پژوهش های فیزیولوژی و مدیریت در ورزش، جلد ۱۲، شماره ۱، صفحات ۴۷-۵۷
عنوان فارسی تأثیر موسیقی تند بر پاسخ عملکرد بی‌هوازی ورزشکاران زن و مرد جوان
چکیده فارسی مقاله شنیدن موسیقی هنگام فعالیت ورزشی، برخی از فاکتورهای فیزیولوژیکی و روان‌شناختی را بهبود می‌بخشد. هدف پژوهش حاضر تأثیر موسیقی بر پاسخ عملکرد بی‌هوازی ورزشکاران مرد و زن جوان بود. در این پژوهش نیمه‌تجربی، 14 پسر (میانگین سنی 58/1±28/22 سال) و 10 دختر دانشجوی تربیت بدنی (میانگین سنی 85/1±30/21 سال) به‌صورت داوطلبانه در تحقیق شرکت کردند. افراد به روش تعادل مخالف در دو جلسه، با و بدون موسیقی تند، آزمون وینگیت را اجرا کردند. شاخص‌های عملکرد بی‌هوازی (اوج، میانگین و درصد افت توان) در افراد اندازه‌گیری شد. داده‌های حاصل با استفاده از نرم‌افزار SPSS (آزمون تحلیل واریانس دوعاملی) در سطح معناداری 05/0P≤ تجزیه‌وتحلیل شدند نتایج نشان داد که متغیرهای اوج توان و میانگین توان بی‌هوازی در شرایط با موسیقی بالاتر از بدون موسیقی بود (049/0P= و 01/0P=). زمانی‌که اثر موسیقی و جنسیت با هم بررسی شد، نتایج، اختلاف معناداری را نشان نداد و موسیقی به یک اندازه در دو جنس تأثیر داشت. در مورد درصد افت توان، اختلاف معناداری بین اجرا با و بدون موسیقی مشاهده نشد. در بررسی تأثیر جنسیت نیز اختلاف معناداری بین زنان و مردان مشاهده نشد (05/0P>). اما زمانی‌که اثر موسیقی و جنسیت با هم بررسی شد، زنان افت توان کمتری را در پاسخ به موسیقی نشان دادند (05/0P=). به‌طور کلی، موسیقی تند تأثیر معناداری بر بهبود عملکرد بی‌هوازی مردان و زنان ورزشکار دارد و زنان افت توان کمتری را نسبت به مردان، هنگام اجرای فعالیت بی‌هوازی همراه با موسیقی نشان می‌دهند.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله
عنوان انگلیسی The Effect of Fast Tempo Music on Anaerobic Performance Response in Young Male and Female Athletes
چکیده انگلیسی مقاله Listening to the music during the exercise improves some physiological and psychological factors. The present study aimed to investigate the effect of music on anaerobic performance response in young male and female athletes. 14 male (mean age 22.28±1.58) and 10 female (mean age 21.30±1.85) physical education students participated voluntarily in this quasi-experimental study. Using a counter-balanced design, the subjects took the Wingate test in two sessions with and without fast tempo music. Indicators of anaerobic performance (power peak, power mean, power drop) were measured. Data were analyzed with SPSS (two-way analysis of variance) at the significance level of P≤0.05. Results indicated that the variables of power peak and mean anaerobic power were higher with music than without music (P=0.049, P=0.01). When the interaction effects of music and gender were considered, there were no significant differences and music had the same effect on both genders. As for the variable of percentage of power drop, there were no significant differences between performance with and without music. Gender did not have any significant differences between males and females (P>0.05). However, when the interaction effects of music and gender were considered, females exhibited a lower power drop in response to music (P=0.05). In general, fast tempo music had a significant effect on improving anaerobic performance in the male and female athletes, and females exhibited less power drop than men during anaerobic exercises accompanied by music.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله
نویسندگان مقاله رحمان سوری |
استاد، گروه فیزیولوژی ورزش، دانشکدۀ تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه تهران، تهران، ایران

علی اکبرنژاد قره لو |
دانشیار، گروه فیزیولوژی ورزش، دانشکدۀ تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه تهران، تهران، ایران

بهزاد وفائی |
کارشناس ارشد، گروه فیزیولوژی ورزش، دانشکدۀ تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه آزاد، تهران، ایران

اعظم رمضان خانی |
دکتری تخصصی، گروه فیزیولوژی ورزش، دانشکدۀ تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه تهران، تهران، ایران

نشانی اینترنتی http://www.sportrc.ir/article_109515_e90829165777d07b9c559a09ff98de12.pdf
فایل مقاله اشکال در دسترسی به فایل - ./files/site1/rds_journals/1417/article-1417-2473403.pdf
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات