آرشیو توانبخشی، جلد ۱۱، شماره ۳، صفحات ۳۳-۴۱
عنوان فارسی تأثیر خودآموزش‌دهی کلامی بر بهبود نشانه‌های بی‌توجهی در دانش‌آموزان مقطع ابتدایی مبتلا به اختلال کمبود توجه
چکیده فارسی مقاله هدف: اختلال نارسایی توجه- بیش‌فعالی یکی از متداول‌ترین شرایط مزمن روانی در خلال کودکی است که با نشانه‌های بی‌توجهی، بیش‌فعالی و برانگیختگی مشخص می‌شود. پژوهش حاضر با هدف بررسی تأثیر خودآموزش‌دهی کلامی بر بهبود نشانه‌های بی‌توجهی در دانش‌آموزان مقطع ابتدایی مبتلا به اختلال نارسایی توجه- بیش‌فعالی، نوع بی‌توجهی غالب انجام شد. روش بررسی: پژوهش حاضر از نوع تجربی (آزمایشی) با طرح پیش‌آزمون و پس‌آزمون و گروه کنترل بود. از جامعه آماری متشکل از دانش‌آموزان پایه‌های دوم و سوم مقطع ابتدایی شهر تبریز، با استفاده از روش نمونه‌گیری خوشه‌ای، 30 دانش‌آموز پسر مبتلا به اختلال نارسایی توجه- بیش‌فعالی، نوع بی‌توجهی غالب بر مبنای نسخه چهارم پرسشنامه نشانه مرضی کودکان (سی اس آی-4) و مصاحبه روانشناس بالینی (مبتنی بر ملاکهای دی‌اِس‌اِم-4) انتخاب و بر اساس آزمون هوش ریون رنگی همتا شده و به‌طور تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل قرار گرفتند. گروه آزمایش در 8 جلسه خودآموزش‌دهی کلامی را دریافت نمودند. به‌منظور بررسی ارتباط نشانه‌های بی‌توجهی و خودآموزش‌دهی کلامی و کنترل اثر پیش‌آزمون، از تحلیل کوواریانس استفاده شد. یافته‌ها: نتایج تحلیل کوواریانس نشان داد که بین کاربندی خودآموزش‌دهی کلامی و کاهش نشانه‌های بی‌توجهی رابطه معنادار (P< 0.001) وجود دارد. نتیجه‌گیری: مداخله خودآموزش‌دهی کلامی باعث کاهش نشانه‌های بی‌توجهی دانش‌آموزان مبتلا به اختلال بی‌توجهی غالب شد.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله
عنوان انگلیسی The Effect of Verbal Self-Instruction on the Recovery of Inattention Symptoms in Elementary School Students with Attention Deficit Disorder
چکیده انگلیسی مقاله Objective: Attention Deficit / Hyperactivity Disorder (ADHD) is one of the most common and chronic mental health disorder through childhood. It is characterized with symptoms such as: inattention, hyperactivity and impulsivity. The purpose of this article was to investigate the effect of verbal self-instruction on the recovery of inattention symptoms in elementary school students with Attention Deficit/ Hyperactivity Disorder Attention Deficit Disorder Type (ADD). Materials & Methods: This research was experimental with pretest–posttest control group design. By cluster sampling from second and third grades students of elementary schools in Tabriz, 30 boys who were diagnosed ADD by using Children Symptom Inventory (CSI-4) and interviewing through clinical psychologist based on diagnostic and statistical manual of mental disorders-fourth edition-text revision (DSM-IV-TR) standards, selected and matched according to Raven intelligence test. Then subjects were assigned randomly to experimental and control groups. Experimental group received verbal self instruction training for 8 sessions. To study the relationship between inattention symptoms and intervention of verbal self-instruction and control of pretest effect, analysis of covariance was used. Results: The results of analysis of covariance indicated significant relation (P< 0.001) between intervention of verbal self-instruction and inattention symptoms. Conclusion: In sum, the intervention of verbal self-instruction program decreased inattention symptoms of Attention Deficit Disorder students.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله
نویسندگان مقاله صمد قصابی | samad ghassabi
exceptional education management of east azarbaijan province, tabriz
مدیریت آموزش و پرورش استثنایی استان آذربایجان شرقی، تبریز

معصومه پورمحمدرضای تجریشی | masoumeh pour mohammad rezaye tajrishi
tehran, evin, university of social welfare and rehabilitation sciences
تهران، اوین، بلوار دانشجو، خ کودکیار، دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی (University of social welfare and rehabilitation sciences)

نشانی اینترنتی http://rehabilitationj.uswr.ac.ir/browse.php?a_code=A-10-289-29&slc_lang=fa&sid=en
فایل مقاله فایلی برای مقاله ذخیره نشده است
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده روانشناسی کودکان استثنایی
نوع مقاله منتشر شده پژوهشی
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات