مقدمه: انعطاف­پذیری روان­شناختی جزء عمده­ای از رفتارهای مرتبط با سلامت است و به توانایی فرد در تماس با لحظه کنونی آن گونه که هست و بدون هیچ دفاع روان­شناختی­ و نیز همسو با ارزش­های برگزیده فرد اشاره دارد. هدف از مطالعه حاضر مقایسه ابعاد انعطاف­پذیری روان­شناختی در بیماران مبتلا به سندرم روده تحریک­پذیر و همتایان عادی بود.

مواد و روش­ها: در یک مطالعه مورد- شاهدی ‌61 نفر از بیماران مبتلا به روده تحریک­پذیر که به فوق تخصص گوارش ارجاع داده شده بودند، به صورت در دسترس انتخاب شدند و با 61 نفر از افراد بهنجار که از لحاظ متغیرهای جمعیت­شناختی با گروه بیماران همتا شده بودند، مورد مقایسه قرار گرفتند. ابزارهای پژوهش مشتمل بر پرسش­نامه­ی پذیرش و عمل(AAQ) ، پرسشنامه هم­آمیزی شناختی(CFQ)، مقیاس ذهن­آگاهی (MAAS)، پرسشنامه­ مقیاس زندگی ارزش­محور (MLQ) بود.

یافته­های پژوهش: نتایج آزمون تی مستقل حاکی از تفاوت معنادار دو گروه در ابعاد انعطاف­پذیری روان­شناختی  شامل پذیرش (P<0/006)، ناهم­آمیزی شناختی (P<0/014)، ذهن­آگاهی (P<0/001) و زندگی بر مبنای ارزش­های درونی (P<0/006) بود، بدین گونه که افراد مبتلا به سندرم روده تحریک­پذیر نسبت به گروه عادی در تمام ابعاد نمرات کم­تری به دست آوردند.    

بحث و نتیجه­گیری: بر اساس یافته­های این مطالعه افراد مبتلا به سندرم روده تحریک­پذیر نسبت به همتایان عادی از سطح پایین­تری از انعطاف­پذیری روان­شناختی برخوردارند و این امر را می­توان در شروع یا تشدید علایم آنان مؤثر دانست.