|
|
علوم زراعی ایران، جلد ۷، شماره ۱، صفحات ۱-۲۰
|
|
|
| عنوان فارسی |
بررسی کارایی روش AMMI و تجزیه واکنش ژنوتیپی در تعیین پایداری ارقام چغندرقند |
|
| چکیده فارسی مقاله |
به منظور بررسی کارایی روش AMMI و تجزیه واکنش ژنوتیپی در تجزیه پایداری ارقام چغندرقند، تعداد 17 رقم چغندرقند در 13 منطقه و در طی سه سال مورد مقایسه قرار گرفته و صفات عملکرد ریشه و عیار قند اندازه‌گیری شد. در تجزیه واریانس مرکب آزمایش‌ها اثر رقم و اثر متقابل رقم × محیط برای هر دو صفت معنی‌دار بود. ارقام مورد مطالعه با استفاده از روش‌های ابرهارت و راسل، اکووالانس ریک، واریانس پایداری شوکلا، روش AMMI و تجزیه واکنش ژنوتیپی مقایسه شده و 11 پارامتر پایداری مختلف محاسبه شدند. در مجموع با در نظر گرفتن کلیه روش‌های تجزیه پایداری، ارقام PP8 ، Br1 اردبیل و IC1 به عنوان سازگارترین ارقام شناسایی شدند. مقایسه روش‌های مختلف نشان داد که کارائی روش ابرهارت و راسل برای توجیه اثر متقابل رقم × محیط برای هر دو صفت به مراتب کمتر از IPC1 در روش AMMI است. کارائی IPC1 برای صفت عملکرد ریشه بیش از 5 برابر و برای صفت عیار قند بیش از 6 برابر روش ابرهارت و راسل بود. به علاوه، استفاده از SIPC3 روش AMMI در هر دو صفت، در حدود 50 درصد از مجموع مربعات اثر متقابل رقم × محیط را توجیه نمود. از طرف دیگر، نمودار دوطرفه مؤلفه اثر متقابل اول (IPC1 ) ارقام و مکانها (محیط‌ها) در برابر میانگین آن‌ها، کارایی بسیار بالایی در شناسایی الگوهای اثر متقابل رقم × محیط داشت. ضرایب همبستگی رتبه‌ای بین پارامترهای پایداری نشان داد که در اکثر موارد اطلاعات حاصل از روش AMMI بیشتر از سایر روش‌های تجزیه پایداری است. همچنین این روش اطلاعات جدیدی به دست می‌دهد که توسط سایر روش‌ها قابل شناسایی نیست و روش AMMI و تجزیه واکنش ژنوتیپی، توانایی زیادی در بررسی پایداری ارقام دارد. اما نتایج این مطالعه نشان داد که استفاده از یک مؤلفه کافی نبوده و حداقل باید دو پارامتر از روش AMMI (برای مثال IPC1 وSIPCf ) را در نظر داشت. |
|
| کلیدواژه‌های فارسی مقاله |
|
|
| عنوان انگلیسی |
Study on the efficiency of AMMI method and pattern analysis for determination of stability in sugar beet varieties |
|
| چکیده انگلیسی مقاله |
In this study, efficiency of AMMI method and pattern analysis were investigated. Seventeen sugar beet varieties were studied in thirteen locations over three cropping seasons and root yield and sugar content were measured. On the basis of combined analysis of variance, effect of variety and variety environment interactions for both traits were significant. The yield stabitity estimated-using Eberhart and Russell, Wricke’s Ecovalance, Shukla’s stabilty variance, AMMI and pattern analysis methods. In all stability methods used, varieties PP8, BR1(developed is Ardabil) and IC1 were the most stable genotypes. Efficiency of Eberhart and Russell’s method for estimating of G E interaction for both traits was lower than IPC1 in AMMI method. The efficiency of IPC1 was greater, by five to six times, than that of Eberhart and Russell’s method for root yield and sugar content, respectively. SIPC3 in AMMI method were accounted about 50 % of G E interaction sum of squars. Biplot of IPC1 and the mean of traits for varieties and locations or environments had good efficiency for detecting of G E interaction patterns. Ranked correlation coefficients showed that AMMI method often generated more information than the other methods. Furthermore, this method generates new information which cannot be estimated by the other methods. It seems that AMMI and pattern analysis have higher efficiency for stability studies. However, results showed that using only one component of AMMI method is insufficient, and at ٍleast two components (e.g. IPC1 and SIPCf) should be considered. |
|
| کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله |
|
|
| نویسندگان مقاله |
ذبیح اله رنجی |
محمود مصباح |
رضا امیری |
سعید واحدی |
|
|
| نشانی اینترنتی |
http://agrobreedjournal.ir/browse.php?a_code=A-10-1-308&slc_lang=fa&sid=fa |
| فایل مقاله |
اشکال در دسترسی به فایل - ./files/site1/rds_journals/959/article-959-195662.pdf |
| کد مقاله (doi) |
|
| زبان مقاله منتشر شده |
fa |
| موضوعات مقاله منتشر شده |
تخصصی |
| نوع مقاله منتشر شده |
علمی - پژوهشی |
|
|
|
برگشت به:
صفحه اول پایگاه |
نسخه مرتبط |
نشریه مرتبط |
فهرست نشریات
|