyces species. Three species of Streptomyces, signficantly increased frequency of hyphae in roots up to 84.1%, 78.6% and 71.67%, in Streptomyces. sp, S. albogriseus and S. griseus, respectively. Thus, S.sp, S. albogriseus and S. griseus enhanced the frequency of vesicles in mycorrhizal roots up to 43.46%, 41.33% and 29.96%, respectively. Mycorrhizal leek roots inoculated with each species of Streptomyces significantly increased the fresh and dry weights of root, and dry weight of shoot, and root and shoot P concentrations.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله
نویسندگان مقاله زهرا پورمیرزایی |
دانشگاه تبریز
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه تبریز (Tabriz university)

ناصر علیاصغرزاد | علیاصغرزاد
دانشگاه تبریز
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه تبریز (Tabriz university)

نصرتاله نجفی | نصرتاله
دانشگاه تبریز
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه تبریز (Tabriz university)

نشانی اینترنتی http://water-soil.tabrizu.ac.ir/article_900_190.html
فایل مقاله فایلی برای مقاله ذخیره نشده است
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات