|
مطالعات ترجمه، جلد ۷، شماره ۲۵، صفحات ۰-۰
|
|
|
عنوان فارسی |
رویکرد ترجمه و حضور مترجم در شاهنامۀ فردوسی |
|
چکیده فارسی مقاله |
شاهنامه فردوسی صحنه حضور قوم ایرانی و تاریخ اسطورهای و مکتوب وی در طول چندین هزاره است. سراینده این اثر به مناسبت شرح حال قوم ایرانی از اقوام مجاور نیز یاد کرده است. در تقابل قوم ایرانی با اقوام مجاور که عمدتاً تورانی (ترک زبان - چینی)، رومی و عرب هستند، به ضرورت از ترجمه و برگردان سخن یکی برای دیگری یاد شده است. این پژوهش به قصد یافتن زمینههای حضور مترجم و ضرورت ترجمه از زبانی به زبان دیگر، شاهنامه فردوسی را از آغاز تا انجام بررسی کرده و پانزده مورد از حضور مترجم یافته است. بیشتر زمینههای کاربردی مترجم در میدان جنگ و ترجمه از زبان ترکی (تورانی) به فارسی و در مرحله بعد از رومی به فارسی و از فارسی به رومی و در آخر از عربی به فارسی بوده است. در دو مورد مترجم برای عقد قرارداد صلح و در یک مورد برای خواستگاری و ایجاد پیوند میان ایران و روم حضور داشته است. |
|
کلیدواژههای فارسی مقاله |
|
|
عنوان انگلیسی |
|
|
چکیده انگلیسی مقاله |
|
|
کلیدواژههای انگلیسی مقاله |
|
|
نویسندگان مقاله |
|
|
نشانی اینترنتی |
https://journal.translationstudies.ir/ts/article/view/192 |
فایل مقاله |
فایلی برای مقاله ذخیره نشده است |
کد مقاله (doi) |
|
زبان مقاله منتشر شده |
en |
موضوعات مقاله منتشر شده |
|
نوع مقاله منتشر شده |
Scientific Articles |
|
|
برگشت به:
صفحه اول پایگاه |
نسخه مرتبط |
نشریه مرتبط |
فهرست نشریات
|