این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
اخلاق در علوم و فناوری، جلد ۱۳، شماره ۴، صفحات ۶۹-۷۶
عنوان فارسی رابطه مشوق‌های مالی و جدیت در تمایل به افشای اعمال غیراخلاقی
چکیده فارسی مقاله زمینه: علیرغم سرمایه‌گذاری‌هایی که در سراسر جهان در زمینه ابزارهای تشخیص تقلب انجام می‌شود، تحقیقات همواره افشاگران را به‌عنوان مهم‌ترین منبع تشخیص تقلب شناخته‌اند. در سال‌های اخیر سازمان‌ها به منظور حفاظت از افشاکنندگان، استراتژی‌های نظارتی به‌کار گرفته‌‌اند. یکی از این استراتژی‌ها، ایجاد مشوق‌های مالی است. در این پژوهش تلاش می‌شود رابطۀ مشوق‌های مالی در ایجاد تمایل به افشاگری و نقش جدیت بر این مشوق‌ها، در حسابداران و حسابرسان بررسی شود. روش: این پژوهش به لحاظ هدف جزء تحقیقات کاربردی و به لحاظ ماهیت در زمرۀ تحقیقات توصیفی- همبستگی است. جامعه آماری آن، حسابداران و حسابرسان شاغل در شهر شیراز هستند که با استفاده از فرمول کوکران، 384 نفر به شیوه تصادفی به‌عنوان نمونه تحقیق انتخاب شدند. ابزار مورد استفاده پرسشنامه بوده و برای تجزیه و تحلیل داده‌ها از روش رگرسیون استفاده شده است. یافته‌ها: نتایج حاصل از تجزیه و تحلیل داده‌ها بر وجود رابطه مستقیم بین مشوق مالی و تمایل به افشاگری دلالت دارد. بر اساس این یافته‌ها، جدیت، باعث افزایش تمایل افراد به افشاگری می‌شود، اما نقش مشوق مالی را تحت تأثیر قرار داده و اثر آن را تعدیل می‌کند. نتیجه‌گیری: مشوق مالی، تمایل افراد را برای افشای عمل غیراخلاقی افزایش می‌دهد. لیکن نقش آن درصورتی‌که عمل جدی باشد کمرنگ می‌شود. به منظور اثربخشی کنترل‌های داخلی، باید توجه داشت که مشوق‌های مالی در همه موارد اثرگذار نیست، بلکه زمانی مفید است که اعمال غیراخلاقی جدی نباشد. زیرا افراد در برخورد با موضوعات جدی، بدون مشوق مالی، اعمال غیراخلاقی را گزارش می‌کنند.  
کلیدواژه‌های فارسی مقاله افشای اعمال غیراخلاقی، جدیت، مشوق مالی
عنوان انگلیسی Relationship between Financial Incentives and Seriousness with Whistle Blowing Intention of Unethical Acts
چکیده انگلیسی مقاله Background: Despite the investments that done regarding fraud detection processes and tools ‎around the world, research has recognized whistleblowers as an important source of fraud ‎detection. Various regulatory strategies have been employed recently in corporations in order ‎to protect the whistleblowers. One of these strategies is providing financial incentives. This ‎study is an attempt to investigate the role of financial incentives‏ ‏and seriousness in motivating ‎the accountants and auditors to expose unethical issues. ‎ Method: This is an applied research in terms of goal and a descriptive-correlation research in terms of ‎nature. The study population includes accountants and auditors in Shiraz and the sample was ‎selected using Cochran formula. The data collected with questionnaire and analyzed using ‎regression method.‎ Results: The results showed that there is a direct relationship between financial incentives and ‎whistle blowing intentions. Based on results, seriousness of an unethical action increases ‎whistle blowing intentions but affects the role of financial incentives and adjusts its effects.‎ Conclusion: Financial incentives‎‏ ‏increase people's tendency to expose unethical actions. ‎However, the role of these incentives becomes less important when the unethical action is ‎considered serious. Therefore, to enhance the effectiveness of internal controls, we should note ‎that financial incentives are not effective in all cases; they are effective when the unethical ‎actions are less serious. The reason is that the people dealing with serious issues would report ‎unethical acts without financial incentive.‎  
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله Whistle blowing, Seriousness, Financial incentive ‎
نویسندگان مقاله زینب فریدونی |


الهه برزگر |


نشانی اینترنتی http://ethicsjournal.ir/browse.php?a_code=A-10-1-190&slc_lang=fa&sid=1
فایل مقاله اشکال در دسترسی به فایل - ./files/site1/rds_journals/574/article-574-1277836.pdf
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده تخصصی
نوع مقاله منتشر شده پژوهشی
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات