|
|
الجمعیه الایرانیه للغه العربیه و آدابها فصلیه محکمه، جلد ۴، شماره ۹، صفحات ۳۷-۶۰
|
|
|
| عنوان فارسی |
منابع لغوی ابن ابی الحدید در شرح نهج البلاغه |
|
| چکیده فارسی مقاله |
به منظور شرح و تفسیر متون ادبی ناگزیر می‌بایست قبل از هر کار به تفسیر مفردات وبیان واژگان غریب آن پرداخت، وچنانچه متن ادبی به‌سان نهج البلاغه، در اوج بلاغت باشد، نیاز به رویکرد لغوی در شرح آن افزون‌تر وملموس‌تر می‌شود. چون ادب نیز همچون دیگر فنون، ماده وبن مایه‌ای دارد، و واژه ماده اصلی ادب به شمار است، دریافت معانی والای نهفته در دل عبارات جز با ژرف‌نگری در مفهوم واژگان ممکن نیست. ابن ابی الحدید نیز به عنوان بزرگ‌ترین شارح کتاب ارجمند و ورجاوند نهج البلاغه، به این امر عنایت ورزیده است وشرح خود را ـ در کنار تمام روشهای موجود در آن از کلامی وبلاغی و تاریخی و ادبی و حدیثی و... ـ با شرح لغوی آغاز کرده‌است. وی در این مسیر، از دو روش اصلی، بهره گرفته است؛ تقلید واجتهاد. وی در شرح واژگان علاوه بر این دو روش اصلی از منابع لغوی متعددی نیز استفاده کرده است، خواه به تقلید وخواه به صورت اجتهادی. وی بر خلاف شیوه مرسوم قدما، بخشی از منابع خود را نام می‌برد، و در اهدافی چند به آنها استناد می‌ورزد. از این‌رو، این مقاله سعی دارد این منابع را که بخشی از آن امروز در دسترس نیست معرفی نماید و اندکی از اهمیت آن نزد شارح پرده بردارد تا زمینه ساز پژوهش لغوی در کتاب عظیم نهج البلاغه باشد. |
|
| کلیدواژه‌های فارسی مقاله |
نهج البلاغه، واژگان غریب، شرح لغوی، پژوهش‌های لغوی، منابع، |
|
| عنوان انگلیسی |
ر اللغویة عند ابن أبی الحدید |
|
| چکیده انگلیسی مقاله |
شارح للنص الأدبی لابد له من أن یقوم بتفسیر المفردات وبیان غرائب الألفاظ، ولمّا کان النص نصاً أدبیّاً فی أعلى ذروة البلاغة کنهج البلاغة فالحاجة إلی الاتجاه اللغوی تشتدّ، إذ إن الأدب ـ شأنه شأن سائر الفنون ـ له مادة یصاغ منها وهی اللغة، فلا یمکن الغوص فی المعانی السامیة للعبارات إلا باکتناه الألفاظ، وابن أبی الحدید کأعظم شارح لهذا السفر النفیس الخالد قد اعتنی بهذا الأمر عنایة بالغة وابتدأ شرحه مع ما فیه من المناهج الکلامیة والبلاغیة والتاریخیة والأدبیة والحدیثیة وغیرها ابتدأه بالشرح اللغوی، وله فی هذا الأمر منهجان رئیسان؛ التقلید والاجتهاد، وإلی جانب هذین المنهجین قد أفاد فی شرحه للمفردات من مصادر لغویة عدیدة تقلیداً أو اجتهاداً، فقد ذکر قسماً منها فی الکتاب رغماً للمعهود عند العلماء القدماء، واستند إلیها لمقاصد عدة، فحاولت هذه الورقة أن تعرّف هذه المصادر وبعضُها غیر موجودة الیوم ولو بالاسم، وتوضح شیئا من أهمیتها عند الشارح لیصبح تمهیدا للبحث اللغوی فی هذا الکتاب العظیم. |
|
| کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله |
|
|
| نویسندگان مقاله |
سید محمدمهدی جعفری | seyed mohammad mehdi
علی اکبر فراتی | ali akbar
|
|
| نشانی اینترنتی |
http://iaall.iranjournals.ir/article_1435_778a94d99ffe1d66d16d2ac50c156d7a.pdf |
| فایل مقاله |
فایلی برای مقاله ذخیره نشده است |
| کد مقاله (doi) |
|
| زبان مقاله منتشر شده |
fa |
| موضوعات مقاله منتشر شده |
|
| نوع مقاله منتشر شده |
|
|
|
|
برگشت به:
صفحه اول پایگاه |
نسخه مرتبط |
نشریه مرتبط |
فهرست نشریات
|