|
ادبیات تطبیقی، جلد ۴، شماره ۸، صفحات ۲۹۱-۳۱۶
|
|
|
عنوان فارسی |
مقایسۀ صفت در زبان های فارسی و عربی |
|
چکیده فارسی مقاله |
چکیده در زبان عربی صفت به خاطر مطابقت با موصوف از نظر اعراب،عدد،جنس، معرفه و نکره،از صفت در زبان فارسی امروز متمایز است.صفت در زبان فارسی باستان و امروزی، برخلاف عربی به دو گروه پیشین و پسین تقسیم می شود.در زبان فارسی امروزی بین صفت و برخی از نقش های دستوری؛ همچون قید از لحاظ شکل ظاهری تفاوت نمایانی دیده نمی شود و تشخیص صفت در این زبان بیشتر بر اساس ویژگی های دستوری است؛ در صورتی که در زبان عربی ساختار و نحو، هر دو، از جایگاه مهمّی برخوردارند. از جمله مباحث بدیهی در کتاب های دستور زبان فارسی، این مسئله است که مطابقت صفت و موصوف در زبان فارسی برگرفته از زبان عربی بوده، و هیچ زمانی این چنین قاعده ای در زبان فارسی وجود نداشته است؛در صورتی که صفت در ایرانی باستان همیشه، و در زبان ایرانی میانۀ غربی و فارسی دری ممکن بوده از لحاظ عدد، جنس و همچنین، حالت با موصوف خود مطابقت کند. نگارندگان در این مقاله برآنند تا ابتدا نظرهای عدهای از دستور نویسان و پیشینۀ مطابقت صفت و موصوف در زبان فارسی را بیان کرده و سپس، تعریفی کلی از صفت در هر دو زبان عربی و فارسی ارائه دهند و به مقایسۀ صفت فارسی با زبان عربی از جهت واژگان و نحو بپردازند. |
|
کلیدواژههای فارسی مقاله |
|
|
عنوان انگلیسی |
A Comparison of Adjectives in Persian and Arabic Languages |
|
چکیده انگلیسی مقاله |
Abstract Due to their correspondence with nouns−regarding function, number, gender, determinateness, and indeterminateness−adjectives in Arabic are distinct from adjectives in modern Persian. Unlike Arabic, adjectives in modern and ancient Persian are divided into two categories of preceding and following adjectives and, apparently, there is not any significant difference between adjectives and some other parts of speech like adverbs. In Persian, adjectives are recognized mainly according to syntactical features; in Arabic, however, both structure and syntax play important roles. One of the axiomatic topics in Persian grammar books is the fact that the correspondence between adjectives and nouns in Persian is taken from Arabic and it has never been a rule in Persian; however, constantly in ancient Persian and frequently in Iranian Mid-west Persian and Dari Persian, adjectives had been consistent with their corresponding nouns regarding number, gender and manner. This study tries, in the first step, to state some grammarians’ ideas and the history of adjective-noun correspondence. It also seeks to offer a general definition for adjectives both in Persian and Arabic and to compare them regarding lexis and syntax. |
|
کلیدواژههای انگلیسی مقاله |
|
|
نویسندگان مقاله |
|
|
نشانی اینترنتی |
http://jcl.uk.ac.ir/article_685_91.html |
فایل مقاله |
فایلی برای مقاله ذخیره نشده است |
کد مقاله (doi) |
|
زبان مقاله منتشر شده |
fa |
موضوعات مقاله منتشر شده |
|
نوع مقاله منتشر شده |
|
|
|
برگشت به:
صفحه اول پایگاه |
نسخه مرتبط |
نشریه مرتبط |
فهرست نشریات
|