این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
جنگل ایران، جلد ۷، شماره ۱، صفحات ۱۱۱-۱۲۶
عنوان فارسی ارزیابی تأثیرات بلندمدت صدمه به درختان باقی‌مانده در اثر عملیات چوبکشی (مطالعۀ موردی: طرح جنگلداری تاویر)
چکیده فارسی مقاله استفاده از سیستم چوبکشی زمینی، هرچند بیشترین مشکلات زیست محیط را سبب می‌شود، عملیاتی معمول برای خروج چوب از عرصۀ قطع است. ما می‏خواهیم این فرضیه را امتحان کنیم که با گذشت زمان، بین التیام یا بسته شدن زخم، در تنۀ درختان باقی‌مانده گونه‏های مختلف، از نظر آماری تفاوت معنی‏داری وجود دارد. این تحقیق به‌دنبال دستیابی به موارد زیر است: ارزیابی صدمه به درختان باقی‌مانده در اثر عملیات خروج چوب، بررسی و مقایسه مقاومت گونه‌ها و قطرهای مختلف درختان در مقابل زخم‌های ایجاد‌شده در اثر عملیات بهره‌برداری با اندازه‌، شدت‌ و محل‌های متفاوت و چگونگی تغییرات در اندازۀ زخم (التیام و بسته شدن زخم یا گسترش آن) با گذشت 17 سال زمان در گونه‏های مختلف با استفاده از آماربرداری صددرصد از درختان اطراف مسیرهای چوبکشی. نتایج نشان داد که بین گونه درختان و میزان التیام زخم‏ها ارتباط معنی‏داری وجود دارد. با افزایش قطر درختان، التیام زخم‏ها کاهش می‏یابد. با افزایش ارتفاع زخم از سطح زمین، نسبت التیام افزایش می‏یابد. نتایج نشان داد که زخم‏های عمیق تنۀ درختان دیرتر از زخم‏های سطحی التیام می‏یابند. صرف نظر از نوع گونه، با افزایش اندازه زخم، میزان التیام زخم‏ها به‌صورت رابطۀ لگاریتمی کاهنده است. نتایج نشان داد که سن زخم اثر معنی‏داری بر میزان التیام زخم ندارد. صدمه به تودۀ باقی‌مانده با طراحی و برنامه‌ریزی مناسب عملیات خروج چوب از جنگل و آموزش گروه بهره‌برداری می‌تواند کاهش یابد.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله
عنوان انگلیسی Long-term impact evaluation of ground-based skidding on residual damaged trees (Case study: Tavir forest management plan)
چکیده انگلیسی مقاله The use of ground-based skidding is well accepted practice for the extraction of timber from the forest, but this has tended to cause the greatest environmental problems. We test the hypothesis that, over time, there was a statistically significant difference among the progressive decay and wound healing or closure in the residual trees of different species. The present study aims to address the following items: proportion of the remaining trees, how extensive is the spread of wound decay in individual stems by wound size and wound age. Long-term impact evaluation on residual damaged trees was carried out in the Tavir forest management plan in Aliabad-e-Katoul. Variation in wound infection frequency could be attributed to several factors, such as differences in size and age of wounds, position of wound on a tree. The results showed that there was a significant relationship between the species type and amount of healing. By increasing the diameter of the tree species, the ratio of healing decreased. By increasing the height of wound from the stump, wound-healing rate increased. The results showed that the deep wounds of the trunk will be healed later than superficial wounds. Regardless of the type species, by increasing the size of the wound, the wound healing significantly (in a logarithmic relationship) was reduced. The results showed that there was not a statistically significant relationship between scar closure and wound age. Damage to the residual stand might be reduced by proper planning and training the logging crews. 
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله
نویسندگان مقاله
نشانی اینترنتی http://www.ijf-isaforestry.ir/article_10080_7c07a4266e3cb04b68e78593635a8820.pdf
فایل مقاله فایلی برای مقاله ذخیره نشده است
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات