این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
تحقیق در علوم دندانپزشکی، جلد ۹، شماره ۲، صفحات ۶۸-۷۲
عنوان فارسی مقایسه اثر تریامسینولون استوناید ۰/۱ درصد و دیکلوفناک ۱% در مبتلایان به آفت مینور دهانی
چکیده فارسی مقاله سابقه و هـدف: آفت دهانی شایعترین بیماری زخمی عودکننده دهان است که دردناک بوده و تاکنون درمان قطعی برای آن گزارش نشده است لذا به منظور مقایسه تاثیر دو داروی تریامسینولون و دیکلوفناک به شکل ژل موضعی در مبتلایان به آفت دهانی عودکننده این مطالعه انجام گرفت. مواد و روش‌ها: تحقیق با طراحی کارآزمایی بالینی، بر روی 25بیمار شامل 2 گروه 12 و 13 نفره انجام شد گروه مورد ژل دیکلوفناک و گروه شاهد ژل تریامسینولون دریافت کردند افراد 2 گروه از لحاظ سن ، جنس و ابتلا به آفت مینور و اندازه اولیه ضایعه مشابه بودند هر گروه روزانه 3 بار دارو را محل زخم می‌گذاشتند میزان درد و اندازه ضایعه قبل از درمان و در روزهای 2 و 6 پس از درمان همراه با میزان بهبودی اندازه‌گیری شد و در داخل هر گروه و بین گروه‌ها با استفاده از آزمون‌های Mann- u- whitney ، Wilcoxon و Fisher exact test مورد تحلیل آماری قرار گرفت. یافته‌ها: میزان درد در گروه ژل دیکلوفناک در روز قبل از درمان و روز ششم بعد از درمان به ترتیب 25/3±07/5 و 6/2±6/1 در مقابل 9/3 ±5/6 و 8/2±5/1 در گروه ژل تریامسینولون بود که در هر دو گروه کاهش معنی‌دار یافته (01/0>P) اما بین دو گروه تفاوت معنی‌داری نداشت (0/9>P). اندازه زخم در گروه ژل دیکلوفناک در روز قبل از درمان و روز ششم بعد از درمان به ترتیب5/6±2/1 و 5/4± 5/2 در مقابل 1/2±5/6 و 3/4±8/2 در گروه ژل تریامسینولون بود که در هر دو گروه به طور معنی‌داری کاهش یافته (01/0 >P) اما بین دو گروه تفاوت معنی‌داری نداشت (7/0>P).نتیجه گیری: به نظر می‌رسد هر دو دارو بر میزان درد، طول دوره درمان و اندازه زخم در آفت مینور دهانی اثر مشابهی دارند با توجه به عوارض شناخته شده داروهای کورتیکو استروئید به جای استفاده از ژل تریامسینولون، ژل دیکلوفناک توصیه می‌گردد.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله
عنوان انگلیسی Comparing the Effects of Triamcinolone Acetonid 0.1% and Diclofenac 1% in Patients with Recurrent Aphthous Stomatitis.
چکیده انگلیسی مقاله Abstract: Background and Aim: Topical NSAIDs have been shown to be effective in treatment of recurrent aphtous stomititis. Therefore, the purpose of the study was to compare the effect of Triamecinolone asetonide and diclofenac in patients with recurrent aphtous stomititis referred to Shahed dental school in 2011. Materials and Methods: In this clinical trial Study 25 patients were divided in two groups (12 persons in control-triamcilonone group and 13 persons in case- diclofenac group). All patients were asked to apply the drug 3 times daily and the effect of therapy was assessed in 0, 2 and 6 days after start of the therapy. Pain level, disease period and ulcer size were compared with in each group and also between case and control groups. Results: Patients in both groups were matched according to the personal and disease specifications. Pain level in day 6 in diclofenac group was 1/6±2/6 and in triamcinolone group was 1/5±2/8 (p< 0/9). Ulcer size and treatment results were similar in both groups (p< 0/7). Conclusion: It seems that both drugs have similar effects. However, considering the corticosteroid side effects, we recommend topical diclofenac therapy in patients with recurrent aphtous stomititis. Moreover, additional research is suggested to compare the effectiveness of the two drug.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله
نویسندگان مقاله فرید عباسی | farid abbasi
tehran italia street vesal street
تهران بلوار کشاورز خیابان وصال شیرازی دانشکده دندانپزشکی شاهد

اکرم زین الدینی | akram zeinodini
tehran italia street vesal street
تهران بلوار کشاورز خیابان وصال شیرازی دانشکده دندانپزشکی شاهد

ناصر ولایی | naser valaei
talasemia research center mazandaran university of medical sience
دانشگاه علوم پزشکی مازندران
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه علوم پزشکی مازندران (Mazandaran university of medical sciences)

نشانی اینترنتی http://www.jrds.ir/browse.php?a_code=A-10-451-1&slc_lang=fa&sid=fa
فایل مقاله فایلی برای مقاله ذخیره نشده است
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده جراحی-
نوع مقاله منتشر شده مطالعه اصیل
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات